Θάνος Μικρούτσικος – καρκίνος: Μια συγκλονιστική εξομολόγηση έκανε ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος για την μάχη που δίνει με τον καρκίνο. Όπως είναι γνωστό, ο Θάνος Μικρούτσικος δίνει μία σοβαρή μάχη με τον καρκίνο την τελευταία διετία. Ο ίδιος όμως δίνει μαθήματα θάρρους μιλώντας για το πώς αντιμετωπίζει την ασθένεια αναφέροντας «Η κατάσταση της υγείας μου είναι σοβαρή ανεξάρτητα από το πώς με βλέπει ο κόσμος δυνατό. Θα είμαι δυνατός μέχρι τέλους. Είναι μια δύσκολη αρρώστια. Ο τρόπος που πρέπει ένας ασθενής να την αντιμετωπίζει είναι όχι στον φόβο όχι στην κατάθλιψη», είναι το μήνυμά του και προσθέτει: «Είμαστε εδώ για να πολεμάμε σε αυτή τη ζωή την τόσο μικρή. Είμαστε σχοινοβάτες, το στοίχημα είναι να ξανασηκωθούμε όρθιοι και να ξαναπερπατήσουμε».
Μάλιστα ο Θάνος Μικρούτσικος κάνει και χιούμορ για τον θάνατο λέγοντας τα λόγια που έχει πει ο Γούντι Άλεν: «Δεν φοβάμαι τον θάνατο, απλώς δεν θέλω να είμαι εκεί όταν θα ‘ρθει». «Εγώ κι ο θάνατος είμαστε δύο πυγμάχοι σε ένα ρινγκ. Αυτός βέβαια είναι 3 μέτρα ψηλός κι εγώ το γνωστό 1 κι 70. Ξέρεις ότι στον 15ο γύρο θα σε ρίξουν κάτω. Ποιος είναι ο στόχος μου; Να τον κερδίζω σε κάθε γύρο στα σημεία», ήταν το συγκλονιστικό του μήνυμα.
Θάνος Μικρούτσικος – καρκίνος: Η συγκλονιστική συνέντευξη το 2018
Σε συνέντευξη που έδωσε στην Εφημερίδα των Συντακτών, στις 6 Μαΐου, είχε αναφερθεί και εκεί στη δύσκολη περιπέτειά του, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι θα δυσκολέψει όσο μπορεί την ασθένεια, δεν θα της χαριστεί και ότι -στον όποιο βαθμό εξαρτάται από εκείνον- «το παλεύει του κερατά». Ο τίτλος της συνέντευξης, τα έλεγε όλα: «Καρκίνε, τα έβαλες με λάθος άνθρωπο. Θα σε ταλαιπωρήσω φριχτά».
Μιλώντας στην Εφημερίδ, ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης αποκάλυψε πότε και πώς έμαθε για τον καρκίνο στο συκώτι του, την πορεία της υγείας του έκτοτε, και πώς το αντιμετωπίζει. «Ετοιμαζόμουν τον Ιούνιο να κάνω μια περιοδεία με το έργο του Καββαδία. Μου λέει η γυναίκα μου: «Μήπως να κάνεις μια εξέταση για το σάκχαρο στην προοπτική των 40 συναυλιών; Η παθολόγος, μου γράφει να κάνω υπέρηχο άνω και κάτω κοιλίας βλέποντας κάτι σαν αιμαγγείωμα. Μετά τον υπέρηχο κάνω μαγνητική. Αποδεικνύεται ότι έχω καρκίνο στο συκώτι. Και μετά κάτι φαίνεται και στο κόκκαλο» είπε στη συνέντευξη.
Η Μαρία και ο γιος μου ο Στέργιος ήταν κινούμενα πτώματα
«Αν ο συνδυασμός ίσχυε, ήμουν καταδικασμένος. Ήταν πράγματι ένα φρικώδες επταήμερο. Η Μαρία και ο γιος μου ο Στέργιος ήταν κινούμενα πτώματα. Η κόρη μου στο Λονδίνο μισοήξερε πράγματα. Οι δύο μεγαλύτερες ήταν κάπως πιο ψύχραιμες. Τα αποτελέσματα από τις βιοψίες βγαίνουν στις 4 Ιουλίου και χαμογελάμε λίγο. Το κόκκαλο είναι εντάξει. Μένει ο καρκίνος στο συκώτι. Κανονίζω να χειρουργηθώ στο Μετροπόλιταν. Παρεμβαίνει ένας εξάδελφος της Μαρίας και γίνεται η επαφή με τον Μαλαγκό, τον καλύτερο ογκολόγο στο Λονδίνο, ο οποίος ανατρέπει όλο τον προγραμματισμό και κανονίζει το αδιανόητο: χειρουργείο μετά από τρεις μέρες. Το χειρουργείο διαρκεί 8,5 ώρες. Είχαν πειραχτεί και τρεις λεμφαδένες, αλλά ο Ιταλός είχε καθαρίσει όλη την ευρύτερη περιοχή όπως μου είπε, καλύτερα και από μαφιόζο στο Σικάγο».
Τον Νοέμβριο, όπως λέει στην ίδια συνέντευξη, βρίσκουν άλλους τρεις λεμφαδένες κοντά στα επινεφρίδια και χρειάστηκε να κάνει πετ σκαν: «Στις 10 Δεκεμβρίου το απόγευμα έρχεται ο γιατρός, κάθεται στη θέση που κάθεσαι εσύ τώρα. Είναι σε πλήρη απογοήτευση. Μου λέει: «μετάσταση στα κόκκαλα, στο δεύτερο θωρακικό και πέντε σημεία θεωρούνται απλώς ύποπτα».
Θα τον δυσκολέψω όσο μπορώ
Η εξέλιξη ήταν εξαιρετικά απρόβλεπτη. Όταν το πληροφορήθηκε ο Μαλαγκό στο Λονδίνο, έπαθε σοκ με την ταχύτητα μετάβασης. Ενδέχεται, προ της εγχείρησης, να έφυγε κύτταρο που δεν πιάστηκε στο πετ σκαν, δυστυχώς γίνονται αντιληπτά όταν πια δημιουργούν αποικίες. Ξεκίνησα από τον Δεκέμβριο τις ακτινοβολίες, στις 20 Ιουνίου κλείνει ο πρώτος κύκλος χημειοθεραπείας. Τον Μάρτιο είχαμε ένα ικανοποιητικό κατά τον γιατρό αποτέλεσμα του πετ σκαν. Υπάρχουν τα ευρήματα του Δεκεμβρίου, παραμένουν όμως στο ίδιο στάτους χωρίς να έχουν επεκταθεί. Θεωρεί ότι φρενάρισε. Κάθε τρεις μήνες θα κάνουμε εξετάσεις» περιέγραψε ο συνθέτης, με χειρουργική ακρίβεια.
«Νομίζω ότι αντιμετωπίζω τον καρκίνο με δύναμη, έτσι πρέπει να γίνεται. Η αθλιότητα της χημειοθεραπείας δεν με έχει καταβάλει, νιώθω τυχερός, είμαι και δημιουργικός. Είναι μονόδρομος. Ξυπνάω στις 8 το πρωί και δουλεύω. Μετά τη χημειοθεραπεία βάζω πρόβα 7-9 και ο γιατρός τρελαίνεται. Έχει αποδειχτεί και ιατρικά πως αν δώσεις κατάθλιψη στον καρκίνο είναι το καλύτερό του. Ε, λοιπόν, εγώ θα τον δυσκολέψω όσο μπορώ».
Φοβάται άραγε;
«Όχι, δεν φοβήθηκα. Έχω πλήρη συνείδηση ότι πρόκειται για πολυπαραγοντική ασθένεια η οποία αυτονομείται -άρα δεν εξαρτάται από σένα πώς το παλεύεις. Όμως θα σου πω κάτι. Στον όποιο βαθμό κάποια πράγματα εξαρτώνται από μένα, το παλεύω του κερατά… Σε εκείνο τον βαθμό που έχω έστω μικρό ρόλο, θα του βγάζω τη γλώσσα. Δεν θα τον κοροϊδεύω έτσι κι αλλιώς, όχι. Ξέρω πως μπορεί να αυτονομηθεί. Δεν είμαι βλαξ ούτε ζω με ψευδαισθήσεις. Ένα πρωί κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και του είπα: «τα έβαλες με λάθος άνθρωπο. Θα σε ταλαιπωρήσω φρικτά». Αν με ρωτήσεις τι ελπίζω, θα σου πω όχι την ίαση αλλά να καταστήσω το νόσημα χρόνιο. Η ιατρική εξελίσσεται. Βλέποντας και κάνοντας. Και ζώντας κάθε λεπτό. Ας πούμε ότι ζω τάδε καιρό, δεν τον προσδιορίζω. Δεν πρέπει να τον ζήσω καλά;». Μάθημα ζωής, από έναν άνθρωπο που βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν από τους μεγαλύτερους εφιάλτες της ανθρωπότητας…
Τον σέβομαι τον καρκίνο: Σε μία σπάνια εμφάνιση το 2016
