Γράφει η Ευτυχία Παπούλια
Κοινωνιολόγος
Οι γονείς μπορούν μόνο να δώσουν καλές συμβουλές και να δείξουν τον σωστό δρόμο, αλλά η τελική διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου βρίσκεται στα δικά του χέρια.
Άννα Φρανκ
“Έπεσε” πριν λίγες ημέρες στην προσοχή μου η εξομολόγηση καταξιωμένης παρουσιάστριας, για το δίλημμά της να γνωρίσει τον σύντροφό της στον πατέρα της, λίγο πριν ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας. Το δίλημμα, είναι ότι ενώ η Εκκλησία προτρέπει, επιτάσσει στους νέους να σέβονται και να τιμούν τους γονείς τους, αναλύοντας και τους λόγους για τους οποίους πρέπει να το κάνουν, οι άνθρωποι αυτοί, μπορεί να προκαλέσουν τη διάρρηξη της σχέσης ενός ζευγαριού στην πιο κρίσιμη στιγμή, όταν όλα είναι ευνοϊκά και λίγα βήματα πριν έλθουν εις γάμου κοινωνίαν. Τι θα κάνει τότε αν ο ένας από τους δυο, η κοπέλα στην περίπτωσή μας, αρνηθεί να γνωρίσει, να συστήσει, να παρουσιάσει τον σύντροφό της στους γονείς της, με τις τύψεις να την καταδιώκουν για τις επιπτώσεις μιας τέτοιας επιλογής; Θα διακινδυνεύσει μια ακραία αντίδραση, μια οριστική ρήξη της σχέσης της από μια προσβλητική συμπεριφορά του γονιού;
Αν δεχτούμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου τα ζευγάρια θέλουν και τους γονείς τους να τιμούν και την σχέση τους να διατηρούν χωρίς αναταράξεις, δεν υπάρχουν διλήμματα, η επιλογή είναι μια: θα αντιμετωπίσουμε το κακό, πριν αυτό συμβεί. Και θα μεταθέσουμε την ευθύνη, όχι στον πατέρα, αν αυτός είναι η αιτία του κακού αλλά στον σύντροφό μας, δοκιμάζοντας έτσι και τις δυνάμεις του να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον παρόμοια, ίσως και πιο δύσκολα προβλήματα που αναπόφευκτα θα προκύψουν στην διάρκεια του έγγαμου βίου. Θα του ζητήσουμε να επιστρατεύσει όλες τις ψυχικές του δυνάμεις, όλο το μεγαλείο ψυχής που διαθέτει, στο όνομα της αγάπης του για εμάς. Για το χρονικό διάστημα που θα υποστεί την δοκιμασία της ‘αποδοχής’ του και της ‘αξιολόγησής’ του από τον ένα ή και τους δύο γονείς, θα του ζητήσουμε να μην αντιδράσει άμεσα και… εν βρασμώ. Οι περιορισμένες επαφές που θα διατηρούμε, με έναν έστω προβληματικό γονέα, δεν θα είναι μαρτύριο αλλά …διασκέδαση.
Ξέρετε, αυτοί αυτοί οι ανυπόφοροι, προβληματικοί και επιθετικοί άνθρωποι που τυχαίνει να είναι και γονείς, με τους οποίους είμαστε καταδικασμένοι να συνυπάρχουμε, κρύβουν μέσα τους μια ανθρωπιά, μια ευαισθησία, κάποιες αδυναμίες που τους κάνουν ευάλωτους. Αυτός λοιπόν ο κυνισμός που δείχνουν, είναι ακριβώς για να τις συγκαλύψουν και να προστατέψουν τον εαυτό τους απ’ τις επιθέσεις στις οποίες δεν έχουν την δύναμη να αντισταθούν. Αν δεν μιλάτε καθόλου σε αυτούς τους ανθρώπους, αν τους αφήσετε να εκτονωθούν, να ξεσπάσουν σαν το κύμα στον βράχο, θα το διαπιστώσετε. Είναι σαν το κύμα που σπάει στον βράχο και ηρεμεί, εξαντλείται.
Αφού καταφέρουμε όλα όσα έχει καταφέρει η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, την επιτυχία, την αναγνώριση, έναν ιδανικό σύντροφο, όλα αυτά πρέπει να τα διατηρήσουμε και να τα προστατέψουμε όχι μόνο από τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρουν στην σχέση μας, η επιρροή των γονιών μας, αλλά και το κακό το μάτι! Όλοι οι ερωτευμένοι άλλωστε, διαισθάνονται πως το κακό το μάτι καραδοκεί να διαταράξει την ευτυχία τους και εκδηλώνεται με μια λέξη, μια κίνηση, ένα δηλητηριώδες βλέμμα από ανθρώπους του κοντινού και φιλικού περιβάλλοντος.
Όχι! Δεν πρέπει να αποστασιοποιηθούμε για να προστατέψουμε την ευτυχία μας. Οι γονείς μας, όσο ‘άχρηστοι’ κι’ αν είναι, είναι αυτοί που μας έδωσαν αυτό το δώρο της ζωής. Κι ο τρόπος που εμείς θα διαχειριστούμε αυτό το δώρο, εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους και κανέναν άλλο. Όταν πρακτικά και νόμιμα μπορούμε να απεξαρτηθούμε από αυτούς, όσο… τοξικοί κι αν ήταν, δεν έχουμε καμιά δικαιολογία, κανένα άλλοθι να αποδίδουμε τις ευθύνες σε εκείνους για την όποια διατάραξη της συντροφικής μας σχέσης και της οικογενειακής μας γαλήνης. Δεν υπάρχουν ιδανικοί γονείς, ιδανικές σχέσεις, ιδανικές οικογένειες. Ο αγώνας για την βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων είτε είναι φιλικές, είτε συζυγικές αλλά και κοινωνικές πρέπει να είναι συνεχής. Η απομόνωση και η αποξένωση των ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που καλλιεργείται συνειδητά. Γιατί οι εναλλακτικές στην ανθρώπινη μοναξιά αποφέρουν οφέλη σε όσους την αξιοποιήσουν. Πρέπει να αντιστεκόμαστε δυναμικά.
