ΕΚΑΒ στην Τουρκία: Η συγκλονιστική περιγραφή για το πώς έσωσαν την Αϊρίν

ΕΛΛΑΔΑ

ΕΚΑΒ στην Τουρκία: Η συγκλονιστική περιγραφή για το πώς έσωσαν την Αϊρίν

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ευτυχία Παπούλια

Η συγκλονιστική περιγραφή των ανδρών της ΕΜΑΚ για το πώς έσωσαν την Αϊρίν -«Μας ζητούσε να της κόψουμε το πόδι»

14.02.2023 | 15:10

Για τις δραματικές στιγμές που έζησαν μετά από τον φονικό και καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία μίλησαν στελέχη της ΕΜΑΚ, σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν σήμερα Τρίτη. Όπως είπε ο επιπυραγός Παναγιώτης Γιαννόπουλος «η Ελληνική Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης ενεργοποιήθηκε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας κατόπιν αιτήματος της τουρκικής κυβέρνησης και αποδοχή της προσφοράς μας. Μεταβήκαμε με στρατιωτικό αεροπλάνο C-130 στην περιοχή του Ελληνικού στα Άδανα και από εκεί μεταφερθήκαμε με οχήματα της τουρκικής των τουρκικών αρχών».

«Αποτελέσαμε τον πρώτο πυρήνα συντονισμού για τις διεθνείς δυνάμεις»

«Αποτελέσαμε τον πρώτο πυρήνα συντονισμού για τις διεθνείς δυνάμεις» τόνισε και πρόσθεσε ότι ανέπτυξαν γραφείο συλλογής πληροφοριών καλώντας τους τοπικούς πληθυσμούς να τους δώσουν σημαντικές πληροφορίες για ανθρώπους που ήταν σε κίνδυνο ή ήταν εγκλωβισμένοι στα ερείπια. «Ήμασταν ο πρώτος θύλακας συντονισμού μαζί με την ομάδα Ελβετίας και η πρώτη πηγή παροχής πληροφορίων στο διεθνές κέντρο συντονισμού που συστήνεται σε τέτοιες περιπτώσεις και κατευθύνει τη διεθνή βοήθεια», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο γιατρός του ΕΤΙΚ ΕΚΑΒ, Σωκράτης Δούκας, σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι το Ειδικό Τμήμα Ιατρικής Καταστροφών είναι μια δομή που ενεργοποιείται σε μαζικές καταστροφές και στελεχώνεται από εξειδικευμένους γιατρούς και διασώστες. Στη συγκεκριμένη αποστολή συνδράμουμε υγειονομικά το έργο της ΕΜΑΚ και βασικός μας ρόλος είναι η υγειονομική κάλυψη των θυμάτων – διασωθέντων. «Αυτό σημαίνει ότι οι διασωθέντες, τα θύματα, μετά τον απεγκλωβισμό τους πρέπει να υποστηριχθούν υγειονομικά, να σταθεροποιηθούν, να καλύψουμε και να υποστηρίξουμε τις βασικές λειτουργίες της ζωής τους και να παραδοθούν με ασφάλεια στα ασθενοφόρα ώστε να καταλήξουν σε έναν ασφαλή υγειονομικό σχηματισμό».

Το κομμάτι των επιχειρήσεων

O πυραγός Κωνσταντίνος Νίκας αναφέρθηκε στο κομμάτι των επιχειρήσεων. Όπως είπε, «λειτουργούσαμε με πληροφορίες τις οποίες είχαμε μαζέψει από τους ντόπιους και ταυτόχρονα σε διαρκή συντονισμό με τις υπόλοιπες διεθνείς ομάδες, όπου εννοείται το περιβάλλον εργασίας ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο. Συνεπώς υπήρχε διαρκώς μία εκτίμηση της επικινδυνότητας της ασφάλειας και της κατάστασης στα σημεία που δουλεύαμε, έτσι ώστε να μπορούμε να φέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, δηλαδή τον απεγκλωβισμό. Προφανώς, όπως είναι κατανοητό, κινηθήκαμε με συγκεκριμένες πληροφορίες και ρίξαμε τις δυνάμεις μας σε επιβεβαιωμένους ζωντανούς. Έτσι κύλησαν οι πρώτες ημέρες της διάσωσης και στη συνέχεια, όταν ενεργοποιήθηκε το Διεθνές Συντονιστικό Κέντρο, οι πληροφορίες έρχονταν μέσω αυτού».

Σχετικά με τη διάσωση της Αϊρίν, τη δεύτερη ημέρα των επιχειρήσεων της ΕΜΑΚ στην Τουρκία, ο Κωνσταντίνος Νίκας δήλωσε: «Ήταν μια εξαιρετικά πολύπλοκη διάσωση, που απαιτούσε πάρα πολύ κόπο και χρόνο. Περάσαμε συνεπώς πάρα πολλή χρόνο δίπλα στην εγκλωβισμένη. Η στιγμή που τη βγάλαμε ήταν για μένα πολύ σημαντική».

Η περιγραφή της ΕΜΑΚ για το πώς έσωσαν την Αϊρίν από τα ερείπια του σεισμού της Τουρκίας

«Είπαμε να αναλάβουμε το συμβάν και να το φέρουμε εις πέρας μέχρι εκεί που μπορούσαμε», είπε μέλος της ΕΜΑΚ. Και συνέχισε: «Στις πρώτες μας επισκέψεις στην Αϊρίν, η κακομοίρα είχε τρομερά φιλική διάθεση. Ακόμη και το όταν μας ζήτησε να της κόψουμε το πόδι για να ανακουφιστεί και να τη βγάλουμε έξω, το είπε χαμογελώντας. Σε ερωτήσεις που της κάναμε εάν θέλει κάτι, ώστε να προβούμε μετά σε ενέργειες που δεν θα είχαμε επαφή μαζί της, όπως να της πάμε φαγητό ή νερό, της μιλούσα στα αγγλικά και μου απαντούσε στην μητρική της γλώσσα.

Στην εντελώς τελική ευθεία της διάσωσης, όταν πλέον βράζαμε μέσα μας για το αποτέλεσμα που θα φέρναμε, η Ειρήνη μας άφησε δύο φορές. Αν λιποθύμησε ή όχι δεν το ξέρω, ήταν ο Κώστας παρών, ήταν αυτός που τη στήριζε ψυχολογικά και είχε το χέρι του πάνω της για να μην νιώθει μόνη και να λαμβάνει τη δύναμή μας. Μας άφησε δύο φορές και το καταλάβαμε από τις φωνές του Κώστα, που της φώναζε και τη σκουντούσε πιο έντονα από ό,τι πριν».

Exit mobile version