-του Αντώνη Γεωργακόπουλου “Αθάνατος” έγινε ο Νίκος Γκάλης! Ο Έλληνας θρύλος του παγκοσμίου μπάσκετ, πέρασε στο πάνθεον των καλύτερων καλαθοσφαιριστών στην ιστορία, το οποίο ονομάζεται «Hall Of Fame», και είναι η ύψιστη τιμή για έναν μπασκετμπολίστα. Ο 60χρονος με ύψος 1.83, έχει ζήσει μια ζωή γεμάτη τρόπαια και διακρίσεις: Τίτλοι 8 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1983, 1985, 1986, […]
-του Αντώνη Γεωργακόπουλου
“Αθάνατος” έγινε ο Νίκος Γκάλης!
Ο Έλληνας θρύλος του παγκοσμίου μπάσκετ, πέρασε στο πάνθεον των καλύτερων καλαθοσφαιριστών στην ιστορία, το οποίο ονομάζεται «Hall Of Fame», και είναι η ύψιστη τιμή για έναν μπασκετμπολίστα.
Ο 60χρονος με ύψος 1.83, έχει ζήσει μια ζωή γεμάτη τρόπαια και διακρίσεις:
Τίτλοι
- 8 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991
- 7 Κύπελλα Ελλάδας: 1985, 1987, 1988, 1989, 1990,1992,1993
Μετάλλια
- 1 Χρυσό μετάλλιο Ευρωμπάσκετ: 1987
- 1 Αργυρό μετάλλιο Ευρωμπάσκετ: 1989
MVP
- 1 MVP Ευρωμπάσκετ: 1987
- 5 MVP Πρωταθλήματος Ελλάδας: 1988, 1989, 1990, 1991, 1992
1ος Σκόρερ
- 11 φορές Πρώτος σκόρερ ελληνικού πρωταθλήματος: 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991
- 2 φορές πρώτος σκόρερ Κυπέλλου Πρωταθλητριών: 1992, 1994
- 4 φορές Πρώτος σκόρερ Ευρωμπάσκετ: 1983, 1987, 1989, 1991
- 1 φορά Πρώτος σκόρερ Μουντομπάσκετ: 1986
Μάλιστα, ο «γκάνγκστερ» έβγαλε λόγο με βουρκωμένα μάτια, συγκινώντας όλο τον κόσμο:
«Θα ήθελα να πω ότι αποτελεί μεγάλη μου τιμή να γίνομαι μέλος του Hall of Fame. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα κι εδώ δίπλα μου είναι ο Μπομπ ΜακΑντού ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα μου. Μας συνδέουν σπουδαίες μονομαχίες με τον Μπομπ. Ευχαριστώ τους φίλους μου που με ακολούθησαν εδώ, είναι σαν αδέρφια για μένα. Παλιοί συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ. Τότε, στο Σίτον Χολ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανα εδώ.
Το όνειρό μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ, επιλέχθηκα από τους Σέλτικς μαζί με τον τρομερό Λάρι Μπερντ. Είχα προτάσεις από αρκετές ομάδες από την Ελλάδα. Μέχρι τότε δεν ήξερα ότι υπήρχε μπάσκετ στην Ελλάδα. Ο Άουερμπαχ ήθελε να μείνω, αλλά πήρα μια απόφαση για την οποία δεν θα μετανιώσω ποτέ στη ζωή μου. Πήγα στην Ελλάδα και το 1987 η Ελλάδα κατέκτησε το ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Όλο το έθνος βγήκε στους δρόμους, το μπάσκετ έγινε εθνικό άθλημα και η Ελλάδα είναι από τις κορυφαίες ομάδες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Τότε σε κάθε αυλή σπιτιού, σε κάθε αυλή σχολείου τοποθετήθηκε μια μπασκέτα.
2017 @HoopHall Enshrinee, Nick Galis! #17HoopClass pic.twitter.com/QUgsBhHJmS
— NBA (@NBA) September 9, 2017
Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό που ζω σήμερα. Το θέμα δεν είναι η κατάκτηση τίτλων αλλά και άλλο πιο σημαντικό που θα σας αποκαλύψω σήμερα. Μια μέρα περπατούσα στη γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη και με σταμάτησε ένας κύριος. Νόμιζα ότι ήθελε μια αναμνηστική φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο. Με φώναξε “Νίκο, Νίκο”, έτσι με φωνάζουν. Μου είπε “θέλω να σ’ ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου γιατί έσωσες τον γιο μου, του έκανες το μεγαλύτερο δώρο”. Μετά μου εξήγησε ότι ο γιος του ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά αλλά το ξεπέρασε, βρήκε το νόημα της ζωής κι έγινε αθλητής μπάσκετ. Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητές μου και τους συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ, τον σύλλογό μου τον Άρη Θεσσαλονίκης που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καριέρα μου, τη γυναίκα μου και την κόρη μου Στέλλα.»
