Η επίθεση κατά της Καναδής δημοσιογράφου σημειώθηκε το 2004 στην Αθήνα
Μια πρόσφατη κοινοβουλευτική αντιπαράθεση ανάμεσα στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Γιώργο Φλωρίδη έφερε ξανά στο φως μια σκοτεινή υπόθεση του παρελθόντος της σημερινής αρχηγού της Πλεύσης Ελευθερίας. Πρόκειται για την υπεράσπιση του διαβόητου «βιαστή με την τυρόπιτα», ενός άνδρα με ιστορικό σεξουαλικών επιθέσεων, ο οποίος καταδικάστηκε για βιασμό κατ’ εξακολούθηση και τελικά αποφυλακίστηκε πρόωρα. Μία από τις επιζώσες, η Καναδή δημοσιογράφος Νάταλι Κάρνιφ, επανέρχεται δημόσια, δηλώνοντας συγκλονισμένη από το γεγονός ότι μία γυναίκα υπερασπίστηκε τον δράστη — μια γυναίκα που σήμερα δηλώνει φεμινίστρια και ηγείται ενός προοδευτικού κόμματος. «Σχεδόν απίστευτο. Η δικηγόρος του βιαστή ήταν μία γυναίκα μόλις 14 μήνες μεγαλύτερή μου. Και οι δυο μας είχαμε ξεκινήσει τη νομική σχεδόν την ίδια εποχή. Ως νομικός, γνωρίζω ότι και οι δύο πλευρές πρέπει να εκπροσωπούνται. Αλλά δεν μπορώ να μη ρωτήσω: τι την ώθησε να αναλάβει την υπεράσπισή του;», αναφέρει χαρακτηριστικά στο Πρώτο Θέμα.
Η Κάρνιφ δεν στέκεται μόνο στο προσωπικό της βίωμα. Θέτει και ευρύτερα πολιτικά και ηθικά ερωτήματα: «Γιατί εστιάζουμε στη δική μου αντίδραση και όχι στο πώς ένα κόμμα στην Ελλάδα επιτρέπει να γίνονται αυτά τα πράγματα; Γιατί η κοινωνία επιτρέπει στην Κωνσταντοπούλου να ιδρύει κόμμα και να υπάρχει αυτό το κόμμα; Αν προσωποποιούμε συνεχώς το πρόβλημα, οδηγούμαστε σε αδιέξοδο. Η ίαση είναι συλλογική.» Η επίθεση κατά της Καναδής δημοσιογράφου σημειώθηκε το 2004 στην Αθήνα, όταν ένας φαινομενικά ευγενικός άνδρας, λάτρης της ιστορίας, της πρότεινε ξενάγηση. Το βράδυ, αφού δειπνούν, η Κάρνιφ αισθάνεται υπνηλία και βαριά κόπωση. Ξυπνά γυμνή από τη μέση και κάτω, σε βρεγμένο κρεβάτι, στο σπίτι του. Δεν θυμάται τίποτα, πέρα από μια εσωτερική βεβαιότητα ότι βιάστηκε. Ο κατηγορούμενος χρησιμοποιούσε τρόφιμα ή ποτά ως μέσο νάρκωσης των θυμάτων του. Έγινε γνωστός ως «βιαστής με την τυρόπιτα» επειδή, όπως φαίνεται, έριχνε ναρκωτικές ουσίες σε φαγητό που πρόσφερε.
Η δίκη, η καταδίκη και η πρόωρη αποφυλάκιση
Χάρη στην επιμονή της Νάταλι Κάρνιφ και άλλων επιζωσών, η υπόθεση έφτασε τελικά στα δικαστήρια. Ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε 12 χρόνια κάθειρξης, ωστόσο αποφυλακίστηκε το 2015 βάσει του νόμου Παρασκευόπουλου, ο οποίος ψηφίστηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Η αποφυλάκισή του προκάλεσε αντιδράσεις και αγανάκτηση, ιδιαίτερα μεταξύ των επιζωσών. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου υπερασπίστηκε τον κατηγορούμενο ως δικηγόρος, σε μια υπόθεση που τότε συγκλόνισε την κοινή γνώμη. Σε μεταγενέστερη εκπομπή, όταν της ζητήθηκε να σχολιάσει την υπόθεση, χαρακτήρισε την ερώτηση προβοκατόρικη και αρνήθηκε να απολογηθεί, δηλώνοντας ότι: «Ασκώ τη δικηγορία με υπερηφάνεια και δεν απολογούμαι σε κανέναν για τις υποθέσεις που αναλαμβάνω. Η ταύτιση του συνηγόρου με τον πελάτη του είναι φασιστική λογική.» Την ίδια στιγμή, όμως, η Κωνσταντοπούλου, ως πολιτικός, καταφέρεται συχνά με βεβαιότητες κατά των πολιτικών της αντιπάλων και υπονοεί ότι η Δικαιοσύνη είναι ελεγχόμενη – κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις δηλώσεις της περί «πίστης στο κράτος δικαίου». Η ίδια έχει δηλώσει πως θεωρεί ντροπή για τον νομικό κόσμο ότι κανείς δικηγόρος δεν υπερασπίστηκε τον Μανώλη Δουρή, τον παιδοκτόνο που αυτοκτόνησε στις φυλακές. Δηλώνει ότι κανένας δικηγόρος δεν πρέπει να αρνείται την υπεράσπιση οποιουδήποτε κατηγορούμενου, όποιο κι αν είναι το έγκλημα.
Ωστόσο, οι επικριτές της σημειώνουν ότι στην υπόθεση των Τεμπών η ίδια πρωτοστάτησε σε «λαϊκά δικαστήρια» και κατήγγειλε πολιτικούς και θεσμούς πριν ακόμη αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Για τη Νάταλι Κάρνιφ, το πραγματικό σοκ δεν είναι η νομική πλευρά της υπόθεσης, αλλά η ηθική: «Αναρωτιέμαι αν η Κωνσταντοπούλου σκέφτεται ποτέ τα θύματα. Αν αναρωτιέται πόσα άλλα μπορεί να υπάρχουν. Ίσως κάπου στον κόσμο με νιώθει ως κάτι που δεν μπορεί να εξηγήσει – μια σκοτεινή σκιά σε ό,τι βλέπει, αδιόρατη αλλά υπαρκτή.» Το πλήρες χρονικό της υπόθεσης της Νάταλι Κάρνιφ μπορείτε να το διαβάσετε, όπως το καταγράφει η ίδια εδώ και χρόνια μέσα από το προσωπικό της ιστολόγιο.
«Η Ελλάδα άφησε τον βιαστή μου ελεύθερο»
Η Καναδή δημοσιογράφος Νατάλι Καρνίφ, πέντε και μισό χρόνια μετά τον βιασμό της στην Αθήνα, μιλά για τον αγώνα της για δικαιοσύνη
Ρεπορτάζ: Έλλη Ισμαηλίδου, Αθήνα, Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011
Ξύπνησε σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου με δυνατό πονοκέφαλο και έναν άγνωστο άντρα δίπλα της. Το κεφάλι της ήταν βαρύ, η ζάλη δεν της επέτρεπε να συγκεντρώσει τις σκέψεις της. Τι είχε συμβεί; Ήταν το απόγευμα της 29ης Αυγούστου 2005, όταν ένας άγνωστος άνδρας βίασε την Καναδή δημοσιογράφο που εκείνη την εποχή ταξίδευε μόνη της στην Ελλάδα. Την είχε ναρκώσει με ισχυρό ηρεμιστικό, τη μετέφερε στο ξενοδοχείο του και τη βίασε. Όταν εκείνη ξύπνησε, τη συνόδευσε πίσω στον ξενώνα όπου διέμενε και εξαφανίστηκε. Χρειάστηκαν μερικές ώρες για να καταλάβει τι της είχε συμβεί και αρκετοί μήνες για να ανακαλύψει ότι τρεις ακόμα γυναίκες τουρίστριες είχαν καταγγείλει ότι βιάστηκαν με τον ίδιο τρόπο από τον ίδιο άνδρα. Αυτό που δεν μπορούσε να φανταστεί, ήταν ότι το ελληνικό δικαστικό σύστημα θα καθυστερούσε επί χρόνια να φέρει την υπόθεση στο δικαστήριο. Πέντε και μισό χρόνια μετά τον βιασμό της, έπειτα από έξι αναβολές δίκης, έξοδα χιλιάδων ευρώ, και ενώ ο κατηγορούμενος (που έχει ήδη καταδικαστεί σε πέντε χρόνια φυλάκισης για έναν από τους βιασμούς) παραμένει ελεύθερος, η Νατάλι Καρνίφ μιλά στο «Βήμα» για τον αγώνα που αρνείται να εγκαταλείψει, προσδοκώντας στη δίκη της 26ης Ιανουαρίου, που «ίσως τελικά φέρει δικαιοσύνη», όπως λέει.
«Όταν κρύβεις έναν βιασμό, μένεις για πάντα θύμα»
Αυτή είναι η πρώτη φράση που εμφανίζεται στο προσωπικό της ιστολόγιο, το οποίο δημιούργησε για να ενημερώσει το κοινό για την υπόθεσή της και για τις παρόμοιες εμπειρίες τριών ακόμη τουριστριών στην Αθήνα (μία Δανή και δύο Αυστραλές). Με τα χρόνια, η φράση αυτή έγινε φιλοσοφία ζωής για την 33χρονη τότε δημοσιογράφο και συγγραφέα. Γι’ αυτό και δεν διστάζει να περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια όσα συνέβησαν τον Αύγουστο του 2005: «Ταξίδευα μόνη μου στην Ελλάδα και εκείνο το μεσημέρι περπατούσα στην Πλάκα. Με πλησίασε ένας άγνωστος άνδρας, μου προσφέρθηκε να με ξεναγήσει στην Ακρόπολη. Ήταν μεσημέρι, γεμάτο κόσμο. Δεν είχα λόγο να ανησυχήσω. Δέχτηκα.» Αν και της φάνηκε περίεργο που επέμενε να φάει κάτι, δεν έδωσε σημασία. Τελικά, μπήκε σε κατάστημα, αγόρασε ένα γλυκό, το έκοψε στη μέση και της πρόσφερε το μισό. «Το έτρωγε κι εκείνος, οπότε δεν φαντάστηκα ότι μπορεί να είναι επικίνδυνο. Η γεύση ήταν πικρή, αλλά είχα κάψει τα χείλη μου και νόμιζα ότι φταίει το φάρμακο που είχα βάλει στο τραύμα», λέει.
Περιπέτεια στα νοσοκομεία
Στην πραγματικότητα, η πικρή γεύση προερχόταν από το Stilnox, ισχυρό ηρεμιστικό που περιέχει Zolpidem Hemitartrate, ουσία που προκαλεί υπνηλία ή και βαθύ ύπνο. Όταν συνήλθε, χρειάστηκε να επισκεφθεί τρία διαφορετικά νοσοκομεία προκειμένου να διαγνωστεί, καθώς οι γιατροί δήλωναν αναρμόδιοι ελλείψει ιατροδικαστή. «Τελικά βρήκαμε ιατροδικαστή την επόμενη μέρα, αλλά δεν συνέταξε έκθεση. Την έγραψε το 2010! Πώς θυμήθηκε τα ευρήματά του πέντε χρόνια μετά;» αναρωτιέται.
Και αυτή δεν ήταν η μόνη παρατυπία, όπως καταγγέλλει η ίδια. Αν δεν υπήρχε νέα καταγγελία από τη Δανή τουρίστρια, ο δράστης πιθανότατα δεν θα είχε συλληφθεί ποτέ. Η υπόθεση αποκαλύφθηκε ως σειρά βιασμών μόνο μετά τη μαρτυρία εκείνης.
Δικαστικός μαραθώνιος χωρίς τέλος
Τα επόμενα πέντε χρόνια ήταν μια διαρκής ταλαιπωρία: έξι αναβολές δίκης, χιλιάδες ευρώ σε αεροπορικά εισιτήρια (τα οποία δεν της αποζημιώθηκαν ποτέ από το ελληνικό κράτος). Το μοναδικό «φως» στην υπόθεση ήταν η καταδίκη του κατηγορούμενου το 2007 για τον βιασμό της Δανής τουρίστριας. Ωστόσο, η ποινή του ανεστάλη, και παραμένει ελεύθερος, αναμένοντας την εκδίκαση της έφεσης. Το καλοκαίρι του 2007, λόγω ευθύνης των ελληνικών αρχών, η Νατάλι Καρνίφ δεν κλήθηκε εγκαίρως να καταθέσει και καταδικάστηκε ως απούσα μάρτυρας. Παρά τα αιτήματα, το δικαστήριο αρνείται να ακυρώσει την καταδίκη. «Μπορείτε να φανταστείτε να με συλλάβουν την επόμενη φορά που θα επισκεφθώ την Ελλάδα;» λέει χαμογελώντας ειρωνικά, για να προσθέσει με σοβαρό ύφος: «Δεν ζητώ εκδίκηση. Δεν πιστεύω στο “οφθαλμόν αντί οφθαλμού”. Θέλω να προστατεύσω άλλες γυναίκες από το να ζήσουν όσα έζησα εγώ. Αν σωθεί έστω και μία γυναίκα, θα είναι κέρδος για μένα.»
«Η ελληνική Δικαιοσύνη είναι οξύμωρο»
Στην ερώτηση αν το άκουσμα του ονόματος «Ελλάδα» της προκαλεί τρόμο, απαντά με καθαρότητα: «Είμαι παντρεμένη με Ελληνοκαναδό και έχω μάθει να βλέπω και τις καλές πλευρές της χώρας σας, χωρίς να γενικεύω. Πολλές φορές νιώθω πιο Ελληνίδα παρά Καναδή, σε κάποια θέματα. Όμως σε ό,τι αφορά τη Δικαιοσύνη, η άποψή μου είναι ξεκάθαρη: Η ελληνική Δικαιοσύνη είναι ένα οξύμωρο.»
Προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Απογοητευμένη από τη στασιμότητα της υπόθεσης, η Νατάλι Καρνίφ προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με τη νομική υποστήριξη του Greek Helsinki Monitor (GHM). Ο εκπρόσωπος του GHM, Παναγιώτης Δημητράς, δηλώνει στο «Βήμα» ότι: «Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει επανειλημμένα αποφανθεί ότι η υπερβολική και αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης συνιστά παραβίαση του δικαιώματος δίκαιης δίκης, όπως ορίζεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι η Ελλάδα θα καταδικαστεί στην υπόθεση της κ. Καρνίφ.»
Με πληροφορίες από Πρώτο Θέμα, Sun, Athens Rape Trial
