Λέοναρντ Κοέν Ύδρα: Από τον Σεπτέμβριο του ’60 όταν αγόρασε το σπίτι στην Ύδρα, μοίραζε το χρόνο του ανάμεσα στην Ελλάδα το εξωτερικό.
Λέοναρντ Κοέν Ύδρα: Τρία χρόνια πέρασαν από τότε που ο μοναδικός τραγουδοποιός Λέοναρντ Κοέν έφυγε από τη ζωή. Νέο βίντεο κλιπ, από το μεταθανάτιο άλμπουμ του Λέοναρντ, επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά την καλλιτεχνική του αξία αλλά και το ιδιαίτερα ισχυρό δέσιμο που είχε με την Ελλάδα και συγκεκριμένα με την Ύδρα της καρδιάς του. Το τραγούδι «Moving On» είναι αφιερωμένο στον πόνο της απώλειας. Η «ιστορία» γυρίζεται με φόντο τη δεύτερη πατρίδα του καλλιτέχνη, την Ύδρα. Στο νησί ο Κοέν αγόρασε σπίτι πριν από 60 χρόνια, το 1960. Εκεί ήταν το «καταφύγιό» του, το μέρος που του ερχόταν στο νου όταν ήθελε να «αποδράσει».
Το «Moving On» αποτελεί την πιο πρόσφατη κυκλοφορία στο πλαίσιο ενός εγχειρήματος ανάμεσα στον ιστότοπο Nowness με την Sony Music του Καναδά και το Leonard Cohen Estate, το οποίο φέρνει σε επαφή ταλαντούχους δημιουργούς και κινηματογραφιστές οι οποίοι εκφράζονται καλλιτεχνικά σε σχέση με το μεταθανάτιο άλμπουμ του Κοέν, με τίτλο «Thanks For The Dance». Η τελευταία δημιουργία που κατατέθηκε είναι μια όμορφη, λίγο μελαγχολική ταινία για το τραγούδι «Moving On» από τη Λορ Προυβόστ (Laure Prouvost). Η βραβευμένη με Βραβείο Τέρνερ – το σημαντικότερο καλλιτεχνικό βραβείο που δίνεται κάθε χρόνο στη Βρετανία – Λορ ταξίδεψε για τα γυρίσματα στην Ύδρα, μαζί με τον συνεργάτη της Ciarán Wood.
Οι στίχοι που βγαίνουν από τη χαρακτηριστική φωνή του τροβαδούρου παίρνουν μετά τη σκυτάλη.
“Ποιος προχωρά, ποιος κοροϊδεύει ποιον;”.
Η Ύδρα ήταν το μέρος που έζησε η Μαριάν Ιλέν, η μούσα, ο έρωτας του Κοέν. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης αριστουργημάτων, όπως του τραγουδιού «So Long, Marianne».
Ο έρωτας και η υπόσχεση…
Η Μαριάν πέθανε στις 28 Ιουλίου 2016 στη Νορβηγία σε ηλικία 81 ετών. Ο Κοέν της είχε στείλει μια συγκινητική αποχαιρετιστήρια επιστολή υποσχόμενος πως γρήγορα θα την ακολουθούσε. Και κράτησε το λόγο του.
«Λοιπόν, Marianne, έφτασε αυτή η ώρα που παραμεγαλώσαμε και τα σώματά μας αρχίζουν να καταρρέουν.
Νομίζω πως θα σε ακολουθήσω πολύ σύντομα.
Θέλω να ξέρεις πως είμαι σε απόσταση αναπνοής πίσω σου – αν απλώσεις το χέρι σου νομίζω ότι μπορείς να αγγίξεις το δικό μου! Να ξέρεις ότι πάντα σε αγαπούσα, για την ομορφιά σου και τη σοφία σου, αλλά δεν χρειάζεται να πω περισσότερα, γιατί τα γνωρίζεις καλά. Τώρα όμως, θέλω απλά να σου ευχηθώ να έχεις ένα πολύ καλό ταξίδι. Αντίο παλιά μου φίλη. Σου στέλνω απέραντη αγάπη. Τα λέμε σύντομα…»
