«Ο Γύπας, η μαύρη τουλίπα και το χρυσό αγόρι»

ΑΘΛΗΤΙΚΑ

«Ο Γύπας, η μαύρη τουλίπα και το χρυσό αγόρι»

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ευτυχία Παπούλια

Οι περισσότεροι από εσάς τους θυμάστε, πανηγυρίζατε μαζί τους σε κάθε γκολ ή κατάκτηση πρωταθλήματος. Άλλοι δεν είχατε καν γεννηθεί όπως εγώ, ο συντάκτης του άρθρου, έχοντας στο μυαλό μας άλλα αστέρια, της εποχής μας. Του Κωνσταντίνου Καραμάνογλου Φοιτητή Sport Management (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου) Η  παρουσία μου στον τελικό του Champions League στη Μαδρίτη το 2019 […]

19.12.2020 | 20:13

Οι περισσότεροι από εσάς τους θυμάστε, πανηγυρίζατε μαζί τους σε κάθε γκολ ή κατάκτηση πρωταθλήματος. Άλλοι δεν είχατε καν γεννηθεί όπως εγώ, ο συντάκτης του άρθρου, έχοντας στο μυαλό μας άλλα αστέρια, της εποχής μας.

Του Κωνσταντίνου Καραμάνογλου

Φοιτητή Sport Management

(Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου)

Η  παρουσία μου στον τελικό του Champions League στη Μαδρίτη το 2019 κατάφερε να με φέρει κοντά στα σημερινά αστέρια όπως ο Σάλαχ, ο Άλισον, ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ, ο Οριγκί και να ανατριχιάσω ακούγοντας το You ll Never Walk Alone το οποίο φαντάζομαι ότι ακούστηκε ως την Αγγλία. Σκέπτοντας πως ήταν στο παρελθόν τα πρωταθλήματα, πως γινόντουσαν οι τελικοί αλλά βασικότερα ποιοι ήταν οι σταρ της εποχής, επέλεξα οκτώ, από τα πολλά αστέρια που έλαμψαν το 1990. Τριάντα χρόνια μετά, αφού κρέμασαν τα παπούτσια ή τα γάντια τους, τράβηξαν διαφορετικό δρόμο ή η μεγάλη τους αγάπη, η μπάλα, καθόρισε την συνέχεια τους;

Τζον Μπαρνς (57 ετών)

«Το 1990 η Λίβερπουλ είχε τον καλύτερο παίκτη του κόσμου»  έλεγε ο Πίτερ Μπίρτσλι όταν αναφερόταν στον Τζον Μπαρνς. Αριστερό εξτρέμ, με μοναδική ικανότητα να κρατάει την μπάλα στα πόδια του, να ντριπλάρει όποιον και όπως ήθελε, να δημιουργεί και να σκοράρει. Ήταν μια ευλογία για την τρομερή ομάδα της Λίβερπουλ (μια από τις καλύτερες όλων των εποχών στην Αγγλία). Σήμερα, εργάζεται ως τηλεσχολιαστής αγώνων ποδοσφαίρου, για λογαριασμό διάφορων καναλιών. Στο παρελθόν εργάστηκε ως προπονητής στις Σέλτικ, εθνική Τζαμάικας και Τρανμίρ. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε τηλεπαιχνίδια, σόου, και τηλεοπτικά σίριαλ

Το φοβερό γκολ εναντίον της Βραζιλίας

Tότε
Τώρα

Ρόναλτ Κούμαν (57 ετών)

Ο Κούμαν, είναι Ολλανδός πρώην ποδοσφαιριστής, που αγωνιζόταν ως αμυντικός μέσος ή λίμπερο, και νυν προπονητής ποδοσφαίρου της Μπαρτσελόνα. Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε την Χρόνινγκεν, στην συνέχεια στον Άγιαξ, Αϊντόφεν, Μπαρτσελόνα και τέλος στην Φέγενορντ. Από τον αγωνιστικό χώρο ως ποδοσφαιριστής σταμάτησε το 1995 μετά από 200 συμμετοχές στην Μπαρτσελόνα, επέστρεψε στην Ολλανδία όπου και έκλεισε την καριέρα του στην Φέγενορντ.

Τέλος, ήταν βοηθός προπονητή στην εθνική Ολλανδίας (1997-1998) και στην Μπαρτσελόνα (1998-2000) και μετά το 2000 έγινε προπονητής. Η πρώτη μεγάλη στιγμή της καριέρας του η συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1988 όπου η Αϊντχόβεν κέρδισε στα πέναλτι 6-5 την Μπενφίκα (ο Κούμαν ευστόχησε στο πρώτο πέναλτι της Αϊντχόβεν), ενώ η σημαντικότερη η κατάκτηση με την Μπαρτσελόνα το 1992 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, καθώς ήταν ο παίκτης που σφράγισε με ένα απίθανο σουτ φάουλ στην παράταση του παιχνιδιού το πρώτο πρωταθλητριών για την Μπαρτσελόνα.

Τότε
Τώρα

Εμίλιο Μπουντραγένιο (57 ετών)

Ο «γύπας», θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους Ισπανούς ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Αφιέρωσε 23 χρόνια  (σχεδόν όλη την καριέρα του) στην Ρεάλ Μαδρίτης. Το 1990 κατέρριψε το ρεκόρ τερμάτων στην εθνική του Αλφρέδο Ντι Στέφανο σημειώνοντας τέσσερα γκολ κατά της Αλβανίας που ήταν τα τελευταία του με τη φανέλα με το εθνόσημο. Ήταν ο πρώτος σκόρερ του ισπανικού πρωταθλήματος την περίοδο 1990–91. Κατάφερε να κατακτήσει (6) πρωταθλήματα Ισπανίας, (2)  Κύπελλα Ισπανίας, (1) Κόπα ντε λα Λίγκα, (4)  Σούπερ κύπελλα Ισπανίας (4) και (2) κύπελλα UEFA.

Έκλεισε την καριέρα του στο Μεξικό στην ομάδα της Ατλέτικο Σελάγια, και τον Μάρτιο του 1998 εγκατέλειψε την ενεργό δράση έχοντας αποκτήσει τον τίτλο του «κυρίου των γηπέδων». Ο Εμίλιο Μπουτραγκένιο, διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Real Madrid International Professional School.

Τότε
Τώρα

Στέφανο Τακόνι (63 ετών)

Ο Ιταλός τερματοφύλακας, είναι ο μοναδικός που έχει κερδίσει όλους τους διεθνείς διασυλλογικούς τίτλους, σε ηπειρωτικό και παγκόσμιο επίπεδο, ένας άθλος που κατάφερε κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Γιουβέντους. Μέλος των ιταλικών εθνικών ομάδων που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988 και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Θεωρείται ευρέως από τους ειδικούς του ποδοσφαίρου, ως ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες της γενιάς του και ως ένας από τους καλύτερους Ιταλούς γκολκίπερ όλων των εποχών.

Μετά από μια περίοδο 10 ετών που υπηρέτησε τη Γιουβέντους, παίζοντας σε 254 αγώνες της και έμεινε στον πάγκο μόνο κατά τη διάρκεια της σεζόν 1985/86, μεταγράφηκε στη Τζένοα, το 1992. Αντικαταστάτης του ήταν ο Άντζελο Περούτσι (Angelo Peruzzi) ο οποίος αργότερα δήλωσε ότι ο Στέφανο Τακόνι ήταν ο χειρότερος συμπαίκτης που είχε στη καριέρα του. Δυστυχώς, ο σύλλογος της Γένοβα, υποβιβάστηκε στην Serie B, στο τέλος της σεζόν 1992/93 και ύστερα από μια σεζόν στην ιταλική Serie B, αποσύρθηκε από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο τον Δεκέμβριο του 1994. Αφού εγκατέλειψε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ο Tacconi είχε πολλές απογοητευτικές εμπειρίες στην πολιτική.

Τότε
Τώρα

Ζαν-Πιερ Παπέν (57 ετών)

Ο  Γάλλος πρώην ποδοσφαιριστής που έπαιζε ως κεντρικός επιθετικός. Ένας από τους καλύτερους επιθετικούς της γενιάς του, κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή (Χρυσή Μπάλα) το 1991. Στην ηλικία των 15, ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα με την Βαλενσιέν, στη Βόρεια Γαλλία, πριν μετακομίσει στη Μπριζ στο Βέλγιο. Πέρασε από τους μεγαλύτερους συλλόγους όπως Μαρσέιγ, Μίλαν, Μπαγερν Μονάχου, Μπορντό.

Έγραψε ιστορία καθώς ονομάστηκε  Joueur du Siècle (παίκτης του αιώνα) της Μαρσέιγ με την οποία κατάφερε να κερδίσει (4) συνεχόμενα πρωταθλήματα Γαλλίας (1989-1992) και αμέσως μετά ακόμα (2) με την Μίλαν (1993-1994). Κάτοχος της χρυσής μπάλας για το 1991 όμως μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας ακολούθησε καριέρα προπονητή σε μικρούς γαλλικούς συλλόγους χωρίς αξιοσημείωτη επιτυχία.

Τότε
Τώρα

Ούγκο Σάντσες (62 ετών)

Το Niño de Oro (Χρυσό Αγόρι) της Ρεάλ Μαδρίτης του 1990, ο Μεξικανός κεντρικός επιθετικός και δεινός σκόρερ. Ο Ούγκο Σάντσες σημείωσε 400 γκολ σε αγώνες πρωταθλήματος σε 684 εμφανίσεις κατορθώνοντας να είναι ο  πρώτος σκόρερ του Ισπανικού πρωταθλήματος, (4) συνεχόμενες φορές 1986-1990. «Φόρεσε» το χρυσό παπούτσι το 1990 και κατάφερε να χρισθεί ο καλύτερος Μεξικάνος ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα.

Τραγική στιγμή της ζωής του, το 2014 καθώς «έχασε» τον γιο του από δηλητηρίαση λόγω διαρροής γκαζιού που υπήρξε στο σπίτι που έμενε. Μετά την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής έγινε για μία δεκαετία προπονητής.

Τότε
Τώρα

Ρουντ Γκούλιτ (58 ετών)

Η «μαύρη τουλίπα» του Άμστερνταμ κατάφερε να αγωνιστεί σε 8 ομάδες με 465 συμμετοχές και 175 συνολικά γκολ. Ο Ολλανδός πρώην ποδοσφαιριστής ψηφίστηκε 18ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα. Κατέκτησε με την Εθνική ομάδα της Ολλανδίας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου το 1988 και πρωταγωνίστησε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1990. Δική του έγινε η Χρυσή Μπάλα το 1987 και το περιοδικό World Soccer τον επέλεξε ως Παίκτη της Χρονιάς το 1987 και το 1989.  Κορυφαίες στιγμές στην καριέρα του η κατάκτηση (2) Ευρωπαϊκών Κυπέλλων Πρωταθλητριών 1989,1990 με την ομάδα της Μίλαν. Η καριέρα του ως προπονητής δε στέφθηκε με την ανάλογη επιτυχία.

Τότε
Τώρα

Κάρλος Βαλντεράμα (59 ετών)

Ο “El Pibe” (Το Παιδί)της Κολομβίας κατάφερε να γίνει διάσημος όχι μόνο για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες αλλά και με την χαρακτηριστική εμφάνισή του καθώς η  εξεζητημένη του κόμμωση (ξανθό φουντωτό μαλλί), τον καθιέρωσαν ως την πλέον αναγνωρίσιμη φυσιογνωμία όχι μόνο της χώρας του, αλλά και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ο Βαλντεράμα είναι πασίγνωστος για τη συμμετοχή του στις διοργανώσεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων με την Εθνική Ομάδα της Κολομβίας στη δεκαετία του ’90 (111 αγώνες και 11 γκολ, από το 1985 έως το 1998).

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας το 1990, η Κολομβία νίκησε 2-0 τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ηττήθηκε 1-0 από τη Γιουγκοσλαβία και έμεινε ισόπαλη 1-1 με τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Δυτική Γερμανία. Γνωστός και με το ψευδώνυμο “El Pibe” (Το Παιδί), είναι πρώην διεθνής Κολομβιανός ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως ηγετικός μέσος. Η αν συνδυασθεί με την εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση, την ακρίβεια στην τροφοδότηση των συμπαικτών του και επιπλέον τον “εγκεφαλικό” τρόπο που αγωνιζόταν, τον καθιέρωσαν ως την πλέον αναγνωρίσιμη φυσιογνωμία όχι μόνο της χώρας του, αλλά και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Ο Βαλντεράμα είναι πασίγνωστος για τη συμμετοχή του στις διοργανώσεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων με την Εθνική Ομάδα της Κολομβίας στη δεκαετία του ’90 (111 αγώνες και 11 γκολ, από το 1985 έως το 1998), αλλά και στα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου ΗΠΑ-Καναδά (“Major League Soccer” ή “MLS”), των οποίων αύξησε, με την παρουσία του, την αίγλη. Το 2004 ο Πελέ τον επέλεξε για μια λίστα των καλύτερων 100 ζώντων ποδοσφαιριστών, προκειμένου έτσι να τιμηθεί η 100η επέτειος της FIFA.

Τότε
Τώρα

Μεγάλη στιγμή για τους followers του στο Instagram όταν ο Κάρλος Βαλντεράμα τους ξάφνιασε και δημοσίευσε φωτογραφία έχοντας ισιώσει το μαλλί!

Exit mobile version