Αθήνα

°C

kairos icon

Σάββατο

04

Μαΐου 2024

alphafreepress.gr / ΚΟΣΜΟΣ / Δήμαρχος Κιέβου: Ο πυγμάχος που πολεμάει τους Ρώσους εισβολείς
ΚΟΣΜΟΣ

Δήμαρχος Κιέβου: Ο πυγμάχος που πολεμάει τους Ρώσους εισβολείς

Δήμαρχος Κιέβου: Είναι τα αδέρφια με τις περισσότερες νίκες σε αγώνες της κατηγορίας βαρέων βαρών

Ανάμεσα σε αυτούς που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πολέμου στο Κίεβο, υπερασπιζόμενος την ουκρανική πρωτεύουσα από την ρωσική επίθεση, είναι και ο δήμαρχος της πόλης Βιτάλι Κλίτσκο, πρώην πρωταθλητής πυγμαχίας, επιχειρηματίας και εκατομμυριούχος. Αμέσως μετά την ρωσική επίθεση ο δήμαρχος Κιέβου μαζί με τον αδελφό του Βλαδίμηρο, επίσης πρωταθλητής πυγμαχίας, δήλωσαν πως θα πάρουν τα όπλα ενάντια στους Ρώσους εισβολείς, προκειμένου να υπερασπιστούν την πρωτεύουσα, από ρωσικές δυνάμεις που έχουν ήδη φτάσει στα περίχωρα της.

Φωτογραφίες του δημάρχου Κιέβου με στρατιωτική περιβολή και κρατώντας οπλοπολυβόλο τα χέρια, έχουν γίνει viral με επιδοκιμασίες και θετικά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα. Πολλοί τονίζουν πως έχοντας ιδιωτικό αεροσκάφος θα μπορούσε να απομακρυνθεί μαζί με την οικογένειά του και τα αγαπημένα του πρόσωπα, αλλά επέλεξε να είναι δίπλα στην πόλη του και τους συμπατριώτες τους αυτές τις δύσκολες ώρες.

Γνωστός για την εξαιρετική κυριαρχία του στο ρινγκ

Ο 51χρονος δήμαρχος του Κιέβου, ως πυγμάχος κέρδισε πολλά παγκόσμια πρωταθλήματα βαρέων βαρών. Κατείχε το παγκόσμιο τίτλο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Πυγμαχίας από το 1999 έως το 2000, το τίτλο του περιοδικού Ring το 2004 και το 2005 και το τίτλο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Πυγμαχίας δύο φορές μεταξύ 2004 και 2013.

Ήταν γνωστός για την εξαιρετική κυριαρχία του στο ρινγκ, καθώς και για την κατοχή ενός τρομερού ποσοστού νικών 87% έως το τέλος της καριέρας του. Έχασε μόνο δύο φορές, τη μία λόγω ενός τραυματισμού στον ώμο και ένα χτύπημα πάνω από το μάτι του. Ο Κλίτσκο είναι ο μόνος πυγμάχος βαρέων βαρών που ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες. Μαζί με τους Όλιβερ Μακόλ και Νικολάι Βαλίεφ, είναι επίσης ο μόνος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών που δεν αποκλείστηκε ποτέ.

Με την πολιτική ασχολείται το 2005 συνδυάζοντας την ενασχόληση με την πυγμαχία και τον αθλητισμό μέχρι την απόσυρση του από το άθλημα το 2013. Το 2010 ίδρυσε το κόμμα Ουκρανική Δημοκρατική Συμμαχία για τη Μεταρρύθμιση (ΟΔΣΜ) και εξελέγη στο Κοινοβούλιο ως βουλευτής του κόμματος του. Ήταν ηγετική φυσιογνωμία στις διαμαρτυρίες του «Γιουρομάινταν». Εξελέγη δήμαρχος του Κιέβου το 2014, θέση που κατέχει έως σήμερα.

Η Νατάλια Κλίτσκο

Η Νατάλια Κλίτσκο, σύζυγος του δημάρχου, δεν σταματά τραγουδά ξανά για την Ουκρανία από το Αμβούργο όπου βρίσκεται μαζί με τα τρία παιδιά τους. Αυτή τη φορά οι θεατές στην Κρατική Οπερα του Αμβούργου χειροκροτούν παρατεταμένα όχι τόσο την ερμηνεία της αλλά στο πρόσωπό της τη δύναμη του ουκρανικού λαού, που αντιστέκεται, και φυσικά το σύζυγό της, ο οποίος πρωτοστατεί στον εθνικό αγώνα για την ελευθερία. Το τραγούδι, που επέλεξε να ερμηνεύσει ενώπιον του γερμανικού ακροατηρίου δε θα μπορούσε να μην είναι λυπητερό.

Μέσα από τη μουσική προσπαθεί να ισορροπήσει και τώρα βλέποντας στην οθόνη της τηλεόρασης τις ρωσικές βόμβες να ισοπεδώνουν τη γειτονιά, που μεγάλωσε, στο Μπρόβαρι, το προάστιο του Κιέβου. Η επικοινωνία της με το σύζυγό της κάτι παραπάνω από δύσκολη ενώ όταν είναι εφικτή έχει τηλεγραφικό χαρακτήρα.

https://twitter.com/VioletaCiobescu/status/1502333313155055618

Η ίδια υποδέχτηκε με ανακούφιση τη μητέρα της, την αδερφή της και τους ανιψιούς της στο Αμβούργο ύστερα από ένα επικίνδυνο ταξίδι 4 ημερών. Η καρδιά της χτυπά για όλη την Ουκρανία, για όλους τους ανθρώπους, που γνωρίζει και αγαπά. Παρά την φρίκη του πολέμου η Νατάλια πιστεύει ότι η χώρα της θα σταθεί όρθια. Η κουλτούρα θα υψώσει τείχος προστασίας της εθνικής ταυτότητας. Αλλωστε, μέσω του πολιτισμού και της μουσικής προσπάθησε από την πλευρά της να γεφυρώσει τις αντιθέσεις Ρώσων και Ουκρανών μετά τα όσα διαδραματίστηκαν το 2014 με την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Μόσχα και τις συγκρούσεις στο Ντονμπάς.

«Οταν η ψυχή τραγουδά, η γλώσσα γίνεται λιγότερο σημαντική»

Δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού η Ουκρανή τραγουδίστρια ποτέ δεν κατάλαβε ούτε αποδέχτηκε τον πόλεμο αυτό. Τόσα πολλά τα κοινά στη διαδρομή των δύο λαών, που μόνο η ψυχή της είναι αυτή, που τελικά αποφασίζει σε ποια γλώσσα θα τραγουδήσει. Τα Ρωσικά ήταν η γλώσσα, που μιλούσε στο σχολείο κάθε μέρα και επιστρέφοντας στο σπίτι τραγουδούσε με τους δικούς της τα τραγούδια της ουκρανικής παράδοσης. «Οταν η ψυχή τραγουδά, η γλώσσα γίνεται λιγότερο σημαντική», έχει πει, με τα ρωσικά και τα ουκρανικά να αποτελούν το ιδιαίτερο ηχόχρωμα της μουσικής της αντικατοπτρίζοντας τον διακαή πόθο της το μουσικό «πάντρεμα» των δύο γλωσσών να ενώσει ξανά τους δύο αδελφούς λαούς.

Ακολουθήστε μας στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις