Ποιος είναι ο επικεφαλής της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ, Έρικ Κουρίλα, και ποια η επιρροή του στα πολεμικά σχέδια του προέδρου των ΗΠΑ
Δεν είναι υπουργός, δεν είναι διπλωμάτης, δεν είναι καν εκλεγμένος. Κι όμως, ο στρατηγός Έρικ Κουρίλα είναι ίσως το πρόσωπο που σήμερα χαράσσει την αμερικανική στρατηγική απέναντι στο Ιράν πιο καθοριστικά από κάθε άλλο. Επικεφαλής της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ (CENTCOM), με άμεση επιχειρησιακή ευθύνη για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, ο Κουρίλα έχει πλέον εξουσιοδοτηθεί να παίρνει κρίσιμες αποφάσεις χωρίς να χρειάζεται πρώτα το «ναι» από την Ουάσινγκτον. Αυτή η ιδιότυπη «λευκή επιταγή» του δόθηκε από τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, ο οποίος –σύμφωνα με δημοσιεύματα– τον εμπιστεύεται απόλυτα ως τον πλέον έμπειρο διοικητή στην ευρύτερη ζώνη των αμερικανικών συγκρούσεων και συμφερόντων. Αεροπλανοφόρα, μαχητικά F-35, drones και ακόμα και αιτήματα για υπερδιατρητικές βόμβες bunker-buster εγκρίνονται πλέον με διαδικασίες-εξπρές, σε πλήρη συντονισμό με τον Λευκό Οίκο αλλά με τον Κουρίλα να κρατά τον επιχειρησιακό έλεγχο.
Πρόκειται για μια σιωπηρή αλλά εξαιρετικά ουσιαστική μετατόπιση: από την παραδοσιακή στρατιωτική διοίκηση προς μια αποκεντρωμένη στρατηγική διαχείριση κρίσεων, με κέντρο βάρους όχι την Ουάσινγκτον αλλά την έδρα της CENTCOM στην Τάμπα της Φλόριντα. Εκεί, ο Κουρίλα συντονίζει καθημερινά τον σχεδιασμό αποτροπής απέναντι στο Ιράν, την επιτήρηση των εξελίξεων στη Συρία και το Ιράκ, τις περιπολίες στα Στενά του Ορμούζ και, το τελευταίο διάστημα, τη λεπτή εξισορρόπηση απέναντι στις έμμεσες απειλές της Τεχεράνης μετά το ξέσπασμα της κρίσης στη Γάζα. Η προσέγγιση του στρατηγού είναι σαφής: ισχυρή αποτροπή με μέσα αιχμής, χωρίς όμως –προς το παρόν– απευθείας στρατιωτική εμπλοκή. Εξού και η παρουσία δύο αεροπλανοφόρων, τακτικών μονάδων στην Αραβική Χερσόνησο και συνεχείς αναγνωριστικές πτήσεις γύρω από το Ιράν, χωρίς ευθείες προκλήσεις. Ταυτόχρονα, ενισχύει τις σχέσεις με κράτη-κλειδιά του Κόλπου και επιβλέπει προσωπικά κάθε επιχειρησιακή κίνηση σε Ιορδανία, Συρία και Ιράκ.
Ωστόσο, αυτή η στρατηγική συγκεντρώνει και επικρίσεις. Ορισμένοι εντός του Πενταγώνου εκφράζουν ανησυχίες για την υπερσυγκέντρωση εξουσιών σε ένα μόνο πρόσωπο, όσο ικανός κι αν είναι αυτό. Προειδοποιούν για τον κίνδυνο ανεξέλεγκτων κλιμακώσεων, καθώς ο χώρος για πολιτική διαχείριση στενεύει όταν ο ρυθμός αποφάσεων είναι στρατιωτικά κατευθυνόμενος και τα αντανακλαστικά του πεδίου μάχης λειτουργούν προληπτικά, ακόμη και σε διπλωματικά ευαίσθητες συγκυρίες. Κι όμως, ο Κουρίλα δείχνει να κινείται με ψυχραιμία. Ανήκει στη γενιά των στρατηγών που δεν αναζητούν δημοσιότητα αλλά αποτελέσματα. Υπηρέτησε στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Συρία. Έχει πλήρη εικόνα του τι μπορεί να σημαίνει μια απερίσκεπτη στρατιωτική επιχείρηση. Επομένως, οι αποφάσεις του –όσο ισχυρές κι αν είναι σε επίπεδο τακτικής αποτροπής– δείχνουν προς το παρόν μετρημένες, στοχευμένες και απολύτως σύμφωνες με την τρέχουσα στρατηγική Μπάιντεν για αποφυγή γενικευμένου πολέμου στην περιοχή.
