Μέσα στην καρδιά της παλιάς πόλης του Ναυπλίου, εκεί που τα σοκάκια αναπνέουν ιστορία και τα κτίρια διατηρούν τη γοητεία της αρχοντιάς, υπάρχει ένας χώρος που δεν μοιάζει με κανέναν άλλο. Όχι γιατί προβάλλει κάποια καινοτομία, αλλά ακριβώς επειδή αντιστέκεται πεισματικά στον χρόνο. Πρόκειται για το ιστορικό κατάστημα της οικογένειας Παπαθανασίου –ένα ζωντανό απομεινάρι μιας εποχής που μοιάζει να χάθηκε, αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν έφυγε. Ο κ. Θεόδωρος Παπαθανασίου συνεχίζει με συνέπεια την πορεία που ξεκίνησε ο προπάππους του το 1868. Περισσότερο από επιχείρηση, το κατάστημα αυτό αποτελεί μια οικογενειακή παρακαταθήκη, ένα βιωματικό αρχείο του Ναυπλίου. Μετρώντας πάνω από ενάμιση αιώνα λειτουργίας, στέκει ακλόνητο ανάμεσα στις εφήμερες μόδες του εμπορίου και παραμένει πιστό στην ταυτότητά του.
Το εσωτερικό του χώρου αποπνέει ζεστασιά και μνήμη. Ράφια γεμάτα με σπάνια αντικείμενα, παλιά αρώματα, vintage είδη ένδυσης, φωτογραφίες και περιοδικά άλλων δεκαετιών δημιουργούν ένα περιβάλλον που μοιάζει περισσότερο με μουσείο παρά με κατάστημα. Η παλαιότητα εδώ δεν είναι διακόσμηση, είναι ουσία. Κάθε αντικείμενο έχει το δικό του παρελθόν και κάθε γωνιά αφηγείται μια μικρή ιστορία. Ο ίδιος ο κ. Παπαθανασίου ανοίγει καθημερινά το μαγαζί του με την ίδια αφοσίωση που είχαν οι προηγούμενες γενιές. Μιλά για τον χώρο του με αγάπη, σαν να πρόκειται για προέκταση του σπιτιού και της ζωής του. «Αυτό δεν είναι απλώς μαγαζί», λέει συχνά σε φίλους και πελάτες. «Είναι μνήμη και σεβασμός σ’ αυτούς που πέρασαν από εδώ πριν από μένα».
Παρότι το εμπόριο έχει αλλάξει ριζικά, το κατάστημα δεν εγκατέλειψε τον χαρακτήρα του. Αντί να αναζητήσει βιαστικές προσαρμογές, προτίμησε να παραμείνει αυθεντικό. Κι αυτό είναι που το κάνει ξεχωριστό. Σήμερα, αποτελεί τοπόσημο της παλιάς αγοράς και, ταυτόχρονα, ζωντανό κομμάτι του πολιτιστικού ιστού της πόλης. Για τους επισκέπτες του Ναυπλίου, μια στάση σε αυτό το μαγαζί ισοδυναμεί με ένα ταξίδι στον χρόνο. Δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις· αρκεί να περάσεις την πόρτα και να αφουγκραστείς την ατμόσφαιρα. Εκεί, όπου το παρελθόν δεν ξεθωριάζει, αλλά επιμένει να ζει –ήσυχα, διακριτικά, και πάντα με σεβασμό.