Γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι οταν βιώσουμε μια απώλεια;
Από την Ευτυχία Παπούλια
Κοινωνιολόγος
Μην απελπίζεσαι. Ό,τι χάνεις ξαναγυρίζει με άλλη μορφή.
Τζελαλαντίν Αλ Ρουμί
Για τον Κριστιάνο Ρονάλντο, το μόνο που ξέρω είναι πως μάλλον είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου. Ό,τι περίπου είναι ο Ελον Μάσκ στο Twitter… Ειναι απ’ αυτούς τους ανθρώπους που εκατομμύρια παιδάκια σε ολο τον κόσμο ονειρεύονται μια selfie μαζί του. Ειναι… και τί δεν είναι! Ειναι ενας μικρός θεός. Αυτός ο μικρός θεός της μπάλας, αιφνιδίασε πριν λίγες μέρες με μία συνέντευξη που έδωσε στον Πιρς Μόργκαν για την Talk TV, σχετικά με τον τρόπο που αντιμετώπισε ο ίδιος την ‘απώλεια’ του πατέρα του αλλά και του γιου του τον περασμένο Απρίλιο.
Βέβαια η συνέντευξη αφορούσε αποκλειστικά στις σχέσεις του με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που έληξαν και με τη βούλα, και οχι στην ιδιωτική του ζωή και κυρίως στην πρόσφατη ‘απώλεια’ την οποία ηθελε να κρατήσει μακριά από την δημοσιότητα. Γιατί η εικόνα ενός απελπισμένου και ψυχικά καταβεβλημένου ειδώλου της μπάλας τραυματίζει το προφίλ του κι αυτό ηταν κάτι που ο Ρονάλντο δεν το ήθελε, πόσω μάλλον ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Δεν μπόρεσε ομως να αποφύγει τις ενοχλητικές ερωτήσεις του δημοσιογράφου, ο οποίος δεν ‘σεβάστηκε την ιδιωτικότητά του’, κάτι που εν τέλει ωφέλησε τον Ρονάλντο, γιατί αναδείχτηκε το μεγαλείο της ψυχής αυτού του παίκτη, απ’ τον τρόπο που αντιμετώπισε την απώλεια του ενος από τα δίδυμα που περίμεναν, τον τρόπο που την κοινοποίησε στα αλλα παιδιά του και κυρίως για την αλλαγή στάσης ζωής απ’ τον ιδιο απέναντι στην οικογένειά του. “Εγινα καλύτερος άνθρωπος, καλύτερος πατέρας”, εξομολογήθηκε.
“Πού ειναι το άλλο μωρό μαμά;”
– Πού ειναι το άλλο μωρό μαμά; ρώτησαν τα παιδιά μόλις η Τζορτζίνα επέστρεψε απ’ το νοσοκομείο μόνο με το ενα απ’ τα δίδυμα. Είμαστε συντετριμμένοι, πώς να εξηγήσουμε στα παιδιά την απώλεια, τι να τους πούμε οταν πρέπει να τους λέμε μόνο αλήθειες; Ειναι στον ουρανό, έγινε άγγελος!.. Αγοράκι μου σ’ αγαπάμε πολυ! Και συχνά οταν είμαστε στο τραπέζι τα παιδιά κάνουν κάτι.. ‘αυτό ειναι για τον ‘άγγελο’ λένε με χαρά και κοιτάνε προς τον ουρανό”.
Ο Ρονάλντο εχει ενα παρεκκλήσι στον κάτω όροφο του σπιτιού του και εκεί μέσα σε δυο ειδικά δοχεία κρατάει ο.τι ‘απέμεινε’ απ’ τις δύο “απώλειες” της ζωής του, με τις οποίες μιλάει ωρες μαζί τους, ειδικά με τον γιο του, που δεν ‘ηθελε’ να έρθει στην ζωή, όμως από εκεί ψηλά, μαθαίνει τον Πορτογάλο αστέρα των γηπέδων να γίνεται καλύτερος άνθρωπος, σύζυγος, πατέρας.
Γινόμαστε ομως καλύτεροι άνθρωποι οταν βιώσουμε μια απώλεια;
Χρειάζεται ενα τέτοιο τραγικό γεγονός για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι; Τι ωφελεί να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι αν γι’ αυτό χρειάζεται να πληρώσουμε το πιο βαρύ τίμημα, οπως η απώλεια αγαπημένου μας προσώπου;
Η θρησκεία μας καθησυχάζει.. Η επίγεια ζωή, μας λέει, ειναι προετοιμασία για την μετάβασή μας στην αιώνια ζωή… γιατί, οπως μας λέει το Συμβολο της Πίστης μας, ‘προσδοκούμε ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος’ γι’αυτό η απώλεια δεν ειναι ενα τραγικό γεγονός εν αναμονή της αυτής της ανάστασης. Ο άνθρωπος, μας λέει η θρησκεία μας, ‘ χους ει και εις χουν απελεύσει (Γένεση)… Κι εδώ σταματάει η προσπάθεια της Θρησκείας να απαντήσει σ’ αυτά τα εναγώνια μεταφυσικά ερωτήματα του ανθρώπου.
Μια επιστημονική αλήθεια
Ωστόσο αυτή η ρήση κρύβει μια επιστημονική αλήθεια. Το φυσικό μας σώμα ειναι σύνθεση ουσιών και στοιχείων που προέρχονται απ’ την γη. Ουσίες οι οποίες εισέρχονται στο οργανισμό με την τροφή που κάποια πρόνοια της ζωης, κάποια δύναμη που ποτέ δεν θα κατανοήσουμε απο πού εκπορεύεται, κατανέμει αυτές τις ουσίες σε ιδανικές αναλογίες για να έχουν οι άνθρωποι γερά οστά, γερούς ιστούς και όργανα, για να προκύψει τελικά αυτό το θαύμα της φύσης που λέγεται άνθρωπος. Εννοείται ‘θαύματα’ ειναι και τα υπόλοιπα πλάσματα της φυσης που ειναι και αυτά απο υλη και ουσίες που προέρχονται απ’ την γη. Ομως τα στοιχεία αυτά που συνθέτουν το σώμα ολων των πλασμάτων της φύσης φυσικά και του ανθρώπου, σύμφωνα με το αξίωμα της θρησκείας πρέπει να ‘αποσυντεθούν’ για να διαιωνίζεται με τα ιδια αυτά στοιχεία η ζωη στην αιωνιότητα.
Ο φυσικός νόμος της αφθαρσίας της ύλης
Μια αιωνιότητα που οι φυσικές επιστήμες προσεγγίζουν απο μια διαφορετική σκοπιά απ’ οτι η θρησκεία και ως ενα σημείο καλύπτει και την θέση της Εκκλησίας για κάποιου είδους αιωνιότητα που θα μπορούσε να ειναι και το βάλσαμο για την απώλεια των ανθρώπων. Ειναι ο φυσικός νόμος της αφθαρσίας της ύλης που λέει πως η ύλη, αυτή που συνθέτει το ανθρώπινο σώμα, δεν χάνεται. Μια θεωρία που διατυπώθηκε πρώτα απο τους αρχαίους Έλληνες Φιλόσοφους, τον Αναξαγόρα, τον Εμπεδοκλή, τον Δημόκριτο. Εκείνος όμως που απέδειξε πειραματικά αυτήν την θεωρία ηταν ο Γάλλος χημικός Λαβουαζιέ.
Θα μπορούσε λοιπόν εύλογα κάποιος να αναρωτηθεί αφού η υλη που συνθέτει και το ανθρώπινο σώμα δεν χάνεται γιατί ο άνθρωπος ‘χάνεται’; Μηπως η ‘προσδοκώμενη ανάσταση νεκρών’ τελικά μέσω της αφθαρσίας της υλης δεν έχει παρά μόνο μεταφορική έννοια και αναφέρεται στην αναπαραγωγή και την διαιώνιση της ζωής απ’ τα στοιχεία της αποσύνθεσης κάθε ζωής που προηγείται για να ανασυντεθεί μια άλλη ζωή που ακόμα δεν υπάρχει;.
Θα ηταν μια πειστική απάντηση σχετικά με το πώς εννοεί η θρησκεία μας την αναφορά στην ανάσταση των νεκρών και την αιώνια ζωή… Ερωτήματα ωστόσο στα οποία κανείς δεν θα απαντήσει γιατί κανείς δεν θα απαιτήσει ποτέ διευκρινήσεις απ’ την εκκλησία γι’ αυτές τις ασύλληπτες για τον ανθρώπινο νου δοξασίες πανω στις οποίες χτίστηκε ολόκληρο το οικοδομικό στερέωμα της χριστιανικής θρησκείας.. Οπως και ποτέ τα παιδια του Ρονάλντο δεν θα ρωτήσουν τον μπαμπά τους τι κάνει ο άγγελός τους εκεί ψηλά στον ουρανό… Ουτε θα ρωτήσουν μεγαλώνοντας κάποτε την Τζορτζινα, ‘πού είναι το άλλο μωρό’. Θα έχουν μάθει απο μόνα τους, ή δεν θα το μάθουν ποτέ, οπως ολοι μας. Πάντα όμως θα αφήνουν ένα ακόμα γλυκό στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Ποτέ δεν ξέρεις.
