Σε μια περίοδο πυκνών εξελίξεων, όπου η εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση συναντά την αβεβαιότητα της διεθνούς σκηνής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί να ανακτήσει την πολιτική πρωτοβουλία, στέλνοντας το μήνυμα ότι «η ζωή είναι αλλού» — όχι στις καταγγελίες και τις θεσμικές εντάσεις, αλλά στην καθημερινότητα των πολιτών. Με αυτή την αιχμηρή φράση, από το βήμα της Βουλής, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να αποσυνδέσει την κυβερνητική ατζέντα από την έντονη τοξικότητα που προκάλεσε η παραπομπή Καραμανλή για τα Τέμπη, εστιάζοντας εκ νέου στην οικονομία και την κοινωνική πολιτική. Η επόμενη μεγάλη πολιτική στιγμή για την κυβέρνηση τοποθετείται στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, όπου αναμένεται να παρουσιαστεί ένα νέο πακέτο φοροελαφρύνσεων και στοχευμένων παροχών. Στο επίκεντρο, η μεσαία τάξη, οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και το κρίσιμο ζήτημα της στέγασης, σε μια προσπάθεια να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη σε ένα πολιτικό σύστημα που δοκιμάστηκε σκληρά από τις αποκαλύψεις και την κοινωνική οργή μετά την τραγωδία των Τεμπών.
Το Μέγαρο Μαξίμου δίνει έμφαση στο αφήγημα της ανθεκτικής οικονομίας, με κυβερνητικά στελέχη να μιλούν για δημοσιονομικό χώρο της τάξης του 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ, ο οποίος όμως παραμένει εύθραυστος λόγω των γεωπολιτικών εντάσεων στη Μέση Ανατολή. Το πακέτο της ΔΕΘ, όπως διαμορφώνεται, θα λάβει τελική μορφή στο τέλος Αυγούστου, ανάλογα με τις διεθνείς εξελίξεις σε ενεργειακές τιμές και εφοδιαστικές αλυσίδες.
Παράλληλα, η κυβέρνηση επιχειρεί να κλείσει θεσμικά τις πληγές που άνοιξε η υπόθεση των Τεμπών, προτάσσοντας την ανάγκη για συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών. Ο στόχος, σύμφωνα με την ηγεσία, είναι να διασφαλιστεί ότι στο μέλλον δεν θα υπάρχουν διακριτές ποινικές μεταχειρίσεις για πολιτικά πρόσωπα, με την απονομή της δικαιοσύνης να ισχύει για όλους, χωρίς εξαιρέσεις. Η στρατηγική Μητσοτάκη βασίζεται σε δύο άξονες: την ενίσχυση της θεσμικής αξιοπιστίας και την αναδιανομή του «μερίσματος της ανάπτυξης». Ο ίδιος επαναλαμβάνει ότι η οικονομική πρόοδος δεν θα παραμείνει στατιστική επιτυχία, αλλά θα επιστρέφει απευθείας σε όσους πλήρωσαν το τίμημα της κρίσης. Όμως η επιτυχία αυτού του σχεδίου προϋποθέτει σταθερότητα – όχι μόνο πολιτική, αλλά και κοινωνική.
Η συζήτηση περί σταθερότητας δεν περιορίζεται στην εσωτερική σκηνή. Το κυβερνητικό επιτελείο ανησυχεί για την αύξηση της έντασης σε Βόρεια Αφρική και Ανατολική Μεσόγειο, τη ρευστότητα των σχέσεων με τη Λιβύη, και τις νέες απειλές από τις γεωστρατηγικές φιλοδοξίες της Τουρκίας. Η επίσημη γραμμή θέλει την Ελλάδα ως πυλώνα αξιοπιστίας και προβλεψιμότητας στην ευρύτερη περιοχή, με διαρκή παρουσία στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς. Η κοινωνική κόπωση, ωστόσο, είναι αισθητή. Το βαρύ φορτίο της ακρίβειας, η στασιμότητα σε κρίσιμους τομείς όπως η υγεία και η παιδεία, και η ορατή απόσταση μεταξύ κυβέρνησης και καθημερινότητας συντηρούν μια υποβόσκουσα δυσπιστία. Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει ένα είδος «επανασύνδεσης» με την κοινωνική βάση που τον στήριξε το 2019 και του έδωσε καθαρή εντολή το 2023. Καθώς πλησιάζει η ΔΕΘ, η κυβέρνηση επιχειρεί να αλλάξει σελίδα. Όμως η επιτυχία δεν θα μετρηθεί μόνο σε μέτρα και εξαγγελίες, αλλά στην ικανότητά της να αποδείξει ότι μπορεί να διαχειρίζεται τα δύσκολα με διαφάνεια, σοβαρότητα και προσήλωση στο δημόσιο συμφέρον. Το πολιτικό 2025 ξεκίνησε με υποσχέσεις. Το ζητούμενο είναι να μη λήξει με εκκρεμότητες.