Ο Πειραιάς είναι μόλις μία ανάσα από την Αθήνα κι όμως είναι σα να μεταφέρεσαι κάπου αλλού. Μια πόλη χιλιοτραγουδισμένη, επιβλητική, προικισμένη. Έχει ομορφιά ανόθευτη και πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, μα και σύγχρονη, δυναμική, που ζει κι ανασαίνει κάθε στιγμή της. Συνδυάζει με τρόπο αριστοτεχνικό το χθες με το σήμερα. Κάποτε στο λιμάνι αγκυροβολούσαν κυρίως ψαροκάικα. Η καθέλκυση […]
Ο Πειραιάς είναι μόλις μία ανάσα από την Αθήνα κι όμως είναι σα να μεταφέρεσαι κάπου αλλού. Μια πόλη χιλιοτραγουδισμένη, επιβλητική, προικισμένη. Έχει ομορφιά ανόθευτη και πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, μα και σύγχρονη, δυναμική, που ζει κι ανασαίνει κάθε στιγμή της. Συνδυάζει με τρόπο αριστοτεχνικό το χθες με το σήμερα.
Κάποτε στο λιμάνι αγκυροβολούσαν κυρίως ψαροκάικα. Η καθέλκυση μεγάλων πλοίων ήταν κοινωνικό γεγονός, που συγκέντρωνε πλήθη κόσμου στις προβλήτες. «Το ρολόι» δεν ήταν εκείνο της Βουγιουκλάκη, στο Πασαλιμάνι, αλλά το άλλο, το εμβληματικό κτίριο του ρολογιού στο λιμάνι.
Οι μισοί και βάλε δρόμοι ονομάζονταν «λεωφόροι» και η γειτονιά γύρω από την Πλατεία Αλεξάνδρας λεγόταν Συνοικία Τσίλερ –τόσες ήταν οι επαύλεις που είχε σχεδιάσει εκεί ο δαιμόνιος αρχιτέκτονας. Ο Πειραιάς του προηγούμενου αιώνα, και του αιώνα πριν από αυτόν, είναι σχεδόν μια άλλη πόλη.
Ίσως είναι η μοναδική πόλη που διαθέτει δύο καρδιές. Μπορείς να ταξιδέψεις σε δύο εποχές αλλάζοντας απλώς οικοδομικό τετράγωνο. Μπορεί να θεωρείται πως η πολεοδομική του εξάπλωση και το ατέλειωτο μποτιλιάρισμα που επικρατεί στους δρόμους του έχουν αλλοιώσει την παραδοσιακή του εικόνα ωστόσο κάθε 200 μέτρα το πολύ κάτι θα έχει ξεμείνει να θυμίζει την μακρά και ιδιαίτερη ιστορία του.
Για τον Πειραιά, όλα περιστρέφονται γύρω από 2 άξονες: το λιμάνι του και τον Ολυμπιακό.
Το βίντεο που ακολουθεί, διάρκειας 4 λεπτών θα συνοψίσει τους λόγους για τους οποίους Πειραιώτες και μη είμαστε ερωτευμένοι με αυτή την πόλη!
Μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως είναι έρωτας με την πρώτη ματιά, από αυτούς τους δυνατούς, τους αιώνιους. Τους έρωτες που φωλιάζουν στην καρδιά σου και την κάνουν να φτερουγίζει. Ίσως φταίει η αρμύρα του Σαρωνικού που ανοίγεται μπροστά μας, ίσως πάλι αυτό το βαρύ παρελθόν του!
