Μια από τις πλέον ελπιδοφόρες εξελίξεις των τελευταίων ετών καταγράφεται στην αγορά εργασίας, καθώς σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η ανεργία στην Ελλάδα υποχώρησε τον Απρίλιο του 2025 στο 8,3%, το χαμηλότερο επίπεδο από το 2008. Η πτώση αυτή, σε σύγκριση με το 10,8% που είχε καταγραφεί τον ίδιο μήνα του 2024, αντανακλά μια σταθερή δυναμική ανάκαμψης που αποκτά πλέον βάθος και διάρκεια. Πρόκειται για μια εξέλιξη που, αν και δεν αναιρεί τις δομικές αδυναμίες της αγοράς εργασίας, δημιουργεί μια αίσθηση πραγματικής προόδου. Ο αριθμός των ανέργων μειώθηκε κατά σχεδόν 130.000 άτομα μέσα σε έναν χρόνο, ενώ η απασχόληση ενισχύθηκε, φτάνοντας τους 4.313.817 εργαζόμενους. Αυτή η αύξηση, έστω και με αργό ρυθμό, είναι ενδεικτική της μεταβολής που συντελείται στη βάση της ελληνικής οικονομίας.
Ωστόσο, η χώρα απέχει ακόμη από τα επίπεδα απασχόλησης της προ κρίσης περιόδου, όταν το 2009 καταγράφονταν περίπου 4,54 εκατομμύρια απασχολούμενοι. Παρά τη βελτίωση στους δείκτες, το ποιοτικό περιεχόμενο της εργασίας παραμένει στο επίκεντρο του προβληματισμού: η σταθερότητα, οι αποδοχές και οι προοπτικές ανέλιξης παραμένουν άνισα κατανεμημένες. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η μείωση της ανεργίας στις γυναίκες, από 13,6% σε 10,8%, και στους νέους ηλικίας 15–24 ετών, όπου η ανεργία μειώθηκε στο 20,4% από 24,2%. Αντίστοιχη πτώση παρατηρείται και στις ηλικίες 25–74 ετών, με το ποσοστό να διαμορφώνεται στο 7,7%.
Ανησυχία ωστόσο προκαλεί η αύξηση των ατόμων εκτός εργατικού δυναμικού, που φτάνουν πλέον τα 3.050.528 άτομα, υποδηλώνοντας ότι πολλοί, απογοητευμένοι από τις μακροχρόνιες αποτυχίες στην εύρεση εργασίας, αποσύρονται οριστικά από την αγορά. Η πραγματική ανάκαμψη, επομένως, δεν κρίνεται μόνο από τους αριθμούς, αλλά από την ικανότητα της πολιτείας να ξαναδώσει ελπίδα σε εκείνους που νιώθουν αποκλεισμένοι. Η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως δήλωσε ότι η Ελλάδα εμφανίζει πλέον χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας από χώρες όπως η Σουηδία και η Φινλανδία, επισημαίνοντας τη βελτίωση της εικόνας της χώρας στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας. Ωστόσο, η διατήρηση αυτής της δυναμικής απαιτεί συντονισμένες πολιτικές που δεν περιορίζονται στην αριθμητική μείωση της ανεργίας, αλλά επενδύουν σε ποιοτικές θέσεις, κατάρτιση και κοινωνική ένταξη. Η πορεία που αποτυπώνεται στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ είναι μια υπενθύμιση ότι η αλλαγή είναι εφικτή, αρκεί να παραμείνει σταθερή και δίκαιη.
