Τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός και οργανοπαίκτης, γνωστός ως ο «Πατριάρχης» του ρεμπέτικου έκανε ευρέως γνωστό το συγκεκριμένο είδος μουσικής χάρη στις μεγάλες επιτυχίες που ερμήνευσε και στους δημοφιλείς δίσκους του.
Οι γονείς του ήταν αγρότες και ήταν ο πρωτότοκος από έξι αδέρφια. Ο παππούς του έγραφε τραγούδια και ο πατέρας του έπαιζε ζαμπούνα, ενώ από μικρή ηλικία ο Μάρκος τον συνόδευε παίζοντας τουμπί (νησιώτικο τύμπανο) σε διάφορα πανηγύρια. Λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης της καθολικής οικογένειάς του, άφησε το σχολείο για να εργαστεί έπειτα ως λούστρος, εφημεριδοπώλης, εργάτης σε κλωστήρια κ.α.
Η μεγάλη του επιτυχία «Φραγκοσυριανή»
Το 1935 έγραψε και φωνογράφησε τη «Φραγκοσυριανή» το οποίο μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να είναι τεράστια επιτυχία. Ο ίδιος αφηγήθηκε τη δημιουργία του τραγουδιού:
“Όλος ο κόσμος της Σύρου μ’ αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1935 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ’ ότου έφυγα από το νησί. Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ’ ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν… Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:
Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
Λες και μάγια μου ‘χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά…
Ούτε και ξέρω πώς την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ‘ αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή.”
