Αυτοκτονία Μοσχάτο: Η Έλενα Ακρίτα με μια βιωματική ανάρτηση στην σελίδα της στο facebook «απαντά» στις αθλιότητες που κυκλοφόρησαν στα social media για την άτυχη 14χρονη.
Αυτοκτονία Μοσχάτο: Το πανελλήνιο παρακολουθεί συγκλονισμένο τις εξελίξεις στην τραγωδία στο Μοσχάτο, με την αυτοκτονία της 14χρονης. Οι αποκαλύψεις για την αποπλάνηση της από τον 43χρονο, αλλά και το γεγονός ότι τα ίδια είχε κάνει με άλλη ανήλικη. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι είχε αποπλανήσει το κορίτσι που αυτοκτόνησε, όπως και άλλο κορίτσι της ίδιας ηλικίας. Μάλιστα, στο σπίτι του και στο κινητό του βρέθηκαν και φωτογραφίες με σεξουαλικό περιεχόμενο που μαρτυρούν τα πάντα.
Με το θέμα ασχολήθηκε και η εκπομπή «Φως στο Τούνελ» με την Αγγελική Νικολούλη να σημειώνει την βασική παράλειψη στην ιστορία. «Κανείς δεν σκέφτηκε στο αρμόδιο τμήμα προστασίας Ανηλίκων να οχυρώσει με ψυχολόγους το παιδί και την οικογένεια; Σαν μάνα, πολίτης, και ρεπόρτερ αγανακτώ! Οι πολίτες καταγγέλλουν τέτοια σοβαρά περιστατικά».
Ο Πρόεδρος του οργανισμού «Χαμόγελο του Παιδιού» Κώστας Γιαννόπουλος, ανέφερε: «Αμέσως μόλις μας κάλεσε ο πολίτης και κατήγγειλε τι συνέβαινε με την 14χρονη, παρακάμψαμε την γραφειοκρατία και τον συνδέσαμε κατευθείαν με το τμήμα Ανηλίκων. Την επόμενη μέρα ακριβώς, στείλαμε όλα τα στοιχεία της καταγγελίας στην Εισαγγελία. Ενημερώσαμε άμεσα τις Αρχές όπως κάνουμε πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις. Παρά το γεγονός ότι στο Τμήμα Προστασίας Ανηλίκων υπάρχουν δύο εξαίρετοι ψυχολόγοι, το παιδί δεν προστατεύτηκε. Το «Χαμόγελο» διαθέτει το μοναδικό κέντρο στην Αθήνα για ανάλογες περιπτώσεις. Δυστυχώς δεν μας ζητήθηκε να βοηθήσουμε», κατέληξε με έμφαση.
Η Έλενα Ακρίτα με μια βιωματική ανάρτηση στο facebook «απαντά» στις αθλιότητες που κυκλοφόρησαν στα social media, επιχειρώντας είτε να αμαυρώσουν την μνήμη του κοριτσιού, είτε να δώσουν «άλλοθι» στον 43χρονο.
«Όταν ήμουν 15 χρονών ερωτεύτηκα τον καθηγητή των αγγλικών μου στα Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη. Και τον ερωτεύτηκα πολύ. Ήταν 42 χρονών καθόλου ωραίος, όμως γοητευτικός άνθρωπος, με αίσθηση χιούμορ και εξαιρετικός δάσκαλος. Τον σκεφτόμουν, δεν κοιμόμουν, δεν έβλεπα την ώρα να τον δω, στο μάθημα έχανα τα λόγια μου, κοκκίνιζα», αναφέρει η Έλενα Ακρίτα.
«Εκείνος το κατάλαβε – και σιγά το δύσκολο δηλαδή, μπαμ έκανε από χιλιόμετρα για έναν έμπειρο άνθρωπο που σίγουρα είχε αντιμετωπίσει κι άλλες ερωτοχτυπημένες μαθητριούλες. Μια μέρα με κράτησε μετά το μάθημα για να μού μιλήσει. Μού είπε πολλά γι αυτό το συναίσθημα που γεννιέται ανάμεσα σε καθηγητές και μαθητές, αλλά και ανάμεσα σε εφήβους και ‘ώριμους’ γενικότερα. Μου μίλησε με σοβαρότητα, ευγένεια ψυχής και υψηλό αίσθημα ευθύνης. Ήθελε να με απομακρύνει χωρίς να με πληγώσει ή να με μειώσει. Και το κατόρθωσε», προσθέτει.
«Αν στη θέση του καθηγητή μου ήταν ένας άθλιος – σαν τον τύπο που έγινε η αιτία να αυτοκτονήσει το 14χρονο κοριτσάκι – εγώ τότε στα 15 μου θα τον ακολουθούσα χωρίς δεύτερη σκέψη όπου μού ζητούσε… Τον Δάσκαλο αυτόν τον θυμάμαι πάντα με ευγνωμοσύνη… Αυτό για όσους λένε πως το κοριτσάκι «τα ήθελε». Πώς τα κοριτσάκια, τα αγοράκια, τα παιδιά, οι έφηβοι «τα θέλουν». Και κάποιοι που το ξεστομίζουν αυτό είναι και γονείς. Τρόπος του λέγειν», καταλήγει η Έλενα Ακρίτα.
