Σε μείζονα πολιτική κρίση εισέρχεται η Ολλανδία, μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Ντικ Σχοφ, η οποία ακολούθησε την αιφνιδιαστική αποχώρηση του ακροδεξιού ηγέτη Γκερτ Βίλντερς από τον τετρακομματικό κυβερνητικό συνασπισμό. Η κυβέρνηση κλονίζεται μόλις λίγους μήνες μετά τον σχηματισμό της, επιβεβαιώνοντας τις εύθραυστες ισορροπίες που διαμορφώθηκαν στο κατακερματισμένο ολλανδικό πολιτικό τοπίο. Ο συνασπισμός, που συγκροτήθηκε από το Κόμμα Ελευθερίας (PVV) του Βίλντερς, το Κίνημα Αγροτών-Πολιτών (BBB), το κεντρώο Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο (NSC) και το φιλελεύθερο Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD), κατέρρευσε ουσιαστικά όταν το PVV ανακοίνωσε την αποχώρησή του λόγω διαφωνιών για το άσυλο και τη μεταναστευτική πολιτική. Ο Βίλντερς έκανε λόγο για «έλλειψη συμφωνίας» στο σχέδιό του, δηλώνοντας: «Το PVV αποχωρεί από τον συνασπισμό».
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός χαρακτήρισε την απόφαση του Βίλντερς «ανεύθυνη», επισημαίνοντας ότι δεν υπήρχε ανάγκη για κατάρρευση της κυβέρνησης. Ο ίδιος θα παραμείνει ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός έως τον σχηματισμό νέου κυβερνητικού σχήματος. Η κυβέρνηση πλέον λειτουργεί μεταβατικά, χωρίς τη συμμετοχή των υπουργών του PVV, ενώ το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας από τα υπόλοιπα κόμματα θεωρείται απίθανο. Η χώρα βαδίζει προς πρόωρες εκλογές, με πιθανότερο χρονικό ορίζοντα το φθινόπωρο, δεδομένης και της Συνόδου του ΝΑΤΟ που θα διεξαχθεί στη Χάγη στα τέλη Ιουνίου.
Η αποχώρηση του Βίλντερς, ο οποίος παρά την ισχυρή εκλογική του παρουσία δεν κατάφερε να επιβάλει την ατζέντα του εντός του κυβερνητικού πλαισίου, ενισχύει την πολιτική αστάθεια στην Ολλανδία. Παράλληλα, αναδεικνύει τις δυσκολίες συμβίωσης μεταξύ ιδεολογικά ετερόκλητων κομμάτων, ακόμη και υπό την πίεση μιας σαφούς εκλογικής εντολής. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης καλούν ήδη σε προκήρυξη νέων εκλογών, ενώ ο πολιτικός διάλογος επικεντρώνεται πλέον στις ευθύνες για τη διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού και στο μέλλον του μεταναστευτικού ζητήματος που συνεχίζει να πολώνει τη δημόσια σφαίρα.