Γιώργος Μοσχούρης: Η εκτέλεση του Μοσχούρη φέρεται να ήταν μέρος ενός σχεδίου εκκαθαρίσεων που είχαν βάλει μπρος κυκλώματα του υποκόσμου
Για όσους τον γνώρισαν τα τελευταία χρόνια, ο Γιώργος Μοσχούρης δεν θύμιζε σε τίποτα τον σκληρό της νύχτας που κάποτε προκαλούσε ρίγος και στους πιο βαρύγδουπους κύκλους της Greek Mafia. Οι άνθρωποι που συναναστρεφόταν μιλούσαν για έναν άντρα πιο ήρεμο, σχεδόν αποτραβηγμένο, που συχνά μιλούσε με ενοχή για το παρελθόν του και κρατούσε σφιχτά ένα κομποσκοίνι από το Άγιο Όρος – ενθύμιο των χρόνων του στη φυλακή και, όπως έλεγε, σύμβολο της αλλαγής του. Αλλά στην αθέατη πλευρά της νύχτας, κάποιοι δεν ξέχασαν ποτέ. Και όπως συνέβη με πολλούς ακόμη «νονούς», το τέλος του γράφτηκε με ριπές από Καλάσνικοφ, μέρα μεσημέρι, έξω από ένα διαγνωστικό κέντρο στο Χαλάνδρι.
Η εκτέλεση του Μοσχούρη φέρεται να ήταν μέρος ενός σχεδίου εκκαθαρίσεων που είχαν βάλει μπρος κυκλώματα του υποκόσμου. Σε δικογραφία του 2023, που αφορούσε λαθρεμπόριο τσιγάρων με έδρα την Ουκρανία και το Καζακστάν, και κεντρικό πρόσωπο τον διαβόητο «Έντικ» – ή «Η Φωνή» – το όνομα του Μοσχούρη αναφερόταν ρητά ως ένας από τους επόμενους στόχους. Εκεί καταγράφεται ότι «οι επόμενες δολοφονίες που θα κάνει η ομάδα του Έντικ είναι οι (αναφέρεται άλλο όνομα) και ΜΟΣΧΟΥΡΗΣ Γεώργιος». Κατά την ίδια πηγή, ο λόγος ήταν ότι αποτελούσαν τα τελευταία εμπόδια για την απόλυτη κυριαρχία της ομάδας του στη νύχτα.
Το όνομα του Μοσχούρη έγινε γνωστό το 2002, όταν εμφανίστηκε στη δικογραφία-μαμούθ για την ελληνική μαφία, μαζί με τους Βασίλη Στεφανάκο, Αριστείδη Λακιώτη και Γιάννη Σκαφτούρο. Τότε, οι Αρχές μιλούσαν για τέσσερις ομάδες εκτελεστών, εκβιαστών και λαθρεμπόρων. Ο Μοσχούρης φερόταν να ανήκει στην ομάδα του Γεράσιμου Λούτσου, διαβόητου «νονού», ως το πρωτοπαλίκαρό του. Για ένα διάστημα εξαφανίστηκε, μέχρι που επανήλθε στη δημοσιότητα το 2013, όταν κατηγορήθηκε για απόπειρα δολοφονίας ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου στην Ηλιούπολη. Μαζί με συνεργό φέρονται να είχαν στήσει ενέδρα έξω από το σπίτι του επιχειρηματία, να τον ξυλοκόπησαν και να τον πυροβόλησαν πάνω από δέκα φορές. Ο στόχος τους διέφυγε κυριολεκτικά από θαύμα, πηδώντας πάνω σε σταθμευμένο όχημα για να σωθεί. Το 2015, το όνομα του Μοσχούρη εμφανίστηκε ξανά σε νέα δικογραφία για εκτεταμένο σύστημα προστασίας σε πάνω από 150 καταστήματα της Αττικής. Εκεί φερόταν ως επικεφαλής μίας εκ των τριών οργανωμένων ομάδων.
Η απόπειρα του 2020
Το ζεστό βράδυ του Ιουλίου 2020, έξω από το ψητοπωλείο «Ηπειρώτισσα» στη Βάρης-Κορωπίου, δύο μαυροφορεμένοι άντρες τον πλησίασαν με μηχανή. Ο Μοσχούρης κατάλαβε. Τράπηκε σε φυγή και καλύφθηκε πίσω από το θωρακισμένο του όχημα, όμως οι εκτελεστές άνοιξαν πυρ. Δύο σφαίρες τον πέτυχαν – μία στο χέρι, μία στο στομάχι. Επέζησε. Οι δράστες θεώρησαν ότι είχαν τελειώσει μαζί του και εξαφανίστηκαν, αφήνοντας πίσω 13 κάλυκες.
Τα τελευταία χρόνια, ο Μοσχούρης είχε χαμηλώσει τους τόνους. Δεν είχε απασχολήσει ξανά την ΕΛ.ΑΣ. και είχε στραφεί σε νόμιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Όσοι τον έβλεπαν, έλεγαν ότι είχε αλλάξει. Ότι προσπαθούσε να ξεφύγει από το σκοτεινό παρελθόν του, να βρει μια νέα ισορροπία, ακόμα και μέσα από την πίστη. Όμως κάποιοι λογαριασμοί μένουν ανοιχτοί. Και η ζωή του «Θαμνάκια» έφτασε στο τέλος της, εκεί όπου ξεκινούν τα αποτελέσματα: έξω από ένα διαγνωστικό κέντρο, μέρα μεσημέρι, με ένα καλάσνικοφ να «υπογράφει» τον επίλογο μιας ζωής που δεν ξέφυγε ποτέ από τη βαριά σκιά της νύχτας. Το όχημα διαφυγής βρέθηκε λίγο αργότερα καμένο. Όπως συνηθίζεται στα «συμβόλαια» της μαφίας, δεν άφησε πίσω του ίχνη. Μόνο έναν ακόμη φάκελο ανοικτό για το Τμήμα Ανθρωποκτονιών. Και μία ακόμη θέση κενή στο τραπέζι των «νονών».
