Η Τζούλια Χόκινς ξεκίνησε την πορεία της ζωής της ταυτόχρονα με την γενιά της
Από την Ευτυχία Παπούλια
Κοινωνιολόγος
Προτιμώ να πεθάνω από πάθος παρά από βαρεμάρα.
Βίνσεντ Βαν Γκογκ
Μια γυναίκα, (που κάποιοι… ζηλιάρηδες την αποκαλούν γιαγιά), η Τζούλια Χόκινς… 105 χρονών, έκανε παγκόσμιο ρεκόρ, στην ηλικία της, σε διαγωνισμό τρεξίματος που διεξήχθη στην Λουιζιάνα. “Ηταν υπέροχο, που είδα τόσα αγαπημένα μου πρόσωπα να με παρακολουθούν αλλά ήθελα να κάνω λιγότερο χρόνο από ένα λεπτό”, δήλωσε η ίδια μετα την κούρσα. Η Χόκινς, συνταξιούχος δασκάλα, άρχισε να τρέχει στους Εθνικούς Αγώνες Ηλικιωμένων σε σχετικά μικρή, αναλογικά με την σημερινή της ηλικία… μόλις στα 80 της χρόνια, αλλά το σπριντ της το ξεκίνησε είκοσι χρόνια αργότερα στα 100 της!
Ποια ειναι τα σχέδιά της για το μέλλον (!) δεν μας αποκάλυψε, μας είπε μόνο πως απλά, θα συνεχίζει να… τρέχει! Κι άφησε και σε μάς μια παρακαταθήκη: Όσο μεγαλώνεις τοσο περισσότερα ‘πάθη’ πρέπει να έχεις… “Το να παραμένω ενεργή, είναι ένα απ’ τα μεγάλα μου παθη… Οι άνθρωποι μου λένε οτι θέλουν να είναι όπως εγώ, όταν μεγαλώσουν… Αν μπορώ να τους δίνω ελπίδα τότε αξίζει να ζήσω κι άλλο” πρόσθεσε η ‘σούπερ γιαγιά’, η οποία, εκτός απ’ το τρέξιμο’ έχει κι’ άλλα… πάθη, όπως η κηπουρική και η μαγειρική.
Θα μπορούσε βέβαια η ίδια η Τζούλια Χόκινς σαν πρώην δασκάλα, να εξηγήσει, σ’ όσους θέλουν να της μοιάσουν οταν μεγαλώσουν, την διαφορά ανάμεσα την απλή θέληση και το πάθος για να κατακτήσουμε αυτό που επιθυμούμε. Το πάθος προϋποθέτει συστράτευση όλων των δυνάμεών μας, σωματικών και ψυχικών και κυρίως την συνειδητή αποστασιοποίηση μας από ανθρώπους του περιβάλλοντος μας, των οποίων η κριτική και τα σχόλια θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά το πάθος και τον ενθουσιασμό, όχι μόνο για την ίδια την ζωή, αλλά και για την κατάκτηση οποιουδήποτε στόχου.
A Louisiana woman recently ran right into the record books! At 105 years old, Julia Hawkins became the first American to run 100 meters in her age group.
She completed her record-setting run in just under 63 seconds with a flower in her hair and adoring fans cheering her on. pic.twitter.com/g4lJFuDS3w— Know Your Value (@KnowYourValue) November 15, 2021
Ο κίνδυνος του στιγματισμού
Τέτοιο περιβάλλον συνιστούν μικροί ή και μεγαλύτεροι φιλικοί κύκλοι, οι λεγόμενες ‘παρέες’ που δημιουργούν και συντηρούν οι άνθρωποι μεταξύ των, γιατί νιώθουν περισσότερη ασφάλεια μέσα σ’ αυτές τις ανθρώπινες συντροφιές. Και πολλές φορές αναγκάζονται να συγχρωτίζονται με ετερόκλητα άτομα, να συμβιβάζονται με συμπεριφορές που δεν υιοθετούν και δεν θα ανέχονταν σε διαφορετικές συνθήκες… Κι αυτό, για να αποφύγουν τον κίνδυνο του στιγματισμού ως αντικοινωνικά ή και προβληματικά άτομα και κατ’ επέκταση τον φόβο της μοναξιάς, ακόμα και τον κίνδυνο της κατάθλιψης.
Όμως, συνήθως σε αυτές τις ‘φιλικές’ παρέες η αλλιώς ‘των Ελλήνων οι Κοινότητες’ που λέει και το τραγούδι, ανακυκλώνονται και διαιωνίζονται αρνητικά συναισθήματα, η απογοήτευση, η μιζέρια, η εχθρική προς το κράτος συμπεριφορά, που απενοχοποιούν τα άτομα απ’ τις προσωπικές τους ευθύνες, οδηγώντας τα έτσι σε παραίτηση απο κάθε ενδιαφέρον, απο κάθε προσπάθεια. Και η απόδραση απ’ αυτούς τους ‘φιλικούς’ κύκλους, για όσους θέλουν κάποια στιγμή να ξεκινήσουν το δικό τους ατομικό σπριντ της ζωής τους είναι αναπόφευκτη. Κάποια στιγμή θα νιώσουν την ανάγκη να αποδεσμευτούν απ’ αυτόν τον φιλικό κύκλο, μέσα στον οποίο άλλωστε δεν είχαν θέση, και να ανακαλύψουν τον πιο υποβαθμισμένο φίλο τους που ειναι όπως και για όλους ο ίδιος ο εαυτός μας.
“This is just a drop in the bucket”: At 105 years old, Julia Hawkins became the first woman and first American in her age group to run 100 meters.
But she says it doesn't compare to the many wonderful things in her life, like her 70-year-long marriage to her husband, Murray. pic.twitter.com/PE8YTQprhJ
— CBS Mornings (@CBSMornings) November 10, 2021
Πάθος για τη ζωή
Οι νέοι άνθρωποι δυσκολεύονται να πάρουν τέτοιες αποφάσεις αποστασιοποίησης, απ’ τον φόβο μην στιγματιστούν ως αντικοινωνικά ή ακόμη και ως προβληματικά άτομα… Ωστόσο, εκείνοι που καταφέρνουν κατι σημαντικό στην ζωή τους και μεγαλουργούν, είτε είναι μοναχικά άτομα είτε κάνουν επιλεκτικά παρέα με ελάχιστους των οποίων έχουν κερδίσει την εκτίμηση και που μπορούν να τους βοηθήσουν στην κατάκτηση των στόχων τους…
Η Τζούλια Χόκινς ξεκίνησε την πορεία της ζωής της ταυτόχρονα με την γενιά της. Κι’ όταν εκείνη, η γενιά της, ‘τερμάτισε΄ αποκαμωμένη, κάπου εκεί στα 80 τους, η Τζούλια αποφάσισε να ξεκόψει, να τους αφήσει όλους πίσω της και να διεκδικήσει τόσα επι πλέον χρόνια, απ’ τον μέσο όρο ζωής, όσα σχεδόν αντιστοιχούν σε μια ανθρώπινη γενιά! Η Χόκινς στην πραγματικότητα δεν έχει πάθος με το τρέξιμο… Έχει πάθος με την ίδια τη ζωή!… Αγαπά τη ζωή!… Και κατ’ επέκταση αγαπά το σώμα της. Γι΄αυτό άλλωστε η φύση ανταπέδωσε με γενναιοδωρία αυτό το πάθος της να ζήσει… Και σ’ όσους αγαπούν τη ζωή τους και το σώμα τους ο χρόνος περνάει δίπλα τους, τους κλείνει με νόημα το μάτι, τους προσπερνάει χωρίς ν’ αφήσει το στίγμα του… Δεν είναι λίγο να διεκδικείς και τελικά να κερδίζεις δέκα, είκοσι ή και περισσότερα ακόμη χρόνια δημιουργικής ζωής…
"Stay healthy. And keep running," Julia Hawkins, at 105 yrs old.
PS – She only started running five years ago! It's never too late. Hope to see you in May! https://t.co/ZiKXRKQ2RR pic.twitter.com/U2NMTJec5R— Cleveland Marathon (@clevemarathon) November 19, 2021
