Το ”Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα” είναι ελληνική κωμική, αισθηματική, κινηματογραφική ταινία, του 1965, σε σκηνοθεσία Γεώργιου Τζαβέλλα και σε παραγωγή Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης, με πρωταγωνιστές τους Μάρω Κοντού και Γιώργο Κωνσταντίνου. Είναι μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, με πλήθος αναφορών στη ζωή και στα προβλήματα της μικροαστικής τάξης στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα. Η ταινία είναι κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης θετρικής παράστασης που είχε πρωταγωνιστή τον Βασίλη Λογοθετίδη.
Μια ελληνική ταινία που έχουν δει όλοι δεκάδες φορές και έχει αφήσει ανεξίτηλες μνήμες. Έναν παλιό ρομαντισμό και αέρα της παλιάς Αθήνας. Ένα από τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ταινίας είναι το σπίτι που έγιναν τα γυρίσματα καθώς εκεί διαδραματίστηκαν τα περισσότερα γεγονότα. Και ποιος δε θυμάται τη χαρακτηριστική σκάλα ή την αυλή του σπιτιού που στην πραγματικότητα βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας. Είναι ένα σπίτι που υπάρχει ακόμη και σήμερα και είναι στην Πλάκα.
Η υπόθεση της ταινίας
Ο Αντώνης Κοκοβίκος, διευθυντικό στέλεχος κάποιου υπουργείου, ζούσε επί δέκα και πλέον χρόνια με μια φτωχή και αγράμματη γυναίκα, την Ελένη. Αυταρχικός και σατράπης καθώς ήταν, της συμπεριφερόταν σαν να είναι σκλάβα, αποφεύγοντας να τη γνωρίσει ακόμα και στους φίλους του. Εκείνη υπέμενε αγόγγυστα τα πάνδεινα, φροντίζοντας, αγαπώντας και υπακούοντας τον Αντωνάκη της. Στην κηδεία κάποιου φίλου του, ο Αντώνης υποχρεώνεται εκ των πραγμάτων να συστήσει την Ελένη στους φίλους του. Οι σύζυγοι των τελευταίων εκτιμούν αμέσως τα προσόντα της Ελένης. Όλοι τώρα πιέζουν τον Αντώνη να παντρευτεί το χρυσό κορίτσι, πράγμα που γίνεται.
Αμέσως μετά το γάμο, ο Αντώνης διαπιστώνει ότι τώρα η Ελένη έχει απαιτήσεις. Δεν είναι πια αυτή που ήταν, πράγμα που τον εξοργίζει πολύ και τον κάνει να επιθυμεί τη διάλυση του γάμου. Η Ελένη ζητάει μεν διαζύγιο αλλά αρνείται να δεχτεί την πλουσιοπάροχη διατροφή που της επιδικάζουν τα δικαστήρια. Μετά από αρκετά χρόνια, οι δύο πρώην σύζυγοι ξανασυναντιούνται στο παλιό τους σπίτι, το οποίο τώρα κατεδαφίζεται προκειμένου να δοθεί αντιπαροχή για ανέγερση πολυκατοικίας. Οι αναμνήσεις τούς κατακλύζουν αναπάντεχα κι αποφασίζουν να δώσουν στη σχέση τους μια δεύτερη ευκαιρία.
Πώς είναι σήμερα το σπίτι που γυρίστηκε το «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα»
Το σπίτι που έγιναν όλα τα γυρίσματα της παλιάς ελληνικής ταινίας είναι στην Πλάκα και συγκεκριμένα στην οδό Τριπόδων 32. Η Τριπόδων μάλιστα αποτελεί τον παλαιότερο δρόμο της Αθήνας που διατηρεί το ίδιο όνομα εδώ και 25 αιώνες.
Το σπίτι επιλέχθηκε για τις ανάγκες της ταινίας και εκεί διαδραματίστηκαν οι βασικές σκηνές του έργου, εκτός από τον γάμο, όπου η νύφη πάτησε το πόδι του γαμπρού. Ο Αντωνάκης με την Ελενίτσα αντί για ταξίδι του μέλιτος έκαναν τον γύρο της Ακρόπολης και επέστρεψαν στο σπιτικό τους για να ανταλλάξουν κορυφαίες ατάκες. Εκεί ακούστηκαν το «παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω» και «σκασμός Αντωνάκη μου». Ήταν το 1965 όταν η αυλή μετατράπηκε σε πλατώ και έσφυζε από ζωή. Το σπίτι χτίστηκε πριν από δύο περίπου αιώνες για να χρησιμοποιηθεί ως στέγη της τουρκικής στρατιωτικής διοίκησης.
