Ζαν Πολ Μπελμοντό – γυναίκες: Οι κατακτήσεις του πιο ωραίου «άσχημου» του γαλλικού σινεμά

Σε κακή ψυχολογική κατάσταση ο γνωστός ηθοποιός Αλέν Ντελόν, με τον θάνατο του φίλου του, Ζαν Πολ Μπελμοντό. Ο αστέρας του γαλλικού σινεμά, μιλώντας τηλεφωνικά στο δίκτυο CNEWS, έκανε τη συγκλονιστική δήλωση δήλωσε πως “έπρεπε να φύγουμε μαζί και οι δύο”. “Είμαι πολύ συντετριμμένος. Τώρα θα προσπαθήσω να ηρεμήσω για να μην κάνω το ίδιο πράγμα σε πέντε ώρες… Ξέρετε, δεν θα ήταν κακό αν φεύγαμε και οι δύο μαζί. Είναι ένα μέρος από τη ζωή μου, κάναμε το ντεμπούτο μας μαζί πριν από 60 χρόνια”, δήλωσε ο 85χρονος Αλέν Ντελόν.

https://twitter.com/jaEDKpfwgKgrUS0/status/1434914801168392195

Αν και συχνά τους παρουσίαζαν, λανθασμένα, ως ανταγωνιστές, οι δυο κολοσσοί του γαλλικού κινηματογράφου βίωσαν παράλληλες καριέρες και έγιναν φίλοι, παρά τις διαφορές τους. Έπαιξαν μαζί στην ταινία “Μπορσαλίνο” του 1970: ενσάρκωναν δυο νεαρούς απατεώνες που συνδέθηκαν με βαθιά φιλία και κατέληξαν να γίνουν οι “βασιλιάδες” του υποκόσμου της Μασσαλίας. Το 1998 ο Πατρίς Λεκόντ τους ένωσε και πάλι, στην ταινία “Ανάμεσα σε δυο μπαμπάδες” με τη Βανέσα Παραντί. “Είναι διαμετρικά αντίθετοι, με αποτέλεσμα να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον και, ταυτόχρονα, να βρίσκονται πολύ κοντά ο ένας στον άλλο. Είναι παράξενο, δυο ηθοποιοί, σαν αυτούς, να έχουν ταυτόχρονα τα πάντα κοινά και τίποτα κοινό μεταξύ τους”, είχε δηλώσει τότε ο σκηνοθέτης.

Το αντίο της Κλαούντια Καρντινάλε

Τη θλίψη της “για τον χαμό του Ζαν-Πολ” εξέφρασε και η ηθοποιός Κλαούντια Καρντινάλε, σε μια δήλωση που έστειλε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο ατζέντης της. “Έζησα δίπλα του τόσες αξέχαστες ευτυχισμένες στιγμές (…) Εκφράζω τη στοργή μου στους συγγενείς του και ιδίως στα παιδιά του. Αντίο, Ζαν-Πολ”, πρόσθεσε η Καρντινάλε, με την οποία είχε συμπρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες ο Μπελμοντό.

Έναν “γενναιόδωρο” ηθοποιό, ένα “ίνδαλμα του γαλλικού και διεθνούς κινηματογράφου” αποχαιρέτισαν επίσης τα Φεστιβάλ των Καννών και της Βενετίας. Ο Μπελμοντό είχε τιμηθεί το 2011 με τον Χρυσό Φοίνικα για το σύνολο της καριέρας του από το Φεστιβάλ των Καννών. Η Μόστρα της Βενετίας είχε επίσης τιμήσει τον Γάλλο ηθοποιό απονέμοντάς του τον χρυσό Λέοντα το 2016.

This is a sad day for culture. A great actor and an icon of French and European cinema has left us.
Repose en paix Jean-Paul #Belmondo#RIP #Bebel pic.twitter.com/UyGclvVOIA

— Antonio Banderas (@antoniobanderas) September 6, 2021

Ποιος ήταν ο “γοητευτικός άσχημος” του γαλλικού κινηματογράφου

Ο Ζαν Πολ Μπελμοντό γεννήθηκε στις 9 Απριλίου 1933 στο Νεϊγί-συρ-Σεν, βορειοδυτικά του Παρισιού μέσα σε καλλιτεχνική οικογένεια. Ο πατέρας του, Πολ Μπελμοντό, ήταν γλύπτης με ιταλικές ρίζες και η μητέρα ζωγράφος. Ωστόσο, ο μικρός Μπελμοντό δεν είχε φανερώσει καμία καλλιτεχνική κλίση στα εφηβικά του χρόνια. Αντιθέτως, έδειξε από την αρχή κλίση στα αθλητικά. Δεν τα πήγαινε καλά στο σχολείο και το πάθος του σε αυτή την ηλικία ήταν το μποξ και το ποδόσφαιρο. Αποφάσισε έτσι να γίνει πυγμάχος και στη σύντομη καριέρα του στα ρινγκ ήταν μάλιστα αήττητος. Το ντεμπούτο του το έκανε το 1949 ρίχνοντας νοκάουτ τον αντίπαλό του από τον πρώτο γύρο, αν και την επόμενη κιόλας χρονιά, συνειδητοποιώντας τις θυσίες που έπρεπε να κάνει για να γίνει επαγγελματίας, τα παράτησε.

Τότε στράφηκε στην υποκριτική και έγινε δεκτός στην Εθνική Σχολή Δραματικής Τέχνης του Παρισιού και αποφοιτώντας το 1956 βρήκε αμέσως δουλειά στο σινεμά. Με ένα τσιγάρο μόνιμα στο στόμα του, ο Ζαν Πολ Μπελμοντό ξεκίνησε την καριέρα του το 1957 παίζοντας μερικά μικρορολάκια σε γαλλικές ταινίες της εποχής και βρέθηκε στην αντίπερα όχθη από τον υπερβολικά όμορφο Αλέν Ντελόν, με τους κριτικούς να χαρακτηρίζουν τον Μπελμοντό “γοητευτικά άσχημο” – αν και πολλές θαυμάστριές του και μη, θα διαφωνούσαν με αυτό.

Εκτόξευση

Ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος ήρθε το 1958 με το Les copains du Dimanche και μετά από διάφορες συνεργασίες, όπως με τον σκηνοθέτη Μαρκ Αλεγκρέ στο “Έγκλημα στην Place Pigalle” (Sois belle et tais-toi, 1958) και το “Τελευταίο Ραντεβού” (Un drôle de Dimanche, 1958), τον Μαρσέλ Καρνέ στους “Ζαβολιάρηδες” (Les tricheurs, 1958), αλλά και τον ρόλο του ως Ντ’ Αρτανιάν στην τηλεοπτική ταινία “Οι 3 σωματοφύλακες”, ήρθε ο ρόλος που θα έκανε το όνομά του γνωστό σε μία ταινία που εκπροσωπούσε το “Νέο κύμα”.

Το αναντίρρητο ταλέντο και η χαλαρή κινηματογραφική παρουσία του Ζαν Πολ Μπελμοντό έτυχαν της προσοχής του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, σε μια ευτυχή συγκυρία που θα απέδιδε σύντομα αριστουργήματα. Ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, που μέχρι τότε είχε σκηνοθετήσει τρεις μικρού μήκους ταινίες, σκηνοθέτησε το 1960 το πασίγνωστο “Με κομμένη την ανάσα” (À bout de soufflé), όπου ο Μπελμοντό πρωταγωνιστεί ως κακοποιός που προσπαθεί να ξεφύγει από την αστυνομία και βρίσκει καταφύγιο σε μία εφήμερη ερωτική σχέση με μία Αμερικανίδα. Ο Μπελμοντό ενσάρκωσε τον χαρακτήρα του με μία ποιητική ελαφρότητα που κανείς Γάλλος ηθοποιός δεν είχε επιδείξει μέχρι τότε.

Ο ρόλος του Μπελμοντό ως Μισέλ τον καθιέρωσε ως style-icon και παρ’ όλο που οι ρόλοι που προηγήθηκαν ήταν λιγοστοί και ο Μπελμοντό βρισκόταν μόλις στην αρχή της καριέρας του, η ταινία αυτή τον καθιέρωσε ως “κλασικό”. Το “Με κομμένη την ανάσα” εκτόξευσε τη φήμη του Γκοντάρ και του Μπελμοντό στα ύψη και εγκαινίασε με αριστουργηματικό τρόπο τη νέα σχολή κινηματογραφικής σκέψης που θα έμενε γνωστή ως Nouvelle Vague (Νέο Κύμα). Το γαλλικό σινεμά είχε βρει την απάντησή του στον Αμερικανό Τζέιμς Ντιν.

https://twitter.com/TomLemarchand/status/1434890657492045824

Τα τελευταία χρόνια

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 ο Ζαν Πολ Μπελμοντό ήταν πια ένας σπουδαίος δραματικός και πολύπειρος ηθοποιός, ανεβαίνοντας ολοένα και πιο συχνά στο θεατρικό σανίδι. Το 1987 κέρδισε βραβείο Σεζάρ καλύτερου ηθοποιού για την ταινία “Ο κυνηγός της περιπέτειας” (Itinéraire d’un enfant gâté) έχοντας βραβευτεί λίγες φορές στη ζωή του, παρά το εύρος της καριέρας του. Τη δεκαετία του 1990 οι κομεντί όπως το Désiré (1996) και το “Ανάμεσα σε δυο μπαμπάδες” (1 chance sur 2, 1998) όπου συνάντησε ξανά τον Αλέν Ντελόν, συνεχίστηκαν, αλλά ταυτόχρονα έκανε και πιο δημιουργικές δουλειές, όπως το “Εκατό και μια νύχτες” (Les cent et une nuits de Simon Cinéma, 1995) της Ανιές Βαρντά και τους “Άθλιους” (Les Misérables) πάνω στο έργο του Βικτόρ Ουγκώ, την ίδια χρονιά.

Τώρα ήταν αρκετά επιλεκτικός στους ρόλους του, αν και την καριέρα του ανέκοψε το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη το 2001 και του στέρησε την ικανότητα της απρόσκοπτης ομιλίας. Στο σινεμά επέστρεψε ως ζωντανός θρύλος έπειτα από διάστημα εφτά ετών με τον “Άνθρωπο και τον σκύλο του” (Un homme et son chien, 2008), ερμηνεύοντας έναν άνθρωπο άστεγο και ηλικιωμένο που περιπλανιέται στο Παρίσι με τον σκύλο του. Το 2011, ο “άσχημος γόης” του γαλλικού κινηματογράφου τιμήθηκε στις Κάννες με Χρυσό Φοίνικα για τη συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη.

Let's remember him with one of his imho underrated movie. pic.twitter.com/0EMcsbkQhm

— Oberst Wilhelm Klink | Alfredo Yu (@OberstWKlink) September 6, 2021

Οι γυναίκες

Η Ελοντί Κονστάντ και η Ούρσουλα Άντρες

Ο Μπελμοντό παντρεύτηκε για πρώτη φορά το 1953 τη διάσημη χορεύτρια, Ελοντί Κονστάντ με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, την Φολάνς το 1960 και τον Πολ το 1963. Η πρώτη σύζυγος του Ζαν Πολ Μπελμοντό είχε ήδη μια κόρη, από παλιότερη σχέση, την Πατρίσια, την οποία και τεκνοθέτησε ο ηθοποιός. Ο γάμος του Ζαν Πολ Μπελμοντό τα πάει μια χαρά ως το 1965, όταν και συναντά στα γυρίσματα της ταινίας «Κινέζικες περιπέτειες στην Κίνα», την ντίβα του κινηματογράφου Ούρσουλα Άντρες. Σύμβολο της γυναικείας ομορφιάς έπειτα από την κλασική σήμερα σκηνή με το μπικίνι στην ταινία Τζέιμς Μποντ, η Αντρες παίρνει το μυαλό του Γάλλου καλλιτέχνη που την ερωτεύεται παράφορα. Η απατημένη σύζυγος του ζητά σύντομα διαζύγιο και έτσι Άντρες και Μπελμοντό μπορούν να ζήσουν τον έρωτά τους δίχως να κρύβονται από τα φλας των φωτογράφων.

Ελοντί Κονστάντ

Η ώρα της Λάουρας και της Νατί

Το ειδύλλιο που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή, με δημοσιεύματα και φλογερές φήμες, θα τελειώσει το 1972, καθώς η καρδιά του Ζαν Πολ Μπελμοντό θα σκιρτήσει για μια άλλη γυναίκα. Η μούσα του ιταλικού σινεμά Λάουρα Αντονέλι θα μοιραστεί τη ζωή της με τον ηθοποιό ως και το 1980.

Μπελμοντό και Αντονέλι

Ο Γάλλος αστέρας Ζαν Πολ Μπελμοντό είναι πια 46 ετών, ωριμότερος από ποτέ και σε πολύ καλό σημείο στην καριέρα του. Τότε, λοιπόν,  ξεκινά νέο ρομαντικό στόρι με μια δασκάλα μπαλέτου, την Νατί Ταρντιβέλ. Θα συζήσουν για πολλά χρόνια, πριν αποφασίσουν να παντρευτούν στην αυγή του νέου αιώνα.

Ένα χρόνο μετά τον γάμο τους, το 2003, ο Μπελμοντό θα γίνει για τέταρτη φορά πατέρας στην μικρή του κόρη Στέλλα. Πέντε χρόνια αργότερα το ζευγάρι αποφασίζει να χωρίσει.

Μπάρμπα Γκαντόλφι

Η τελευταία σύντροφος της ζωής του

Η τελευταία του σύντροφος, μια εκρηκτική παρουσία πολλές δεκαετίες μικρότερή του θα τον συνοδεύσει στο Φεστιβάλ Καννών το 2011. Ο Μπελμοντό είναι τιμώμενο πρόσωπο του φημισμένου φεστιβάλ και τα φλας όλων πέφτουν στο μοντέλο που έχει φιγουράρει με σέξι  αμφίεση στο εξώφυλλο του βελγικού Playboy, Μπάρμπα Γκαντόλφι. Η σχέση αυτή, που όπως αναφέρουν τα γαλλικά ΜΜΕ είναι και η τελευταία γνωστή για τον ηθοποιό θα διαλυθεί το 2012. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο ηθοποιός φαίνεται πως είχε επιλέξει να είναι μόνος και να περνά τον χρόνο του με αγαπημένα του πρόσωπα, όπως με τον γιο του Πολ, αλλά και με καλούς φίλους, όπως τον Αλέν Ντελόν.