Ρομπέρτο Μπενίνι - σύζυγος: Η συγκινητική αφιέρωση του Roberto Benigni στη σύζυγό του
Με τον Χρυσό Λέοντα τιμήθηκε για το σύνολο της προσφοράς του στον κινηματογράφο στην έναρξη του 78ου Φεστιβάλ Βενετίας ο Ιταλός σκηνοθέτης και ηθοποιός, Roberto Benigni. Στον ευχαριστήριο λόγο του στη διάρκεια παραλαβής του βραβείου του τόνισε πως έχει λάβει πολλή αγάπη, την οποία θέλει να επιστρέψει πολλαπλάσια πίσω και απευθύνθηκε ευθέως στη γυναίκα του μετατρέποντας τον ευχαριστήριο λόγο του σε αφιέρωση σε εκείνη και τη σχέση τους.
Roberto Benigni, receiving a lifetime achievement award at #VeniceFilmFestival, stormed the stage like it was the 1999 Oscars. Take a bow, Roberto! pic.twitter.com/XhJug8SCAe
— Ramin Setoodeh (@RaminSetoodeh) September 1, 2021
«Αυτή τη στιγμή θέλω να αφιερώσω μια σκέψη στη Nicoletta Braschi που βρίσκεται εδώ στην αίθουσα. Τα έχουμε κάνει όλα μαζί επί 40 χρόνια, ξέρω μόνο έναν τρόπο να μετράω τον χρόνο: με εσένα και χωρίς εσένα. Χωρίζουμε αυτό το Λιοντάρι, παίρνω εγώ την ουρά, για να σου δείξω τη χαρά μου κουνώντας τη, και παίρνεις τα υπόλοιπα. Ειδικά τα φτερά είναι δικά σου, γιατί αν έχω μπει μερικές φορές σε αεροπλάνο για δουλειά το οφείλω σε σένα, στο ταλέντο, το μυστήριο, τη γοητεία σου, την ομορφιά σου, τη θηλυκότητά σου.
Roberto Benigni dedicated an emotional speech to his wife, Nicoletta Braschi, after receiving a Lifetime Achievement Award at the Venice Film Festival:
“We have been doing everything together for 40 years, I only know one way to measure time: with or without you”. #love pic.twitter.com/7dg5WXjN2s— Patrizia Rinaldi (@patriziarn) September 4, 2021
Το να είσαι γυναίκα είναι ένα μυστήριο που εμείς οι άντρες δεν καταλαβαίνουμε. Ο Groucho Marx είχε δίκιο όταν έλεγε ‘οι άντρες είναι γυναίκες που δεν τα κατάφεραν’. Και είναι η αλήθεια. Δεν θα μπορούσα να είμαι σαν εσένα Nicoletta. Αν έχω κάτι κάνει καλό στη ζωή μου, πάντα πέρασε μέσα από το φως σου. Ο δικός μας ήταν ένας έρωτας με την πρώτη ματιά, με μια αιώνια ματιά», είπε και το κοινό τον χειροκροτούσε όρθιο.
Ο Roberto Benigni είναι παντρεύτηκε τη Nicoletta Braschi στις 26 Δεκεμβρίου 1991. Η 61χρονη σύζυγός του είναι επίσης ηθοποιός και έχει συμμετάσχει σε πολλές ταινίες του,όπως η βραβευμένη με Όσκαρ «Η Ζωή είναι Ωραία».
Πράγματα που μπορεί να μην γνωρίζατε για τον «τρελό Ιταλό»
Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1952 σε ένα μικρό χωριό της Τοσκάνης. Γιος ενός αγρότη και ξυλουργού (ο οποίος υπήρξε κρατούμενος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης τα χρόνια 1943-1945) και μιας ελέγκτριας στην παραγωγή υφασμάτων. Ο Ρομπέρτο έλαβε καθολική εκπαίδευση και σε νεαρή ηλικία παρακολoύθησε σεμινάρια για να γίνει…ιερέας! To 1971 μετακομίζει στη Ρώμη και εκεί έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με το θέατρο, συμμετέχοντας σε πειραματικές παραστάσεις ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης. Το 1975 πραγματοποιεί την πρώτη θεατρική του επιτυχία στην παράσταση του Τζουζέπε Μπερτολούτσι “Cioni Mario di Gaspare fu Giulia”, ένω το 1976 συμμετέχει στην τηλεοπτική σειρά “Onda Libera” με την οποία έγινε διάσημος. Ακολούθησε ο πρωταγωνιστικός του ρόλος και η υπογραφή του σεναρίου στην ταινία “Berlinguer Ti Voglio Bene” σε σκηνοθεσία του Τζουζέπε Μπερτολούτσι.
Το 1976 γίνεται ευρέως γνωστός με τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά L’ Altra Domenica και την ίδια χρονιά εξασφαλίζει ένα μικρό ρόλο στην ταινία La Luna.
Aκολούθησαν συμμετοχές και σε άλλες ταινίες όπως οι “Letti Selvaggi”, “Clair de Femme” του Κώστα Γραβρά και στην “Chiedo Αsilo”, η οποία απέσπασε βραβείο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Το 1983 συνεργάζεται για ακόμη μια φορά με τον Μπερτολούτσι στην ταινία “Effetti Personali” και την ίδια χρονιά σκηνοθετεί, γράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί στην ταινία “Tu Μi Τurbi” η οποία κερδίζει τους κριτικούς. To 1985 αναλαμβάνει το σενάριο, την σκηνοθεσία και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία “Non ci Resta che Piangere”.
Τα επόμενα χρόνια επιστρέφει σκηνοθετικά με την “Il Piccolo Diavolo”, στην οποία πρωταγωνiστεί και καταφέρνει να κερδίσει το βραβείο David di Donatello καλύτερου ηθοποιού. Το 1990 σκηνοθετείται από τον σπουδαίο Φεντερίκο Φελίνι στο κύκνειο άσμα του “La Voce della Luna”. Aκολούθησαν οι “Night on Earth” (1991), “Johnny Stecchino”(1991), “Son of the Pink Panther” (1993) και μια από τις πιο επιτυχημένες ιταλικές ταινίες την “Il Mostro” (1994).
Η Ζωή Είναι Ωραία
H “έκρηξη” στην καριέρα του γίνεται με την τεράστια εισπρακτική επιτυχία “Η Ζωή Είναι Ωραία” (1997). Η ταινία απέσπασε την αποδοχή κοινού και κριτικών με αποτέλεσμα να είναι υποψήφια για επτά Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας. Τελικά κέρδισε τρία στις κατηγορίες Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Μπενίνι και Καλύτερης Μουσικής. Το φιλμ αποκαθήλωσε την προηγούμενη τεράστια επιτυχία “Il Mostro” και έγινε η πιο επιτυχημένη ιταλική ταινία. Αυτό ωστόσο που θυμούνται όλοι είναι η επική αντίδραση του Μπενίνι όταν άκουσε δια στόματος Σοφία Λόρεν ότι είχε κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η Λόρεν άνοιξε τον φάκελο και ενθουσιασμένη φώναξε το μικρό όνομα του Μπενίνι. Ο Ρομπέρτο Μπενίνι, εκστασιασμένος, σηκώθηκε, ανέβηκε στο κάθισμα του και άνοιξε τα χέρια.
Με ένα τεράστιο χαμόγελο, περπάτησε πάνω στα κόκκινα καθίσματα, δέχθηκε τη βοήθεια του Σπίλμπεργκ για να μην πέσει, ενώ ταυτόχρονα όλοι οι παρευρισκόμενοι στην αίθουσα τον χειροκροτούσαν. Με μικρά πηδηματάκια έφτασε στη σκηνή, αγκάλιασε θερμά τη Σοφία Λόρεν και στη συνέχεια παρέλαβε το Όσκαρ.
Μετά την επιτυχία του στα Όσκαρ, ο Ρομπέρτο Μπενίνι σκηνοθέτησε άλλες τρεις ταινίες, οι οποίες δέχθηκαν χλιαρή υποδοχή στις ΗΠΑ. Η τελευταία του συμμετοχή σε ταινία ήταν στο “Πινόκιο” (2020) του Ματέο Γκαρόνε, όπου αυτή την φορά υποδύεται τον Τζεπέτο.
Εκτός από ηθοποιός, ο Μπενίνι γράφει αυτοσχεδιαστική ποίηση, αλλά και τραγούδια.
Λατρεύει να τραγουδά, επίσης! Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτωρ του Α.Π.Θ στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας.
