Του Πέτρου Καρσιώτη Κατάθεση-«αναπαράσταση» των τραγικών στιγμών, που προηγήθηκαν αλλά και ακολούθησαν την στυγερή δολοφονία της 32χρονου εφοριακού Δώρας Ζέμπερη, έδωσε στους αστυνομικούς της Ασφάλειας Αττικής, ο 58χρονος, που οδηγήθηκε στον εισαγγελέα με βαριές κατηγορίες. «Ζητάω συγγνώμη από την οικογένεια της κοπέλας» Στην κατάθεση αυτή ζητά συγνώμη από την οικογένεια της Δώρας, λέει ότι […]
Του Πέτρου Καρσιώτη
Κατάθεση-«αναπαράσταση» των τραγικών στιγμών, που προηγήθηκαν αλλά και ακολούθησαν την στυγερή δολοφονία της 32χρονου εφοριακού Δώρας Ζέμπερη, έδωσε στους αστυνομικούς της Ασφάλειας Αττικής, ο 58χρονος, που οδηγήθηκε στον εισαγγελέα με βαριές κατηγορίες.
«Ζητάω συγγνώμη από την οικογένεια της κοπέλας»
Στην κατάθεση αυτή ζητά συγνώμη από την οικογένεια της Δώρας, λέει ότι δεν μπορεί να πιστέψει πως έγινε το κακό, ότι είχε θολώσει και σαστίσει, ότι έχει και ο ίδιος δύο παιδιά, το ένα υιοθετημένο και ότι όλο τον προηγούμενο καιρό, έβλεπε ειδήσεις που έλεγαν για την κοπέλα και «σκεφτόμουν τις συμφορές που προκάλεσα».
«Δεν είχα πιει πρέζα, είχα όμως στερητικά»
Είπε ακόμη ότι «όταν έγινε το κακό δεν είχα πιει πρέζα, αλλά είχα στερητικά».
Κατά τα άλλα, περιγράφει από τη δική του πλευρά πως συναντήθηκαν τα βήματά του με αυτά της άτυχης Δώρας κοντά στο μνήμα του παιδικού της φίλου που χάθηκε τον Μάιο σε εργατικό δυστύχημα.
«Σκέφτηκα να πάω να πάρω τη τσάντα της κοπέλας γιατί πίστευα ότι σίγουρα θα έχει κάποια λεφτά μέσα.
«Έβγαλα το μαχαίρι, άρχισε να με τραβάει και να χτυπιόμαστε»
Της έβγαλα το μαχαίρι, άρχισε να με τραβάει και να χτυπιόμαστε.
Χωρίς να καταλάβω πως κι ενώ παλεύαμε, τη χτύπησα με το μαχαίρι δεν θυμάμαι ακριβώς πόσες φορές.
Μετά η κοπέλα που ήταν ματωμένη άρχισε να τρέχει προς το κέντρο του νεκροταφείου φωνάζοντας βοήθεια.
«Γύρισα προς τα πίσω από όπου είχα μπει, κρατώντας την τσάντα στα χέρια»
Εγώ γύρισα προς τα πίσω από όπου είχα μπει κρατώντας την τσάντα της κοπέλας στα χέρια μου.
Είχα σαστίσει εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα τι έκανα.
Είχα θολώσει, κοίταξα τα χέρια μου και είδα ότι ήταν γεμάτα αίματα.
Το αίμα ήταν της κοπέλας γιατί εγώ δεν είχα χτυπήσει.
Έβγαλα μια χαρτοπετσέτα και σκούπισα τα αίματα” είπε χαρακτηριστικά στην προανακριτική του κατάθεση.
«Δεν μπορώ να χωνέψω το κακό που έγινε»
Ο άνδρας, που δήλωσε τοξικομανής στην αστυνομία, ζήτησε συγγνώμη στην οικογένεια της άτυχης εφοριακού, λέγοντας: “Δεν μπορώ ακόμη να χωνέψω πως έγινε το κακό.
Κατέστρεψα μια οικογένεια και αισθάνομαι πολύ άσχημα γι αυτό.
Ξέρω ότι μια συγνώμη δεν θα φέρει πίσω την κοπέλα ούτε θα καλυτερεύσει την κατάσταση αλλά θέλω να την πω”. Είπε ακόμα:
«Έχω δυο παιδιά, η γυναίκα μου με χώρισε όταν πήρα την κάτω βόλτα»
“Έχω δύο παιδιά, ένα αγόρι που έχω υιοθετήσει κι ένα κορίτσι που είναι 12 χρονών. Η πρώην γυναίκα μου μένει στην Κόρινθο με χώρισε το 2007 γιατί κατάλαβε ότι έπαιρνα την κάτω βόλτα.
Έχω μπει δυο φορές φυλακή. Δεν έχω πιάσει δουλειά από τότε που βγήκα και τα βγάζω πέρα με κλοπές”.
Για το έγκλημα, που πάγωσε το πανελλήνιο και το πώς βρέθηκε μέσα στο χώρο του Β Νεκροταφείου, καταθέτει::
«Οι πληγές που βλέπετε είναι από σπασίματα τζαμιών αυτοκινήτων για να κλέψω»
Οι πληγές που έχω στα χέρια μου είναι από σπασίματα τζαμιών αυτοκινήτων, για κάτι τέτοιο πήγαινα στο Β Νεκροταφείο Αθηνών. Όμως τα πράγματα εκεί στράβωσαν.
Εκεί πήγαινα και παλιότερα κι έπαιρνα κάτι ασημένια κηροπήγια και καντήλια που έβρισκα εκεί. Κάτι τέτοιο ήθελα να κάνω κι εκείνο το απόγευμα αλλά η κακιά η ώρα το έφερε και μαζί μου κουβαλούσα ένα μαχαίρι, στιλέτο ήταν.
«Την έβλεπα πρώτη φορά στη ζωή μου»
Είδα μια νεαρή κοπέλα να κλαίει μπροστά σε έναν τάφο… την έβλεπα πρώτη φορά στη ζωή μου.
Κοίταξα γύρω μου και δεν είδα κανέναν, μόνο κάτι γριές κι αυτές αρκετά μέτρα μακριά.
Τότε σκέφτηκα να πάω να πάρω τη τσάντα της κοπέλας γιατί πίστευα ότι σίγουρα θα έχει κάποια λεφτά μέσα.
Της έβγαλα το μαχαίρι, άρχισε να με τραβάει και να χτυπιόμαστε.
«Χωρίς να καταλάβω, την χτύπησα με το μαχαίρι»
Χωρίς να καταλάβω πως κι ενώ παλεύαμε τη χτύπησα με το μαχαίρι δεν θυμάμαι ακριβώς πόσες φορές, μετά η κοπέλα που ήταν ματωμένη άρχισε να τρέχει ματωμένη προς το κέντρο του νεκροταφείου φωνάζοντας βοήθεια.
Εγώ γύρισα προς τα πίσω από όπου είχα μπει κρατώντας την τσάντα της κοπέλας στα χέρια μου. Είχα σαστίσει εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα τι έκανα.
«Είχα σαστίσει, δεν ήξερα τι έκανα»
Είχα θολώσει, κοίταξα τα χέρια μου και είδα ότι ήταν γεμάτα αίματα.
Το αίμα ήταν της κοπέλας γιατί εγώ δεν είχα χτυπήσει.
Έβγαλα μια χαρτοπετσέτα και σκούπισα τα αίματα.
Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά”.
«Κοίταξα στην τσάντα, είχε ένα τηλέφωνο, το πούλησα για 20 ευρώ»
Στη συνέχεια άνοιξε την τσάντα:
“Κοίταξα μέσα στην τσάντα είχε iPhone 5 με τα ακουστικά του ένα πορτοφόλι με κάρτες και 5ευρώ. Τα είχα χαμένα εκείνη την ώρα.
Πούλησα το κινητό σε μαγαζί Πακιστανών μαζί με τα ακουστικά για 20 ευρώ. Ήμουν αγχωμένος και ιδρωμένος” κατέθεσε και πρόσθεσε: “Ήθελα να το πουλήσω όσο πιο γρήγορα γίνεται για να εξαφανιστώ από εκεί.
«Ψώνισα πρέζα στην πλατεία Βάθη και πήγα και κοιμήθηκα»
Μετά ψώνισα πρέζα από την πλατεία Βάθη και πήγα σπίτι και κοιμήθηκα για να ηρεμήσω.
Όταν έγινε το κακό δεν είχα πιει πρέζα αλλά είχα στερητικά.
«Έβλεπα στις ειδήσεις που έλεγαν για την κοπέλα και σκεφτόμουν τις συμφορές που προκάλεσα»
Όλο αυτόν τον καιρό από τότε που έκανα το κακό μέχρι σήμερα έβλεπα τις ειδήσεις που έλεγαν για την κοπέλα και σκεφτόμουν τις συμφορές που προκάλεσα.
Περίμενα να με βρείτε και να σας πω τι έγινε.
«Έφυγε ένα βάρος από μέσα μου που σας τα είπα»
Με το που σας τα είπα έφυγε ένα βάρος από μέσα μου, που το κουβαλούσα και δεν είχα πει τίποτα σε κανέναν για το κακό που είχα κάνει.
