Άδωνις για Eurovision: Οι αριστερόστροφες επιτροπές το έριξαν χαμηλά
Σάλο προκάλεσε η υψηλή βαθμολογία που συγκέντρωσε το Ισραήλ από την τηλεψηφοφορία του κοινού στον τελικό της φετινής Eurovision, αγγίζοντας μία ανάσα από τη νίκη, τη στιγμή που οι επιτροπές το τοποθέτησαν σε πολύ χαμηλότερες θέσεις. Η αντίθεση αυτή προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, τόσο από πολιτικά πρόσωπα στην Ελλάδα όσο και από τηλεοπτικούς φορείς στην Ευρώπη, με αιχμές για πολιτικές σκοπιμότητες, παρασκηνιακές παρεμβάσεις και αλλοίωση αποτελεσμάτων.
Ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης επανήλθε με πολιτική χροιά στον δημόσιο διάλογο γύρω από τη Eurovision. Σε ανάρτησή του στο Χ (πρώην Twitter), συνεχάρη θερμά την Ελληνίδα εκπρόσωπο Κλαυδία και αναφέρθηκε ειδικά στην ψήφο του κοινού υπέρ του Ισραήλ, κάνοντας λόγο για σαφή ιδεολογική διάσταση: «Το κοινό σε όλη την Ευρώπη ανέδειξε το Ισραήλ ως πρώτη επιλογή. Αντίθετα, οι καλλιτεχνικές επιτροπές –πάντα αριστερόστροφες, παντού και εδώ– το κατέταξαν πολύ χαμηλά. Μπράβο στον κόσμο που δεν επηρεάστηκε από την αριστερή προπαγάνδα και στήριξε την μεγάλη Δυτική Δημοκρατία της Μέσης Ανατολής.» Ο κ. Γεωργιάδης ερμήνευσε τη βαθμολογία ως ένδειξη αντίστασης στην πολιτική προκατάληψη εις βάρος του Ισραήλ, επικαλούμενος τη θετική ψήφο ως μήνυμα στήριξης σε μια χώρα που «δοκιμάζεται σε δύσκολες στιγμές».
Πάντως πέραν της μεγάλης χαράς και υπερηφάνειας που μας έδωσε η χθεσινή Ελληνική συμμετοχή, για την οποία οφείλουμε ειλικρινή συγχαρητήρια, αξίζει να επισημανθεί το φαινόμενο με την συμμετοχή του @IsraelinGreece Σε όλη την Ευρώπη το κοινό επέλεξε ως πρώτη του προτίμηση το Ισραήλ…
— Άδωνις Γεωργιάδης (@AdonisGeorgiadi) May 18, 2025
Ανδρέας Μικρούτσικος: «Πραξικόπημα – Το αποτέλεσμα αλλοιώθηκε»
Στον αντίποδα, με οργισμένο ύφος τοποθετήθηκε ο παρουσιαστής και μουσικός Ανδρέας Μικρούτσικος, κατηγορώντας ευθέως την EBU για συγκάλυψη και πολιτική χειραγώγηση: «Χθες έγινε πραξικόπημα. Το αποτέλεσμα αλλοιώθηκε. Δεν ήταν πραγματική ψήφος του κόσμου, ήταν οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα που επένδυσαν εκατομμύρια για πολιτικούς λόγους. Έτσι μας παρουσίασαν το τραγούδι του Ισραήλ ως το πιο αγαπημένο.» Κατήγγειλε επίσης την ασυμβατότητα μεταξύ των δηλώσεων περί «ουδετερότητας» της EBU και της στάσης της απέναντι σε χώρες που εξέφρασαν φιλοπαλαιστινιακές απόψεις, όπως η Ισπανία.
Ισπανία: Αίτημα για έλεγχο της τηλεψηφοφορίας μετά τους 12 βαθμούς στο Ισραήλ
Το κύμα αμφισβήτησης δεν περιορίστηκε μόνο σε δηλώσεις. Η RTVE, ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ισπανίας, ανακοίνωσε πως θα ζητήσει επίσημο έλεγχο των αποτελεσμάτων της τηλεψηφοφορίας, μετά την απρόσμενη απονομή 12 βαθμών στο Ισραήλ από το ισπανικό κοινό. Σύμφωνα με τη El País, τα συγκεντρωτικά στοιχεία δείχνουν 142.688 ψήφους από την Ισπανία στον τελικό (μέσω κλήσεων, SMS και διαδικτύου), χωρίς όμως να διευκρινίζεται το ποσοστό που έλαβε το κάθε τραγούδι. Η RTVE φέρεται προβληματισμένη από την έλλειψη διαφάνειας, καθώς η ισπανική κριτική επιτροπή δεν έδωσε ούτε έναν βαθμό στο τραγούδι «New Day Will Rise» της εκπροσώπου του Ισραήλ, Γιουβάλ Ραφαέλ. Η δημόσια τηλεόραση της Ισπανίας ανέφερε πως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες πρόκειται να ζητήσουν αντίστοιχο έλεγχο, αφήνοντας αιχμές για πιθανά «ψηφιακά κέντρα» που ενδέχεται να επηρέασαν τα αποτελέσματα μαζικά, μέσω οργανωμένης τηλεψηφοφορίας.
Η φετινή διοργάνωση ανέδειξε για άλλη μια φορά τη διάσταση μεταξύ κοινού και κριτικών επιτροπών — ένα φαινόμενο που επανέρχεται συχνά, αλλά σπανίως με τόσο έντονη ιδεολογική φόρτιση. Η υπόθεση του Ισραήλ απέκτησε διαστάσεις που ξεπερνούν τον διαγωνισμό τραγουδιού, εγείροντας ερωτήματα για τη χρησιμοποίηση της Eurovision ως πεδίου πολιτικής επιρροής, είτε μέσω επιτροπών, είτε μέσω ελεγχόμενης ψηφοφορίας. Παράλληλα, οι δηλώσεις για «επένδυση εκατομμυρίων» και για παρασκηνιακή στήριξη σε συγκεκριμένες χώρες εντείνουν την ανάγκη για θεσμική λογοδοσία της EBU και ενίσχυση της διαφάνειας.
Γιατί συμμετέχει το Ισραήλ και όχι η Ρωσία
Η συμμετοχή του Ισραήλ στη Eurovision, σε αντίθεση με τον αποκλεισμό της Ρωσίας, είναι ένα ζήτημα που φέρει σαφές γεωπολιτικό και πολιτιστικό υπόβαθρο, παρά το γεγονός ότι ο διαγωνισμός παρουσιάζεται ως μια αποπολιτικοποιημένη καλλιτεχνική εκδήλωση. Το Ισραήλ συμμετέχει στον διαγωνισμό εδώ και δεκαετίες, όχι επειδή ανήκει γεωγραφικά στην Ευρώπη, αλλά επειδή είναι μέλος της EBU (Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης). Η EBU επιτρέπει τη συμμετοχή σε όλα τα μέλη της, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική τους θέση, γι’ αυτό και συμμετέχουν επίσης χώρες όπως η Αυστραλία ή το Αζερμπαϊτζάν. Παρά την ευρεία κριτική που δέχεται η ισραηλινή κυβέρνηση για τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη Γάζα, δεν έχει υπάρξει πολιτική ή θεσμική συναίνεση εντός της EBU για τον αποκλεισμό της. Η επίσημη στάση του οργανισμού είναι πως δεν εμπλέκεται στην πολιτική, και επομένως δεν λαμβάνει θέση για διακρατικές συγκρούσεις, εφόσον αυτές δεν διασαλεύουν άμεσα την εύρυθμη λειτουργία του διαγωνισμού ή δεν προκαλούν διεθνή καταδίκη με θεσμικά μέσα.
Αντίθετα, η Ρωσία αποκλείστηκε το 2022, αμέσως μετά την εισβολή της στην Ουκρανία. Η στρατιωτική αυτή ενέργεια παραβίασε ανοιχτά το Διεθνές Δίκαιο, προκάλεσε κύμα καταδίκης από δεκάδες κράτη και θεσμούς, και συνοδεύτηκε από διπλωματικές και οικονομικές κυρώσεις. Η EBU δέχθηκε έντονες πιέσεις από ευρωπαϊκούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, με αρκετές χώρες να απειλούν με αποχώρηση από τον διαγωνισμό, αν η Ρωσία δεν αποκλειόταν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η παρουσία της Ρωσίας κρίθηκε «απαράδεκτη» για την εικόνα και τη νομιμοποίηση του διαγωνισμού.
Στην περίπτωση του Ισραήλ, τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Η χώρα δεν έχει εξαπολύσει επίθεση εναντίον αναγνωρισμένου κράτους με τρόπο που να παραβιάζει τόσο εμφανώς το διεθνές πλαίσιο. Επιπλέον, η ισχυρή υποστήριξη που διατηρεί από κράτη όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία και άλλοι δυτικοί σύμμαχοι, λειτουργεί αποτρεπτικά απέναντι σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία αποκλεισμού. Το γεγονός ότι η στάση της EBU απέναντι στο Ισραήλ έχει προκαλέσει ενστάσεις από πολίτες, οργανώσεις και καλλιτέχνες, δεν είναι αμελητέο, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει διαμορφωθεί ευρωπαϊκή συναίνεση για αποπομπή. Η διαφορετική μεταχείριση Ισραήλ και Ρωσίας δεν είναι ζήτημα «αντικειμενικής ηθικής κρίσης», αλλά αποτέλεσμα γεωπολιτικής ισχύος, διεθνούς νομιμοποίησης και πολιτικών ισορροπιών. Ο διαγωνισμός της Eurovision, όσο κι αν προβάλλεται ως αμιγώς πολιτιστικό γεγονός, δεν είναι απομονωμένος από την ευρύτερη διεθνή πραγματικότητα — και εν τέλει, λειτουργεί και ως καθρέφτης των συμμαχιών, των πιέσεων και των επιρροών που διαμορφώνουν τη σύγχρονη Ευρώπη.
