Οι Αθηναίοι βρίσκουν το «χωριό τους» στην καρδιά της Ρούμελης -Η τουριστική άνθηση στις παραπαρνάσιες περιοχές
Μια διαφορετική εικόνα σχηματίζεται τα τελευταία χρόνια στους πρόποδες του Παρνασσού και στις παραπαρνάσσιες περιοχές της Στερεάς Ελλάδας. Δεν πρόκειται για τις συνήθεις εποχικές εξορμήσεις αλλά για μια βαθύτερη ανάγκη των ανθρώπων να επανασυνδεθούν με τη φύση, την παράδοση και την αίσθηση της γνήσιας κοινότητας. Όλο και περισσότεροι επισκέπτες, κυρίως από την Αττική, ανακαλύπτουν ξανά το ελληνικό χωριό όχι ως φευγαλέα απόδραση αλλά ως εμπειρία ζωής. Η τάση αυτή καταγράφεται έντονα στις περιοχές της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας και της Φωκίδας. Χωριά που μέχρι πρόσφατα ήταν ήσυχα και σχεδόν αθέατα στον τουριστικό χάρτη, βλέπουν πλέον σημαντική αύξηση στην επισκεψιμότητα, σε ένα πλαίσιο που ενισχύει την ποιότητα και τη βιωσιμότητα. Ο Παρνασσός, πέρα από τον παραδοσιακό ρόλο του ως χειμερινός προορισμός, εξελίσσεται σε επίκεντρο εναλλακτικών μορφών τουρισμού, προσανατολισμένων στο φυσικό τοπίο, στην τοπική γαστρονομία και στις ήπιες δραστηριότητες.
Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας έχει επενδύσει στρατηγικά σε αυτή την προοπτική. Ο περιφερειάρχης Φάνης Σπανός δηλώνει πως η ανοδική πορεία του τουριστικού ρεύματος δεν είναι αποτέλεσμα συγκυριών, αλλά συστηματικού σχεδιασμού και αξιοποίησης των τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Με στοχευμένες καμπάνιες προβολής και με τη φιλοξενία σημαντικών διοργανώσεων – όπως το διεθνές Ράλλυ Ακρόπολις – η περιοχή αποκτά διαρκή εξωστρέφεια. Η αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού Φανή Παπαθωμά τονίζει την πολυμορφία των εμπειριών που προσφέρει η Στερεά Ελλάδα: από πεζοπορίες στον Εθνικό Δρυμό Παρνασσού μέχρι χαλάρωση δίπλα σε πλατάνια και ανακάλυψη τοπικών γεύσεων. Η φυσική ομορφιά και η γνήσια φιλοξενία λειτουργούν ως αντίδοτο στην καθημερινότητα της πόλης.
Χωριά όπως η Δαύλεια, η Άνω Τιθορέα, η Αμφίκλεια, η Σουβάλα και η Ελάτεια εντάσσονται σε ένα δίκτυο τοπικών κοινοτήτων που προσφέρουν αυθεντικές εμπειρίες, με σεβασμό στη φύση και στην πολιτιστική κληρονομιά. Η εγγύτητα του Παρνασσού τόσο σε ορεινά όσο και σε παραθαλάσσια σημεία προσφέρει στον επισκέπτη σπάνιες δυνατότητες: μέσα σε λιγότερο από μία ώρα, μπορεί να απολαύσει το χιονοδρομικό κέντρο, να επισκεφθεί το μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς του Οσίου Λουκά και να βρεθεί σε παραλίες του Κορινθιακού. Ακόμη και λιγότερο γνωσμένοι προορισμοί, όπως το Ζερίκι και το Κυριάκι στον Ελικώνα, κερδίζουν έδαφος με τη δική τους ταυτότητα. Η ανάπτυξη τους δεν βασίζεται στη μαζικότητα, αλλά στη διατήρηση της ποιότητας και του τοπικού χαρακτήρα. Όπως επισημαίνει η κα Παπαθωμά, «δεν μιλάμε για τουρισμό διημέρου, αλλά για μια φιλοσοφία ζωής που βασίζεται στην επαφή με τον τόπο και τους ανθρώπους».
Σημαντικό ρόλο στην τουριστική άνθηση παίζουν οι αγροτουριστικές και οικοτουριστικές επιχειρήσεις. Φάρμες με ζώα, τοπικά τυροκομεία που αξιοποιούν αυθεντικά προϊόντα, αλλά και δραστηριότητες υπαίθρου – από ποδήλατο μέχρι πεζοπορίες σε φαράγγια – συνθέτουν ένα πολυσύνθετο πλέγμα εμπειριών που απευθύνεται σε οικογένειες, ζευγάρια, αλλά και απαιτητικούς ταξιδιώτες.
Ο Γιώργος Κοροδήμος, ειδικός σε υπαίθριες δραστηριότητες, εξηγεί ότι οι Έλληνες ανακαλύπτουν ξανά την αξία του ελληνικού τοπίου μέσα από νέες διαδρομές. «Ο Παρνασσός δεν είναι πια μόνο για σκι. Είναι ένα σύστημα εμπειριών: φαράγγια, δάση, τοπική κουζίνα, πολιτισμός. Οι Έλληνες έμαθαν να αναζητούν την ηρεμία, την ποιότητα, την επαφή με τη φύση». Η Στερεά Ελλάδα μεταμορφώνεται σιωπηλά αλλά ουσιαστικά. Από την Αρβανίτσα έως την Αγόριανη, δεν προβάλλεται μόνο η ομορφιά του τοπίου αλλά και η ελπίδα ενός άλλου τρόπου ζωής – βασισμένου στην αυθεντικότητα, τη βιωσιμότητα και τη βαθύτερη ανάγκη για σύνδεση με τον τόπο και την παράδοση.
