Φρίντα Κάλο: Βρέθηκε η μοναδική ηχογράφηση της φωνής της

Φρίντα Κάλο: Η ηχογράφηση είναι μέρος της πιλοτικής εκπομπής του ραδιοφωνικού σόου «El Bachiller», του 1955. Στην εκπομπή έγινε παρουσίαση του Ντιέγκο Ριβιέρα, συζύγου της Κάλο, όπως ανακοίνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού του Μεξικού, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε για το θέμα. Η φωνή που πιστεύεται ότι ανήκει στη ζωγράφο, ακούγεται να διαβάζει ένα κείμενο με τον τίτλο «πορτραίτο του Ντιέγκο».

Οι αρμόδιοι θα συνεχίσουν την έρευνα προκειμένου να βεβαιωθούν ότι πρόκειται πράγματι για τη φωνή της Κάλο. Η Κάλο πέθανε το 1954 και η ηχογράφηση πιστεύεται ότι έγινε το 1953 ή το 1954. Όταν παίχτηκε στο ραδιόφωνο, ο παρουσιαστής είπε ότι είναι «η φωνή μιας καλλιτέχνιδας που δεν υπάρχει πια».

#Entérate

¿Has imaginado cómo pudo haber sido la voz de #FridaKahlo?

La @Fonoteca y @cultura_mx presentaron la grabación de la que podría ser la voz de uno de los iconos del arte de nuestro país: Frida Kahlo.

Ahora podríamos conocerla a través de su voz. pic.twitter.com/vVPHJ9cTte

— Fonoteca Nacional (@Fonoteca) June 12, 2019

Ποια ήταν η Φρίντα Κάλο

Η Φρίντα Κάλο ?(6 Ιουλίου 1907 – 13 Ιουλίου 1954) ήταν Μεξικάνα ζωγράφος. Στη ζωγραφική της κυριαρχούν τα έντονα χρώματα. Το στυλ που χρησιμοποιεί φαίνεται επηρεασμένο από τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στο Μεξικό αλλά φαίνεται να έχει δεχτεί και επίδραση Ευρωπαϊκών ρευμάτων στα οποία συμπεριλαμβάνονται ο Ρεαλισμός, ο Συμβολισμός και ο Υπερρεαλισμός. Αρκετά έργα της είναι αυτοπροσωπογραφίες, μέσα από τις οποίες εκφράζεται ο προσωπικός πόνος και η σεξουαλικότητά της.Είχε κομμουνιστικές πολιτικές πεποιθήσεις.

Το 1929 η Φρίντα Κάλο παντρεύτηκε το Μεξικάνο τοιχογράφο, Ντιέγκο Ριβέρα, με τον οποίο μοιράζονταν τις ίδιες πολιτικές απόψεις. Ο Ντιέγκο Ριβέρα δώρισε το 1957 το “Γαλάζιο Σπίτι” της στο Κογιοακάν (Coyoacán), στην Πόλη του Μεξικού, και λειτουργεί πλέον ως μουσείο.

Φρίντα Κάλο: Τα νεανικά της χρόνια

Γεννήθηκε από γερμανοεβραίο πατέρα και ισπανομεξικάνα μητέρα στο (Κογιοακάν) στην Πόλη του Μεξικού. Ο πατέρας της ήταν μορφωμένος, άθεος και είχε έρθει σε νεαρή ηλικία στο Μεξικό όπου είχε γίνει φωτογράφος. Η μητέρα της ήταν Καθολική.

Στην ηλικία των έξι αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα το ένα της πόδι να είναι μικρότερο από το άλλο και ημιπαράλυτο. Παρακολούθησε την Escola Preparatoria μία από τα 35 κορίτσια ανάμεσα σε 2000 άτομα, όπου και είδε για πρώτη φορά τον μετέπειτα σύζυγό της, τοιχογράφο Ντιέγκο Ριβέρα, ο οποίος ζωγράφιζε τους τοίχους της σχολής.

To 1925, στα 18 ένα τραμ συγκρούστηκε με το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε. Υποβλήθηκε σε μεγάλο αριθμό εγχειρήσεων και έκτοτε η ζωή της σημαδεύτηκε από πόνο και θλίψη για την αδυναμία της να κάνει παιδιά.

Φρίντα Κάλο: Η αναγνώριση

Κατά τη διάρκεια της ζωής της η Φρίντα Κάλο ήταν κυρίως γνωστή ως γυναίκα του Ριβέρα και όχι ως ξεχωριστή καλλιτέχνης. Το 1938 ο Αντρέ Μπρετόν γνώρισε την Κάλο και τον Ριβέρα κατά το ταξίδι του στο Μεξικό. Εκείνος εντυπωσιάστηκε από τη δουλειά της, την κάλεσε να πάρει μέρος στην έκθεση μαζί με άλλους σουρρεαλιστές ζωγράφους και οργάνωσε μια έκθεση της προσωπικής της δουλειάς στο Παρίσι. Εκείνη ωστόσο τόνισε πως οι πίνακές της δεν ήταν όνειρα, αλλά η δική της πραγματικότητα. Στη διάρκεια της ζωής της πραγματοποίησε τρεις μόνο εκθέσεις: στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη και στο Μεξικό.

Το 1939 χώρισε προσωρινά από τον Ριβέρα και αποσύρθηκε στο Μεξικό, στο “Γαλάζιο Σπίτι”. Εκεί ζωγράφισε τον πίνακα “Οι δύο Φρίδες”, στον οποίο απεικονίζει το δίλημμά της για το διαζύγιο. Σε όλη τη διάρκεια του 1939 διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση με τον Νίκολας Μάρεϊ, τον οποίο είχε γνωρίσει μαζί με τον Ριβέρα στη Νέα Υόρκη. Σύντομα μετά το διαζύγιο, το 1940 χώρισε με τον Μάρεϊ και ξαναπαντρεύτηκε με τον Ριβέρα.

Το 2010, η κυβέρνηση του Μεξικού, σε αναγνώριση της συνεισφοράς της Φρίντα Κάλο αλλά και του Ντιέγκο Ριβέρα απεικόνισε τα πρόσωπά τους στις δύο όψεις του χαρτονομίσματος των 500 πέσος, στην έκδοση για τον εορτασμό της 200ής επετείου της ανεξαρτητοποίησης της χώρας και της 100ής επετείου της Μεξικανικής Επανάστασης.

Φωτογραφίες της Φρίντα Κάλο