Την αντίθεσή του στην αντίδραση της οικογένειας της αδικοχαμένης Δώρας Ζέμπερη δημοσίευσε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook o Νίκος Μαστοράκης. Παρακολουθώντας το ξέσπασμα της μητέρας της άτυχης 32χρονης, που προσπάθησε να καρφώσει με στυλό τον δολοφόνο της κόρης της, έγραψε: «Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΛΥΝΤΣ «Εχω βαθυτατη κατανοηση για τον πονο τους, απυθμενη συμμετοχη στην οδυνη της αδικης […]
Την αντίθεσή του στην αντίδραση της οικογένειας της αδικοχαμένης Δώρας Ζέμπερη δημοσίευσε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook o Νίκος Μαστοράκης.
Παρακολουθώντας το ξέσπασμα της μητέρας της άτυχης 32χρονης, που προσπάθησε να καρφώσει με στυλό τον δολοφόνο της κόρης της, έγραψε:
«Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΛΥΝΤΣ «Εχω βαθυτατη κατανοηση για τον πονο τους, απυθμενη συμμετοχη στην οδυνη της αδικης (μηπως υπαρχει και δίκαια;) απωλειας ζωης της αγαπημενης τους, ευρυτατη αποδοχη του δραματος που εζησαν. Δεν εχω ομως την παραμικρη συμπραξη στις εικονες φρικης συγγενων και προστρεξαντων παρευρισκομενων (κυριως αυτων των ημιανθρωπινων ενστικτων οχλοκρατων) κατα την πρωτη αλλα και τη δευτερη αποπειρα λυντσαρισματος του απεχθους δολοφονου της Δωρας Ζεμπερη. Η εικονα της μητερας να καρφωνει με στυλο τον ενοχο που ειναι πεσμενος στο τσιμεντο, αποδομει, καταλυει και αμαυρωνει την ηθικη της διεκδικηση για δικαιοσυνη.
Οποια κι αν ειναι αυτη η δικαιοσυνη, οσο στρεβλη και αν κατα καιρους αποδεικνυεται, ο οχλος που παιρνει το νομο στα χερια του και ασκει βία, δεν απεχει σε ηθικο ερισμα απο αυτο του δολοφονου.
Ολο αυτο τον καιρο που παρακολουθουσαμε λεπτομερως το δραμα της οικογενειας, συμπαραστεκομαστε νοερα. Οχι ομως σε τετοιες εικονες, που η απεχθεια μας για τον δολοφονο δεν μετασχηματιζεται σε ανοχη της καταπτυστης επιβολης του νομου του Τσαρλς Λυντς (1782) απο συναισθηματικα τραυματισμενους συγγενεις και, φυσικα, μας προκαλει αποστροφη η συνενωση τους με τους παρατρεχαμενους μπαχαλακηδες και την κακοφωνια προστυχολογιας και βιας που ενορχηστρωνουν. Η δυστυχη Δωρα δεν θα το ηθελε ποτε ετσι»…».
