Σε έναν κόσμο που είχε παραδοθεί στην απόλυτη φρίκη, ο Όσκαρ Σίντλερ διάλεξε το φως. Γεννημένος στις 28 Απριλίου 1908 στο Τσβίταου της Μοραβίας, ο Σίντλερ μεγάλωσε ανάμεσα σε μεγάλες ανατροπές και ακόμα μεγαλύτερες προσδοκίες. Πριν τον καταπιεί η δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε ήδη χαράξει τη μοίρα του: βιομήχανος, μέλος του Ναζιστικού Κόμματος, επιχειρηματίας σε μια Ευρώπη που άλλαζε με τρόπους ασύλληπτους. Στα χρόνια της Κατοχής, εγκαταστάθηκε στην κατεχόμενη Κρακοβία της Πολωνίας. Εκεί, απέκτησε ένα εργοστάσιο, εξασφαλίζοντας συμβόλαια για να προμηθεύει τον γερμανικό στρατό. Όμως, πίσω από την κυνική πρόσοψη του επιχειρηματία, χτυπούσε μια καρδιά που δεν άντεχε να δει την ανθρώπινη ζωή να συνθλίβεται τόσο απάνθρωπα. Καθώς το γκέτο της Κρακοβίας διαλυόταν το 1943 και οι Εβραίοι οδηγούνταν στα στρατόπεδα θανάτου, ο Σίντλερ κατάλαβε πως ήρθε η στιγμή της επιλογής: να σωπάσει ή να δράσει. Και διάλεξε το δεύτερο. Με κάθε δωροδοκία, με κάθε κίνηση, με κάθε ρίσκο, έστηνε ένα σχέδιο σωτηρίας. Το καλοκαίρι του 1944, όταν διέταξαν το κλείσιμο του εργοστασίου του, έφτιαξε τη διάσημη λίστα: 1.200 ψυχές, επιλεγμένες μία προς μία, που θα μεταφέρονταν μαζί του στην κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία για να εργαστούν – και τελικά να σωθούν. Η Λίστα του Σίντλερ έγινε ένα αληθινό θαύμα μέσα στην κόλαση.
Ο κόσμος μετά τον πόλεμο δεν του φέρθηκε γενναιόδωρα. Μετανάστευσε στην Αργεντινή προσπαθώντας να ξαναφτιάξει τη ζωή του, αλλά η οικονομική κατάρρευση και η διάλυση του γάμου του τον έσπρωξαν πίσω στη Γερμανία, σε μια ταπεινή καθημερινότητα και μικρές αποτυχημένες επιχειρήσεις. Ο Όσκαρ Σίντλερ πέθανε το 1974, χωρίς πλούτη, χωρίς δόξα – αλλά με κάτι πολύ μεγαλύτερο: την αιώνια ευγνωμοσύνη εκείνων που χρωστούσαν σε αυτόν τη ζωή τους. Ενταφιάστηκε στην Ιερουσαλήμ, στο Όρος Σιών, τιμημένος ως Δίκαιος των Εθνών. Ένα μοναδικό παράδειγμα, το μόνο πρώην μέλος του Ναζιστικού Κόμματος που κέρδισε μια θέση ανάμεσα σε όσους θεωρήθηκαν ήρωες της ανθρωπότητας.
Η ιστορία του έγινε παγκόσμια γνωστή με την ταινία-σταθμό του Στίβεν Σπίλμπεργκ, Η Λίστα του Σίντλερ (1993), που μετέφερε στις νέες γενιές τη δύναμη της ατομικής ευθύνης, της ανιδιοτελούς ανθρωπιάς, της επιλογής να σταθείς απέναντι στο Κακό. Ο Όσκαρ Σίντλερ δεν έσωσε μόνο 1.200 ζωές. Έσωσε και κάτι πολύ πιο εύθραυστο: την πίστη ότι, ακόμη και μέσα στις πιο σκοτεινές ώρες της Ιστορίας, ένας μόνο άνθρωπος μπορεί να κάνει τη διαφορά.
