Καφετζόπουλος για Μητσοτάκη: Ο Αντώνης Καφετζόπουλος εκτιμά ότι ηθικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης "βρίσκεται σε ένα κατερχόμενο σπειροειδές"
Με μία μακροσκελή ανάρτηση, ο Αντώνης Καφετζόπουλος ασκεί σκληρή κριτική στον πρωθυπουργό, με φόντο τις φονικές πλημμύρες που αντιμετωπίζει η χώρα. Το κείμενό του φέρει τον τίτλο “ο Πολιτικός και η Πραγματικότητα” και σε αυτό, ο γνωστός ηθοποιός εκτιμά ότι ηθικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης “βρίσκεται σε ένα κατερχόμενο σπειροειδές”, ακολουθώντας “τηρουμένων των αναλογιών το μονοπάτι που βάδισε ο Τσίπρας και που τον έφερε στη σημερινή απαξιωμένη και απεγνωσμένη υπαρξιακή αγωνία”. Μιλά για ηθική κατολίσθηση Μητσοτάκη “που άρχισε να γίνεται ευρύτερα φανερή απο τις υποκλοπές και πέρα” και οφείλεται -όπως υποστηρίζει “κυρίως στην έλλειψη ευθύνης”, ενώ την ίδια ώρα, κάνει λόγο για αποτυχία της δημοκρατίας να έχει αποτελεσματικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Ο Πολιτικός και η Πραγματικότητα
Ο Μητσοτάκης βρίσκεται σε ένα κατερχόμενο σπειροειδές.
Ηθικά.
Ακολουθεί – τηρουμένων αναλογιών – το μονοπάτι που βάδισε ο Τσίπρας και που τον έφερε στη σημερινή απαξιωμένη και απεγνωσμένη υπαρξιακή αγωνία.
Αυτή η ηθική κατολίσθηση του Μ., που άρχισε να γίνεται ευρύτερα φανερή απο τις υποκλοπές και πέρα, οφείλεται κυρίως στη έλλειψη ευθύνης.
Κάποτε πρέπει να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση, όσοι ενδιαφερόμαστε, για το μέλλον της δημοκρατίας.
Κάποτε πρέπει να το χωνέψουμε: σχεδόν κανένα πρόβλημα που άπτεται της πραγματικότητας δεν λύνεται “πολιτικά”.
Λύνεται με εργαλείο την κατανόηση της πραγματικότητας.
Την ανάλυση του εφικτού.
Και τις π ο λ ι τ ι κ έ ς αποφάσεις που θα επιχειρηθεί με τα υπάρχοντα μέσα και πόρους να εφαρμοστούν απο τους μηχανισμούς που διαθέτει το ευρύτερο κράτος.
Η κατανόηση, όμως, γίνεται αποκλειστικά με την συνεργασία της επιστήμης.
Η ανάλυση, επίσης, με τη συνεργασία και τη συμμετοχή ανεξάρτητων ειδικών.
Και οι πολιτικές απαιτούν ηθική στάση και ενδιαφέρον για την κοινωνία και κατανόηση της πραγματικής ανάγκης να μειωθούν οι παράγοντες που συμβάλλουν στη συλλογική δυστυχία.
Η αντίληψη ότι όλα είναι ζητήματα πολιτικών χειρισμών, ότι αρκεί “να τα λες καλά”, να σκίζεις τη γάτα με αερολογικούς βερμπαλισμούς, να είσαι εκφραστής της “απόλυτης/σωστής/επαναστατικής” ιδεολογίας, “να κερδίζεις τις εντυπώσεις”, ΔΕΝ είναι πολιτική. Είναι λαϊκισμός.
(Και για να μην αδικώ τους επαγγελματίες πολιτικούς, η ελληνική κοινωνία, μορφωτικά αλλά και λόγω δυο αιώνων ιδεαλιστικής νοοτροπίας είναι το ίδιο και χειρότερα εθισμένη στην παρλαπίπα και τις “μεγάλες ιδέες”.)
Τα γράφω αυτά, όχι γιατί πιστεύω ότι είμαι πιο έξυπνος ή πιο ικανός απο το Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα. Τα τεκμήρια το αντίθετο αποδεικνύουν: οι δυο τελευταίοι πρωθυπουργοί με τα τρέχοντα κριτήρια πρέπει να θεωρούνται ιδιαίτερα επιτυχημένοι. Σε σχέση με εμένα τουλάχιστον.
Αυτό που προσπαθώ να τονίσω έχει να κάνει με την συγκρότηση. Ηθική, μορφωτική και ιδεολογική. Και την φανερή αποτυχία της δημοκρατίας να έχει αποτελεσματικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Για να επιβιώσουν οι δημοκρατίες όσο απαραίτητη είναι η άμυνα ενάντια στις ολιγαρχικές παγκόσμιες δυνάμεις – που παρεμπιπτόντως ελέγχουν ένα μεγάλο μέρος των καταστροφικών ορυκτών καυσίμων και άφθονο μετρητό, άλλο τόσο είναι απαραίτητος ο εμπλουτισμός και η αναμόρφωση των μηχανισμών αντιπροσώπευσης και ορθολογιστικού ελέγχου του πολιτικαντισμού.
Μέχρι να απαιτήσουμε αυτό, θα θυμίζουμε το σκύλο που κυνηγά την ουρά του. Άλλοι θα μουντζώνουν στην πάνω πλατεία, άλλοι θα “αγωνίζονται” στοιχισμένοι πίσω απο τα κομματικά λάβαρα και άλλοι θα κάνουν ήσυχα και σιωπηλά αυτό που θεωρούν σωστό, τείνοντας όμως ολοένα και περισσότερο στον ατομισμό και την αποχή απο τα κοινά.
Υ.Γ.#1 αφήνω, απο θέση αρχής όλα τα σχόλια ανοιχτά αλλά υπάρχουν και όρια…
Υ.Γ.# τωρα που υποχωρούν τα νερά, η κορυφή του παγόβουνου χαμογελάει σαρδόνια με τα μούτρα μας που αντικρίζουν το πραγματικό μέγεθος του τρομακτικού παγόβουνου
Υ.Γ#2 στη φωτογραφια ταΐζω τους αδηφάγους γλάρους του Θερμαϊκού, έτσι, χωρίς λόγο, διότι είναι ωραίο. Δεν προσδοκώ κάτι, δεν ζητώ ψήφο ή αναγνώριση. Είμαι 73, εσείς θα βγάλετε τα κάστανα απο τη φωτιά
