Ποια η διαφορά ανάμεσα στην φάρμα των ζώων και εκείνη των ανθρώπων;
Από την Ευτυχία Παπούλια
Κοινωνιολόγος
Ο πρώτος πίθηκος που έγινε άνθρωπος διέπραξε έγκλημα εναντίον του είδους του
Mikhail Turousku
O Όργουελ, που είχε ζήσει απο πρώτο χέρι τον αισχρό ρόλο που έπαιξε το ρωσικό Κομμουνιστικό Κόμμα και οι Σταλινικοί στον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία, ήταν αποφασισμένος να αποκαλύψει την αλήθεια για την Σταλινική Ρωσία. Για να το κάνει αυτό, επέλεξε την αλληγορία και στο βιβλίο, σχεδόν κάθε πράξη, είναι παραλληλισμός με τον τρόπο που ο Στάλιν κατέλαβε την εξουσία και έφτασε στον βάρβαρο έλεγχο της Σοβιετικής Ένωσης.
Τόσο όμως ο Όργουελ όσο και η κοινωνία των ανθρώπων, όταν θέλει να χαρακτηρίσει ανθρώπινες συμπεριφορές που ξεπερνούν τα όρια της βαρβαρότητας, επικαλούνται αντίστοιχες συμπεριφορές από τα ζώα θεωρώντας, προφανώς, ως βαρβαρότητα την ενέργεια ενός ζώου να κατασπαράζει ενα άλλο ζώο για να τραφεί, μιας και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διατηρηθεί στην ζωή αφού είναι αποκλειστικά σαρκοφάγο αυτό το ζώο. Κατά τα άλλα, η συμπεριφορά αυτού του ζώου απέναντι στα υπόλοιπα αλλά και στην ιδια την Φύση, δεν καθορίζεται από κάποιο απ’ τα ένστικτα, παρορμήσεις, καταστροφικότητα, εκδικητικότητα ή άλλα ψυχολογικά συμπλέγματα που κατευθύνουν και ρυθμίζουν, ασυναίσθητα πολλές φορές, την συμπεριφορά των ανθρώπων μεταξύ τους.
Ένστικτα
Τα ζώα, εκτός από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που τα αναγκάζει να προβαίνουν εις βάρος άλλων ζώων σε πράξεις σκληρές για την ανθρώπινη – επιλεκτική πολλές φορές -ευαισθησία, δεν κάνουν ενέργειες που να υπαγορεύονται από μίσος, εκδικητικότητα, αλαζονεία, επιθετικότητα, μνησικακία, εξουσιομανία, φιλαυτία ή άλλα ανεξερεύνητα ένστικτα που χαρακτηρίζουν αποκλειστικά το ανθρώπινο είδος και κανένα άλλο απ’ τα υπόλοιπα πλάσματα της Φύσης.
Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή ενός ανθρώπου στην περιοχή της Λιβαδειάς, που – φέρεται – να βίασε με αδιανόητο κι εξευτελιστικό τρόπο για ολόκληρη την ανθρώπινη κοινωνία μέχρι θανάτου ενα σκυλί. Και ορθά η Εισαγγελέας της πόλης διέταξε επείγουσα έρευνα ώστε να ανευρεθεί ο υπαίτιος, όχι τόσο για την απόδοση δικαιοσύνης, όσο για να αποτελέσει ο άνθρωπος αυτός αντικείμενο ψυχολογικής έρευνας. Κι εδώ, ο χαρακτηρισμός της πράξης ως ‘κτηνωδία’, αποτελεί προσβολή για την ίδια την φάρμα των ζώων.
Η διαφορά
Ποια όμως η διαφορά ανάμεσα στην φάρμα των ζώων και εκείνη των ανθρώπων; Το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό να ισχυριστούμε είναι πως η κοινωνία των ανθρώπων έχει κανόνες που (δεν) τηρούνται ενώ των ζώων δεν έχει. Τα ζώα είναι παντελώς ελεύθερα… Ωστόσο οι κανόνες στην κοινωνία θεσπίστηκαν για να προστατευτεί η ίδια από τα ένστικτα των …ίδιων των μελών της που την συγκροτούν! Την επιθετικότητα, το μένος… κάτι που δεν συμβαίνει στην κοινωνία των ζώων, η οποία λειτουργεί κατά τον ιδανικότερο τρόπο με άγραφους κανόνες της ίδιας της Φύσης.
Η ανάγκη του ανθρώπου να αποζητά την αγάπη, πίστη, και αφοσίωση και να την απολαμβάνει χωρίς όρους απ’ τα ζώα δεν τον τιμά καθόλου…ο άνθρωπος πρέπει να προσφέρει την αγάπη του στα ζώα, όχι να την ζητάει από αυτά. Σε κάποιους μάλιστα δεν αρκεί η συντροφιά μιας γατούλας ή ενός σκύλου και την αποζητούν απο πιο πληθωρικά και… γενναιόδωρα ζώα.. Ειναι άλλο να αγκαλιάζεις ένα γατάκι ή ένα σκυλάκι κι άλλο να νιώθεις την …αύρα μιας αγελάδας ή ενός αλόγου, που φυσικά δεν μπορείς να το έχεις στο σπίτι σου και να το βγάζεις βόλτα για τις ανάγκες του.
Η νέα αυτή τάση ευεξίας ξεκίνησε από την Ολλανδία, και τώρα έχει εμφανιστεί και στην Αγγλία γνωστή ως ‘η συντροφιά της αγελάδας’ την οποία για να…την απολαύσουν οι επισκέπτες της φάρμας, προκειμένου να αποφορτιστούν από το στρες πληρώνουν από 60 ευρώ… Πολύ λίγα για την πληθωρική συντροφιά τριών ωρών με μια αγελάδα, όσο διαρκεί η …συνεδρία μαζί της. Η ίδια η Φύση και η φάρμα των ζώων, έχει πολλά ακόμα να προσφέρει σε εκείνη την άλλη φάρμα που φέρεται τόσο αλαζονικά απέναντί της.
