Φιλίες στο διαδίκτυο: Ο Άγιος Νικόλος ο Βελιμίροβιτς είπε: Η αγάπη προς τους φίλους είναι ακριβή και είχε απόλυτο δίκαιο. Γιατί στις μέρες μας οι φιλίες αποτελούν πλέον ένα σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας που σπάνια το συναντάμε. Πλέον το να κάνει κανείς φίλους δεν είναι μία εύκολη ή απλή υπόθεση. Στη σημερινή εποχή, που τα social media έχουν μπει δυναμικά για τα καλά στη ζωή μας, η λέξη φιλία είναι πλέον άγνωστη.
Από τη Ρέα Ιωάννου
Αναγκαία αγαθά στον άνθρωπο είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, Η/Υ, κινητά τηλέφωνα, tablets, με αποτέλεσμα να κλείνουν τους ανθρώπους στον εαυτό τους και να τους απομακρύνουν από τον ίδιο τους τον εαυτό την κοινωνία και τον έξω κόσμο.
Τα περισσότερα άτομα και κυρίως της νεολαίας μας, δημιουργούν λογαριασμούς στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram πιστεύοντας πως θα αποκτήσουν περισσότερους φίλους και θα γίνουν κοινωνικά αποδεκτοί. Μέσα από τα social media γνωρίζουμε νέα άτομα με τα οποία επικοινωνούμε, ανταλλάσσουμε φωτογραφικό υλικό και σχολιάζουμε διάφορα θέματα επικαιρότητας και μη. Αυτό δίνει το δικαίωμα σε αρκετούς να χαρακτηρίσουν φίλο έναν απλό γνωστό, αλλά και να αποποιηθούν μια φιλία με την ίδια ευκολία, υποβιβάζοντάς την σε απλή γνωριμία.
Ένας εικονικός κόσμος
Notifications, διακριτικοί ήχοι, chats, followers, tweet, shares, όροι που χρησιμοποιούνται στο καθημερινό μας λεξιλόγιο όπως θα λέγαμε καλημέρα, καληνύχτα, καφέ. Τα likes, τα pokes, τα shares και τα comments έχουν αντικαταστήσει τον πατροπαράδοτο τρόπο επικοινωνίας. Εκείνο τον τρόπο να βλέπεις τον άλλο στα μάτια και να ακούς τη φωνή του. Κρυβόμαστε πίσω από μια μάσκα κρύβοντας τον πραγματικό μας εαυτό και αλλάζουμε διαρκώς ρόλους έτσι ώστε να γίνουμε αρεστοί και αποδεκτοί στους άλλους. Φτιάχνουμε λοιπόν ένα εικονικό κόσμο, μια εικονική ζωή και ζούμε μέσα σε αυτή λες και πρωταγωνιστούμε σε παραμύθι της Disney Land. Η εικονική όμως πραγματικότητα έχει σχεδόν καταπιεί την ουσιαστική, επομένως η φιλία κρατάει όσο κρατάει το post που την αποδεικνύει και όσο μπορεί να κρατήσει και ένα παραμύθι.
Σύμφωνα με μια δημοσίευση στο περιοδικό Cyberpsychology, Behaviour and Social Network όσο περισσότερες πληροφορίες διαβάζουμε για τους διαδικτυακούς μας φίλους τόσο περισσότερο ευτυχισμένους τους θεωρούμε και άρα τόσο πιο δυστυχισμένους θεωρούμε τους εαυτούς μας, αφού ουσιαστικά συγκρίνουμε τις ζωές μας με αυτές που ζουν οι άλλοι. Αυτό είναι μια μεγάλη πλάνη μια μεγάλη απάτη. Είναι η απάτη που δημιουργείται από τον εικονικό κόσμο που εμείς φτιάχνουμε.
Οι κίνδυνοι
Οι δικτυακοί φίλοι σπάνια, έως και ποτέ, μπορούν να πάρουν θέση και να παίξουν καταλυτικό ρόλο σε θέματα συμπαράστασης και υποστήριξης όπως ένας πραγματικός φίλος. Δεν μπορούν να χαρούν μαζί μας και να μας «κρατάνε» το χέρι σε δύσκολες στιγμές. Δεν μπορούμε να στηριχτούμε σ’ αυτούς όταν έχουμε ανάγκη και ούτε αυτοί μπορούν να μας αποτρέψουν από τα καθημερινά μας λάθη, από τα οποία μας προστατεύουν οι πραγματικοί μας φίλοι. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως η άμεση επικοινωνία, αυτή που γίνεται πρόσωπο με πρόσωπο, δεν αντικαθίσταται από καμία έμμεση επικοινωνία μέσω facebook ή μηνυμάτων.
Τέλος, πολλοί κίνδυνοι μπορεί να κρύβονται στο facebook τόσο από επιτήδειους που έχουν ως σκοπό την εκμετάλλευση και τη δημόσια προβολή προσωπικών μας δεδομένων όσο και λόγω της ηλεκτρονικής βίας και του εκβιασμού, γεγονότα για τα οποία ακούμε καθημερινά πολλά περιστατικά. Εν κατακλείδι, σίγουρα πλέον δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει και να απεξαρτηθεί από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά υπάρχει μια μικρή ελπίδα όμως πως με τη βοήθεια κατάλληλων αντιδότων, θα αποτελέσουν στα άτομα και ειδικά στους νέους μία επιπλέον δυνατότητα αυτοπραγμάτωσης, και όχι αυτοπαγίδευσης ή αυτοκαταστροφής.
