Σε μια υπόθεση που προκαλεί εύλογα κύματα οργής και θλίψης, το Δημόσιο κατέθεσε υπόμνημα στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών σχετικά με την αγωγή του 56χρονου αστυνομικού Θωμά Πουλιόπουλου, στον οποίο διαγνώστηκε καρκίνος ένα χρόνο μετά τη βιοψία που διενεργήθηκε στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Το έγγραφο, που αριθμεί περίπου 60 σελίδες, επιδιώκει να αποσείσει σχεδόν πλήρως την κρατική ευθύνη, αποδίδοντας στον ενάγοντα… το 99% της υπαιτιότητας για τη μετεξέλιξη της νόσου του.
Ο 56χρονος είχε εισαχθεί στο στρατιωτικό νοσοκομείο τον Δεκέμβριο του 2022 λόγω έντονων πόνων στην κοιλιά. Υποβλήθηκε σε επέμβαση για σκωληκοειδίτιδα, από την οποία ελήφθη δείγμα για βιοψία. Ωστόσο, μόνο έναν χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2023, ενημερώθηκε ότι το δείγμα ήταν θετικό σε καρκίνο. Μέχρι τότε, η ασθένεια είχε εξελιχθεί σε μεταστατική, επιδεινώνοντας δραματικά την πρόγνωση. Η νομική εκπροσώπηση του Δημοσίου υποστηρίζει ότι ο ασθενής όφειλε να είχε επιδείξει μεγαλύτερη επιμέλεια αναζητώντας ο ίδιος τα αποτελέσματα της βιοψίας του. «Δεν αναζητήθηκε η βιοψία από τον ίδιο τον ασθενή», αναφέρεται χαρακτηριστικά, ενώ προβάλλεται ένσταση συντρέχοντος πταίσματος σε ποσοστό 99%. Επιπλέον, σημειώνεται πως το διάστημα του ενός και πλέον έτους μέχρι την παράδοση των αποτελεσμάτων θεωρείται… «λογικό».
Ακόμα πιο εξοργιστικό θεωρείται το επιχείρημα ότι ο ασθενής φέρει ευθύνη επειδή δεν είχε υποβληθεί σε προληπτικές εξετάσεις, όπως κολονοσκόπηση. Κατά το Δημόσιο, «οι συνήθεις εξετάσεις μετά την ηλικία των 50 ετών θα μπορούσαν να είχαν αναδείξει εγκαίρως το πρόβλημα». Ο ίδιος ο κ. Πουλιόπουλος, ωστόσο, δηλώνει συγκλονισμένος από τον τρόπο με τον οποίο επιχειρείται η αντιστροφή της πραγματικότητας: «Δεν ήξερα τίποτα. Δεν με ενημέρωσαν ποτέ. Και τώρα μου λένε ότι φταίω εγώ που δεν έψαξα να σώσω τον εαυτό μου…».
Η υπόθεση λαμβάνει και διαστάσεις ποινικής διερεύνησης. Ο συνήγορος υποστήριξης κατηγορίας, Νίκος Διαλυνάς, κατέθεσε αίτηση εξαίρεσης του αντεισαγγελέα που χειρίζεται την προκαταρκτική εξέταση, καταγγέλλοντας απόπειρα συγκάλυψης και απομάκρυνσης της ποινικής ευθύνης από την τότε ηγεσία του νοσοκομείου. Μέχρι σήμερα, ως ύποπτος έχει κληθεί μόνο ο θεράπων ιατρός του ασθενούς. Ο Θωμάς Πουλιόπουλος δίνει πλέον μάχη όχι μόνο με μια προχωρημένη μορφή καρκίνου, αλλά και με ένα θεσμικό σύστημα που δείχνει να μετατρέπει τη γραφειοκρατία και τις παραλείψεις του σε ευθύνη των πολιτών. Όπως δηλώνει ο ίδιος, «ο καρκίνος χόρευε στο σώμα μου για έναν χρόνο χωρίς κανείς να κάνει τίποτα – και τώρα προσπαθούν να μου χρεώσουν το έγκλημα της σιωπής τους».