Δυσκολεύει η εξίσωση της ενίσχυσης του στόλου του Πολεμικού Ναυτικού με κορβέτες, λόγω του συνδυασμού των αυξημένων επιχειρησιακών απαιτήσεων και των περιορισμένων οικονομικών πόρων που υπάρχουν μετά τις αγορές των μαχητικών αεροσκαφών 4++ γενιάς τύπου Rafale και των προηγμένων ψηφιακών φρεγατών τύπου Belharra. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του OnAlert, συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών και Αμυντικών Επενδύσεων με τη γαλλική πλευρά για τη τελική διαμόρφωση και τον οπλισμό των πλοίων, καθώς οι διατιθέμενες πιστώσεις ύψους 4,5 δις που προβλέπει ο αρχικός προϋπολογισμός για τους εξοπλισμούς του ΠΝ φαίνεται να μην αρκούν.
Το τελικό κόστος απόκτησης των τριών φρεγατών Belharra αναμένεται να ξεπεράσει τα 3,5 δις ευρώ, ενώ την ίδια ώρα, το Πολεμικό Ναυτικό εμφανίζεται να ενδιαφέρεται για την απόκτηση τριών κορβετών, πέραν των δύο φρεγατών «Μ» ή αλλιώς «Karel Doorman» και των έξι ναρκοθηρευτικών τύπου Alkmaar του βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού της Ολλανδίας.
Η ολλανδική φρεγάτα Van Speijk τύπου «M»
Η συζήτηση για αγορά κορβετών θέτει σε δεύτερο πλάνο το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ. Υπενθυμίζεται ότι ο αρχικός σχεδιασμός της ηγεσίας του Πολεμικού Ναυτικού αφορούσε στην προμήθεια 3 +1 νέων σύγχρονων φρεγατών, στον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ και στην απόκτηση δύο φρεγατών μέχρι τη ναυπήγηση των νέων πλοίων, που θα αποτελούσαν τη λεγόμενη «ενδιάμεση λύση». Η απόφαση για τις γαλλικές Belharra ελήφθη. Το Πολεμικό Ναυτικό ενδιαφέρεται να αποκτήσει ως ενδιάμεση λύση τις φρεγάτες «M» που το Ολλανδικό Ναυτικό μπορεί να αποδεσμεύσει μετά το 2022. Όμως εκσυγχρονισμός των γερμανικών φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ που θα γινόταν στα ελληνικά ναυπηγεία δείχνει να αναβάλλεται εξαιτίας του ενδιαφέροντος για κορβέτες που προέκυψε αμέσως μετά την οριστικοποίηση της συμφωνίας για τις γαλλικές φρεγάτες.
Στο προσκήνιο οι κορβέτες για το Πολεμικό Ναυτικό
Όπως γράφει ο Κώστας Αλατζάς στο onalert, η πρόσφατη ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία που συνόδευσε την αγορά των Belharra δείχνει , αν μη τι άλλο, τη στρατηγική της κυβέρνησης να ακολουθήσει και τη «διπλωματία των όπλων» στην πολιτική των διμερών συμμαχιών που επιδιώκει να αναπτύξει με τους δυτικούς εταίρους. Μέχρι στιγμής οι «μνηστήρες» για τις κορβέτες είναι οι Ολλανδοί και οι Γάλλοι ενώ δεν αποκλείεται το επόμενο διάστημα να εκδηλώσουν ενδιαφέρον οι Ιταλοί και οι Αμερικανοί. Στην εξίσωση, όπως είχε συμβεί και στην περίπτωση της αγοράς των νέων φρεγατών, μπαίνουν και τα ναυπηγεία. Έτσι ερμηνεύεται και το πρόσφατο ενδιαφέρον του ιταλικού αμυντικού κολοσσού Fincantieri για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας.
