''Εκτιμώ πάρα πολύ τον πατέρα μου ως καλλιτέχνη... Μέχρι εκεί..''
Από την Ευτυχία Παπούλια
Κοινωνιολόγος
Οι γονείς είναι οι τελευταίοι άνθρωποι που θα έπρεπε να τους επιτρέπεται να έχουν παιδιά.
Σάμουελ Μπάτλερ, Άγγλος συγγραφέας
”Δεν ειναι ολοι οι άνθρωποι γεννημένοι για να γίνουν γονείς… Εκτιμώ πάρα πολύ τον πατέρα μου ως καλλιτέχνη… Μέχρι εκεί..” Αυτά είπε σε συνέντευξή της στην ΕΡΤ η κόρη του Γεωργίου και της Άννας Νταλάρα, όταν δημοσιογράφος τη ρώτησε για την σχέση της με τον καλλιτεχνικά καταξιωμένο πατέρα της και το βαρύ όνομά του, που κουβαλάει από μικρή. Λακωνική και γεμάτη νόημα η απάντηση, που δεν μπορεί να προσπεράσει κάποιος όταν αυτή εκφράζεται απο μία νέα γυναικα, καλλιτέχνις και αυτή, που φαινομενικά τα έχει όλα… ή μάλλον ίσως όχι όλα. Γιατί αυτό που λείπει από τα παιδιά, τουλάχιστον τα περισσότερα, δεν είναι η αγάπη των γονιών τους προς αυτά, η οποία θεωρείται δεδομένη, αλλά ο χρόνος που εκείνοι αρνούνται να διαθέσουν μαζί τους.
Η αγάπη τους προς αυτά συνήθως εξαντλείται ικανοποιώντας όλες τους τις επιθυμίες, πολλές απ’ τις οποίες τα αποξενώνουν από τους ίδιους και έχουν αρνητική επίδραση στην πνευματική και φυσική τους ανάπτυξη. Όπως βιντεοπαιχνίδια και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές, που τους απορροφούν πολύτιμο χρόνο σε επιζήμιες δραστηριότητες, επειδή οι γονείς τους δεν θέλουν να διαθέσουν τον όποιον ελεύθερο χρόνο τους μαζί τους.
Βαρύτητα
Προσωπικά θα υπερθεμάτιζα σε αυτήν την διαπίστωση της Γεωργιάννας και θα έλεγα πως, σχεδόν, κανένας από όσους αποφασίζουν να γίνουν γονείς δεν έχει επίγνωση της βαρύτητας του ρόλου που πρόκειται να υπηρετήσει, οχι τόσο από έλλειμμα ενσυναίσθησης και ευαισθησίας, όσο από έλλειψη γνώσης. Μιας γνώσης για μια νέα σελίδα ζωής άγνωστης ως τότε, που πρέπει να γράψουν και που αιφνιδιάζει όλους τους νέους γονείς. Οι περισσότεροι από αυτούς που ”δεν ειναι γεννημένοι για να γίνουν γονείς” κάνουν αυτό το μεγάλο βήμα, καμπή στην ζωή τους, για την δημιουργία οικογένειας, πιστεύοντας πως ο έρωτάς τους, οι όρκοι αμοιβαίας πίστης και αφοσίωσης, ακόμη και μια στοιχειώδης οικονομική άνεση, είναι αρκετά.
Θα μπορούσαμε βέβαια να πούμε πως αυτά είναι μια εγγύηση για την διατήρηση και την διαιώνιση της δικής τους προσωπικής ευτυχίας, κάτι που ειναι και λίγο εγωιστικό, όχι όμως και για μια αρμονική σχέση των ίδιων με τα παιδιά τους. Ακόμη και ένα ερωτευμένο ανδρόγυνο δεν είναι πάντα το καλύτερο πρότυπο για τα παιδιά. Τα παιδιά θέλουν όλον τον χρόνο, όλη την αγάπη των γονιών τους για τον εαυτό τους.
Δράσεις
Δεν υπάρχουν ιδανικοί γονείς, όπως και δεν υπάρχουν ιδανικοί δάσκαλοι, ιδανικοί παιδαγωγοί που να καθοδηγήσουν τους υποψήφιους γονείς πώς να χτίσουν την καλύτερη σχέση με τα παιδιά τους. Θα προσέφερε πάντως πολλά ένα ή και περισσότερα υποχρεωτικά σεμινάρια από την Πολιτεία σε αυτούς, από ειδικούς, όπου μαζί με μια Βεβαίωση Παρακολούθησης θα παρέχονται στους υποψήφιους γονείς κωδικοποιημένες οι υποχρεώσεις τους, ως γονείς πλέον, τόσο ο ένας απέναντι στον άλλο μεταξύ τους, όσο και απέναντι στα παιδιά που θα φέρουν στον κόσμο. Αλλά και συμβουλές, για να αντιμετωπίσουν απρόβλεπτα προβλήματα που θα προκύψουν.
Ας μην ξεχνάμε πως αρκετά από τα προβλήματα στις σχέσεις γονέων – παιδιών, είναι στην πραγματικότητα τα προβλήματα που έχουν οι γονείς μεταξύ τους ή προκύπτουν από τη νέα συνθήκη ζωής. Χρειάζεται λοιπόν οι γονείς, αν όχι να εξαλείψουν τα ανθρώπινα πάθη και τις όποιες διαφωνίες τους, τουλάχιστον να μην διαδραματίζονται μπροστά στα παιδιά σκηνές λεκτικής βίας ή ακόμα και πλήρους αδιαφορίας. Φαινόμενα που χαρακτηρίζουν κυρίως οικογένειες μεσαίου και χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου.
Η υποχρέωση αυτή των γονέων να κατανικήσουν τις ανθρώπινες έτσι κι αλλιώς αδυναμίες και παρορμήσεις τους, δεν ειναι κάτι το ακατόρθωτο και δεν χρειάζεται σημαντική προσπάθεια. Με λίγα λόγια, η εγκαθίδρυση μιας γαλήνης μέσα στην οικογένεια χάριν των παιδιών δεν είναι κάτι το ανέφικτο. Και τα διαζύγια, μια μεγάλη πληγή, θα μπορούσαν να περιοριστούν δραστικά.
Επαναπροσδιορισμός
Ο έγγαμος βίος δημιουργεί κατ’ ανάγκη και την υποχρέωση των γονέων να επαναπροσδιορίσουν και την δική τους συμπεριφορά μεταξύ των, που θα πρέπει στο εξής να χαρακτηρίζεται από περισσότερη ευγένεια, σεβασμό και λεπτούς τρόπους, ακόμη κι αν αυτό δεν προκύπτει αυθόρμητα. Σιγά – σιγά αυτό γίνεται συνήθεια, τρόπος ζωής που αφομοιώνεται από τα παιδιά κι έχει ευεργετική επίδραση και στην δική τους συμπεριφορά. Μια άλλη σημαντική υποχρέωση των γονέων είναι να μιλάνε με τα παιδιά τους ακόμη και στην πολύ μικρή ηλικία που δεν μπορούν ακόμη να αρθρώσουν λέξεις, να εστιάζουν την προσοχή τους και να αποκωδικοποιούν όσα προσπαθούν να τους πουν, απαντώντας σε αυτά ακόμη κι αν εκείνα δεν κατανοούν την σημασία των λέξεων. Συνειδητοποιούν όμως, πως οι γονείς τους τα ακούν με προσοχή κι αυτό ειναι σημαντικό για την δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα με τους γονείς τους.
Ειναι κάποιες απ’ τις βασικές αρχές που θα πρέπει να γνωρίζουν οι επίδοξοι γονείς για να δημιουργήσουν τις καλύτερες σχέσεις με τα παιδιά τους κι’ αργότερα εκείνα με την κοινωνία. Και θα ήταν πολύ χρήσιμο να περιλαμβάνονταν μαζί με άλλες συμβουλές σε κάποιο ”μνημόνιο”, μια ”Μικρή Βίβλο” που θα παρέχεται μετά το πέρας ενός σεμιναρίου για υποψήφιους γονείς από τον Δήμο ή την Περιφέρεια. Για να γίνουν, αν όχι.. ιδανικοί, τουλάχιστον απλά γονείς…
