Γιατί ανησυχώ για όλα: Πρέπει, σύμφωνα με νέα έρευνα
Μήπως ανησυχείς υπερβολικά για τα πάντα; Σε έρευνα του 2016, το 86% των συμμετεχόντων αυτοχαρακτηρίζονταν ως “worrier”, περνώντας κατά μέσο όρο μία ώρα και 50′ κάθε μέρα με άγχος, υπερβολικές σκέψεις και ανησυχίες. Αυτό συνεπάγεται, αν ταυτίζεσαι μαζί τους, 4 χρόνια και 11 μήνες αγωνίας για πράγματα που συνήθως δεν εξαρτώνται από σένα. Φυσικά, το να ανησυχούμε είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης αλλά όταν κατακλυζόμαστε με άγχος και καταλήγουμε να σκεφτόμαστε μόνο αρνητικά, περιμένοντας τα χειρότερα, αυτό μπορεί να βλάψει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική μας υγεία.
Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal Of Anxiety Disorders, καταλήγει ότι υπάρχουν δύο λόγοι που ανησυχούμε τόσο και αναμασάμε διαρκώς τα ίδια, χρησιμοποιώντας και τα δύο αυτά μέσα, ως μεθόδους αντιμετώπισης των προβλημάτων μας. Με το να ανησυχούμε, επαναλαμβάνουμε συνεχώς αρνητικές σκέψεις για δυνητικά μελλοντικές και καθόλου ευχάριστες καταστάσεις. Με το να σκεφτόμαστε διαρκώς, αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια, επαναλαμβάνουμε αρνητικές σκέψεις που αφορούν τωρινές και παρελθοντικές δυσκολίες.
Όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα, οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν ένα αίσθημα ασφάλειας όταν εστιάζουν στα αρνητικά επειδή νιώθουν συναισθηματικά προετοιμασμένοι για τα χειρότερα. Όλη αυτή η αρνητική σκέψη, την ίδια στιγμή, τους βοηθάει να μη γίνουν ευάλωτοι, αποκτώντας την ψευδαίσθηση πως όλα θα πάνε καλά.
Έτσι, χτίζουμε ένα είδος συναισθηματικής προστασίας καθώς θα έχουμε… προετοιμαστεί
To να περιμένουμε διαρκώς τα χειρότερα, μπορεί να είναι εντελώς εξουθενωτικό αλλά με το να αποδεχόμαστε τις προκλήσεις της ζωής, προσεγγίζουμε σωστά την κάθε πτυχή της. Σύμφωνα με την καθηγήτρια ψυχιατρικής, Dr Elissa Epel: «Η αισιοδοξία κάνει καλό στην υγεία αφού μειώνει τα επίπεδα του άγχους», ενώ προσθέτει: «Κάποιες φορές είναι καλό όμως να έχουμε αμυντική απαισιοδοξία για να προστατευόμαστε από τυχόν απογοητεύσεις και να εκπλησσόμαστε κάθε φορά που γίνεται κάτι καλό». Κάθε φορά που πιάνεις ωστόσο, τον εαυτό σου να ανησυχεί υπερβολικά πολύ και να αναμασά το παρελθόν, πέφτοντας στην παγίδα του overthinking, καλό είναι να αναγνωρίζεις γιατί έχεις αυτή την ανάγκη και να αποδέχεσαι κάθε συναίσθημα χωρίς όμως να αφήνεις τον εαυτό σου να βυθίζεται σε σκέψεις που μπορεί να μη συμβούν ποτέ.
