Μια από τις μεγαλύτερες αυταπάτες της καθημερινής ζωής είναι αυτή που επαναλαμβάνουμε σιωπηλά ή φωναχτά στον εαυτό μας: «Θα είμαι ευτυχισμένος όταν…» Όταν πάρω την προαγωγή, όταν χάσω τα κιλά, όταν βρω τον “κατάλληλο άνθρωπο”, όταν λυθούν οι δυσκολίες… Λες και η ευτυχία βρίσκεται μονίμως ένα βήμα πιο πέρα από εκεί που είμαστε – κάπου στο μέλλον. Το πρόβλημα είναι πως όσο τη φανταζόμαστε σαν ένα σημείο στον ορίζοντα, τόσο εκείνη απομακρύνεται. Όταν κατακτούμε αυτό που πιστεύαμε πως θα μας κάνει ευτυχισμένους, ξεπηδούν νέες ανησυχίες, νέες ανάγκες, νέα «όταν». Ένα μεγαλύτερο σπίτι φέρνει και περισσότερες ευθύνες. Μια σχέση που ονειρευόμασταν φέρνει και το άγχος της διατήρησής της. Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται… Η ευτυχία, όμως, δεν είναι ένα έπαθλο στο τέλος της διαδρομής. Είναι τρόπος να περπατάς. Είναι η επίγνωση του τώρα – όχι η αναμονή του αύριο.
Πώς μπορούμε να σπάσουμε αυτό το μοτίβο
Αναγνώρισε την παγίδα
Την επόμενη φορά που θα πεις στον εαυτό σου «θα είμαι ευτυχισμένος όταν…», σταμάτα για λίγο. Ρώτα τον εαυτό σου: «Γιατί όχι τώρα; Τι ακριβώς μου λείπει για να νιώσω καλά, έστω για λίγο;» Η απάντηση μπορεί να σε εκπλήξει.
Βρες χαρά στις μικρές στιγμές
Η ευτυχία δεν είναι ένας μεγάλος προορισμός, αλλά οι μικροί σταθμοί στην καθημερινότητά μας. Μια γουλιά ζεστός καφές. Ένα χαμόγελο στον καθρέφτη. Λίγα λεπτά σιωπής. Μια αναπνοή συνειδητή. Αυτά είναι που γεμίζουν την ψυχή, όταν πάψουμε να τα προσπερνάμε.
Επανόρισε την έννοια της επιτυχίας
Μην περιμένεις από ένα μεγάλο επίτευγμα να σου προσφέρει διαρκή ευτυχία. Αντ’ αυτού, επαναπροσδιόρισε τι σημαίνει για σένα επιτυχία: η εσωτερική ηρεμία, η ισορροπία, η φροντίδα των σχέσεων, η προσωπική εξέλιξη. Ίσως έτσι συνειδητοποιήσεις πως είσαι πιο “επιτυχημένος” απ’ όσο νόμιζες.
Άσκησε την ευγνωμοσύνη
Η ευγνωμοσύνη μας μαθαίνει να βλέπουμε αυτά που ήδη έχουμε – όχι αυτά που μας λείπουν. Κάθε βράδυ, γράψε ή σκέψου τρία πράγματα για τα οποία νιώθεις ευγνώμων. Με τον καιρό, θα αρχίσεις να εστιάζεις περισσότερο στο φως της ζωής σου παρά στις σκιές.
Αγκάλιασε την ατέλεια της ζωής
Η ζωή δεν θα είναι ποτέ απολύτως τακτοποιημένη. Πάντα θα υπάρχει μια νέα πρόκληση, μια επόμενη επιθυμία, ένα απρόοπτο. Αν περιμένουμε την «τέλεια στιγμή» για να ευτυχήσουμε, κινδυνεύουμε να χάσουμε όλες τις άλλες – τις αληθινές, τις ανθρώπινες, τις παρούσες. Η ευτυχία δεν βρίσκεται «μετά». Είναι ήδη εδώ, διακριτική και ήσυχη. Δεν φωνάζει. Αρκεί να σταματήσουμε το κυνηγητό και να την προσέξουμε.
