Μακρόν- Μαραντόνα: Ύμνους στον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα αναπέμπει ο Εμανουέλ Μακρόν, με μια ελαφρώς… γαλλική οπτική γωνία. Συγκεκριμένα, με ανακοίνωσή της η γαλλική προεδρία εκθειάζει τον Αργεντίνο ποδοσφαιριστή επειδή νίκησε «την Αγγλία της Μάργκαρετ Θάτσερ» με το περίφημο «Χέρι του Θεού» στο Μουντιάλ του ’86, όπου η Αργεντινή νίκησε την Αγγλία,τέσσερα χρόνια μετά τον πόλεμο των Φώκλαντ που βρήκε ηττημένη τη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Ο Mακρόν ήταν μόλις οκτώ ετών όταν έγινε το παιχνίδι, αλλά ο ενθουσιασμός και τα επικολυρικά σχόλια του Ελιζέ για τον Μαραντόνα δεν κρύβονται, καθώς γίνεται και σχολιασμός του αγώνα, τονίζοντας πως πρόκειται για τον «πιο γεωπολιτικό αγώνα στην ιστορία του ποδοσφαίρου».
Το προεδρικό κείμενο των 600 λέξεων αναφέρει ότι ο Μαραντόνα «έπρεπε να γράψει την ιστορία μιας χώρας που έχει πληγεί από δικτατορία και στρατιωτική ήττα». «Αυτή η ανάσταση έλαβε χώρα το 1986, στον πιο γεωπολιτικό αγώνα στην ιστορία του ποδοσφαίρου, έναν προημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου εναντίον της Αγγλίας της Μάργκαρετ Θάτσερ. Στις 22 Ιουνίου 1986, στην Πόλη του Μεξικού, σημείωσε το πρώτο του γκολ με τον Θεό ως συμπαίκτη του. Το θαύμα αμφισβητείται, αλλά ο διαιτητής δεν είδε τίποτα: η αίσθηση του σόου του Μαραντόνα τον κατέστησε άσχετο», αναφέρεται στο κείμενο.
Ο Ντιέγκο παραμένει
«Πάνω από 50 μέτρα, σε μια συναρπαστική κούρσα, πέρασε τη μισή ομάδα της Αγγλίας, ντρίμπλαρε τον τερματοφύλακα Σίλτον πριν βάλει τη μπάλα στα δίχτυα και τους Albiceleste [ψευδώνυμο της Αργεντινής] στους τέσσερις του Παγκόσμιου Κυπέλλου.
Στον ίδιο αγώνα, θεός και διάβολος, σημείωσε τα δύο πιο διάσημα γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Υπήρχε ένας Βασιλιάς Πέλε, τώρα υπάρχει ένας Θεός Ντιέγκο». Ο Γάλλος πρόεδρος χαρακτηρίζει επίσης τον Μαραντόνα «όχι τόσο ως αθλητή, περισσότερο ως καλλιτέχνη, που ενσαρκώνει τη μαγεία του παιχνιδιού». Ο Μακρόν ολοκληρώνει τον επικήδειό του με τις λέξεις «Diego queda» – «ο Ντιέγκο παραμένει».
