Συνταγματική αναθεώρηση: Η συνταγματική αναθεώρηση ήταν μια ευκαιρία να αποκτήσει η χώρα μας διατάξεις στο Σύνταγμά της που θα συνάδουν με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, θα ακολουθούν την πορεία που έχουν διαγράψει σε αυτόν τον τομέα και άλλα ευρωπαϊκά κράτη και θα αφήνει πίσω τις παλαιοκομματικές αντιλήψεις και «στεγανά» που δεν άλλαζαν εδώ και χρόνια. Δυστυχώς και αυτήν την χρυσή ευκαιρία τα πολιτικά κόμματα δεν την εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο και σε πολλά άρθρα της συνταγματικής αναθεώρησης επικράτησε η μικροπολιτική και το κομματικό συμφέρον. Ωστόσο, η κυβέρνηση κατάφερε να πιστωθεί την επιτυχία αρκετών σημαντικών αλλαγών, την ίδια στιγμή που η αξιωματική αντιπολίτευση απομονώθηκε πολιτικά για ακόμη μια φορά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε την ιστορική, κατά πολλούς, ευκαιρία να ψηφιστεί η ψήφος των αποδήμων από 300 βουλευτές, καθώς αποτέλεσε το μοναδικό κόμμα στο ελληνικό κοινοβούλιο που είπε «όχι» στην διευκόλυνση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού. Η κυβερνητική πρόταση υπερψηφίστηκε από 212 βουλευτές και μάλιστα στο τελικό κείμενο του άρθρου ενσωματώθηκαν και οι αλλαγές που επιθυμούσαν τόσο το ΚΚΕ, όσο και το ΜέΡΑ25, γεγονός που καταδεικνύει τον βαθμό συναίνεσης που προήλθε από την κυβερνητική παράταξη. Με τις νέες συνταγματικές πλέον διατάξεις οι Έλληνες του εξωτερικού θα έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν και μάλιστα η ψήφος τους να προσμετράται ως ισότιμη με αυτούς που ψηφίζουν εντός της ελληνικής επικράτειας. Με την ψήφιση αυτού του νόμου ικανοποιήθηκε ένα αίτημα πολλών ετών από τους Έλληνες της διασποράς και βέβαια η επιτυχία αυτής της συνταγματικής αλλαγής πιστώνεται σε αυτούς που την υπερψήφισαν και όχι σε εκείνους που επέλεξαν την αρνητική ψήφο.
γράφει ο Γιάννης Ντσούνος
Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας
Στην ίδια ψηφοφορία αποσυνδέθηκε πλήρως η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόωρη διάλυση της Βουλής και την προσφυγή της χώρας σε εκλογές με αφορμή την εκλογή προέδρου. Η διάταξη αυτή δεν επιτρέπει πλέον στα κόμματα να κάνουν «πολιτικά παιχνίδια» με το όνομα και την επιλογή του προέδρου της Δημοκρατίας και να οδηγούν την χώρα σε πρόωρες κάλπες, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014, που δεν συμφώνησε στην τότε κυβερνητική επιλογή, γεγονός που οδήγησε σε προσφυγή στις κάλπες.
Η αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ ήταν σφοδρότατη για αυτήν την αλλαγή, με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι «διοικητής ΔΕΚΟ» για να επιλέγεται με απλή πλειοψηφία. Ωστόσο, αυτό το επιχείρημα καταρρίφθηκε γρήγορα από τα κυβερνητικά στελέχη, αφού ακόμη και οι διατάξεις που ψηφίστηκαν δεν απαγορεύουν την ευρεία συναίνεση και την στοίχιση των κομμάτων γύρω από ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής.
Το ζητούμενο
Άλλωστε το ζητούμενο πάντα για τον ή την πρώτο/πρώτη πολίτη της χώρας είναι ακριβώς αυτό: να συγκεντρώνει τις ψήφους των περισσοτέρων βουλευτών του κοινοβουλίου, να είναι δηλαδή αποδεκτός από τον μέγιστο δυνατό αριθμό των κομμάτων του κοινοβουλίου. Οι επιλογές προσώπων δηλαδή αν θα είναι από την κεντροδεξιά ή από τον κεντροαριστερό χώρο μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο και συζήτησης και πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά πλέον δεν θα επηρεάζουν το έργο της εκάστοτε κυβέρνησης, που θα συνεχίζει την θητεία της, και της Βουλής, που θα συνεχίζει να νομοθετεί. Η διαδικασία προβλέπει ότι, αν δεν επιτευχθούν αυξημένες πλειοψηφίες 200 και 180 βουλευτών, τότε η διαδικασία επαναλαμβάνεται, αλλά χρειάζονται πλέον 151 ψήφοι.
Η απομόνωση του ΣΥΡΙΖΑ
Ιδιαίτερη αίσθηση πάντως προκάλεσε και η πολιτική απομόνωση που επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ και σε μια ακόμη διάταξη. Είναι η συνταγματική πλέον κατοχύρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Ουδείς μπορεί να αντιληφθεί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε την κατοχύρωση ενός εισοδήματος που θα έχει αντιστοιχία με το ΑΕΠ της χώρας και που θα υποχρεώνει όλες τις κυβερνήσεις να προβλέπουν για τους αδύναμους συμπολίτες μας ένα εγγυημένο εισόδημα που θα αποτελεί μόνιμη παροχή. Το ύψος του εισοδήματος αυτού επίσης θα μπορούσε να είναι αντικείμενο συζήτησης και πολιτικής αντιπαράθεσης συνάμα, αλλά η συνταγματική του κατοχύρωση είναι ξεχωριστό ζήτημα και θα έπρεπε να τύχει της απόλυτης αποδοχής των πολιτικών κομμάτων.
Λοιπές διατάξεις
Στην συνταγματική αναθεώρηση ψηφίστηκαν ακόμη ο περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας που πέρασε με 179 ψήφους, η κατάργηση της σύντομης παραγραφής των υπουργικών αδικημάτων με 274 ψήφους, η δυνατότητα εξεταστικών επιτροπών από τις μειοψηφίες με 189 ψήφους και ακόμη η εκλογή των μελών των ανεξάρτητων αρχών με 158 ψήφους και μη εξομοίωση των τακτικών με τους στρατιωτικούς δικαστές με 189 ψήφους.
