Την αποκωδικοποίηση των δειγμάτων που συγκέντρωσε το CSI της Αστυνομίας από το σπίτι όπου βρήκε μαρτυρικό θάνατο η 4χρονη Άννυ, επιχείρησε το Εφετείο Αθηνών. Τα ίχνη του άτυχου παιδιού εξαφανίστηκαν πριν από περίπου τρεισήμισι χρόνια. Στη συνέχεια ο πατέρας του ομολόγησε ότι την τεμάχισε και την πέταξε για να μην μπορέσουν να την εντοπίσουν […]
Την αποκωδικοποίηση των δειγμάτων που συγκέντρωσε το CSI της Αστυνομίας από το σπίτι όπου βρήκε μαρτυρικό θάνατο η 4χρονη Άννυ, επιχείρησε το Εφετείο Αθηνών.
Τα ίχνη του άτυχου παιδιού εξαφανίστηκαν πριν από περίπου τρεισήμισι χρόνια.
Στη συνέχεια ο πατέρας του ομολόγησε ότι την τεμάχισε και την πέταξε για να μην μπορέσουν να την εντοπίσουν οι αρχές.
Ωστόσο, η πιπίλα της μικρής ήταν η «πηγή» για τα εργαστήρια της Αστυνομίας για να εντοπίσουν το DNA.
Με βάση αυτό, έγινε σύγκριση με τα δείγματα αίματος που βρέθηκαν διάσπαρτα στο διαμέρισμα .
«Όταν δεν έχουμε τίποτα άλλο παίρνουμε προσωπικά αντικείμενα. Στην περίπτωση της Άννυ είχαμε συλλέξει την πιπίλα.
Για να επιβεβαιώσουμε το κληρονομικά συμβατό εξετάσαμε τους δυο γονείς .
Με αυτό τον τρόπο επιβεβαιώθηκε ότι το DNA στην πιπίλα ήταν του παιδιού».
Αυτό ανέφερε στην κατάθεση του ο ειδικός των εγκληματολογικών εργαστηρίων της ΕΛΑΣ.
Ακόμη, ο μάρτυρας κατέθεσε πως το διαμέρισμα είχε καθαριστεί.
Χρησιμοποιήθηκε ειδικό σπρέι το οποίο αποκάλυψε ότι υπήρχε διάσπαρτο αίμα σε τοίχους και σοβατεπί.
Παρ΄ όλα αυτά, ο μάρτυρας δεν ήταν σε θέση να πει αν η 4χρονη ήταν ζωντανή την ώρα που, σύμφωνα με την κατηγορία, ο πατέρας της την τεμάχισε.
Ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Νίκος Καρακούκης, όμως, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο το παιδί να ήταν ζωντανό.
«Το ζωντανό αίμα μπορεί να εκτιναχθεί. Το αίμα του νεκρού απλά ρέει προς τα κάτω», είπε χαρακτηριστικά.
Αντίθετη άποψη διατύπωσε ο ιατροδικαστής Δ. Γαλεντέρης ο οποίος διορίστηκε ως πραγματογνώμονας από την υπεράσπιση του πατέρα της Άννυ.
Ο μάρτυρας κατέθεσε πως δεν υπάρχουν στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι το παιδί ήταν στη ζωή όταν το τεμάχιζε.
Παράλληλα, εκτίμησε ότι το παιδί έφυγε από τη ζωή γιατί κατανάλωσε ναρκωτικά τα οποία υπήρχαν στο σπίτι.
Παράλληλα, ένας μάρτυρας κατέθεσε:
Η εικόνα του παιδιού, όπως την περιγράφει στην πρώτη του απολογία ο κατηγορούμενος, με παραπέμπει σε ασφυκτικό θάνατο.
Επίσης, συνάδει με την κατανάλωση ναρκωτικών. Μια κρίση επιληψίας καταλήγει σε αναπνευστικό πρόβλημα .
Πρόεδρος: Ο φυσικός θάνατος δεν αποτελεί λόγο απόκρυψης.
Μάρτυρας: Δείτε το μοτίβο της ζωής τους. Μιλάμε για μια κοινωνία ανθρώπων που θέλουν να το αποκρύψουν.
Η μητέρα της Άννυ
Η μητέρα της Άννυ, η οποία επίσης είναι κατηγορούμενη στην υπόθεση, κατά τη διάρκεια των καταθέσεων βγήκε από τη δικαστική αίθουσα.
Την ώρα εκείνη στο εδώλιο καθόταν ο πρώην σύντροφος της και πατέρας της μικρής και ο συγκατηγορούμενος φίλος του.
Η μαρτυρία ενός Βούλγαρου εν ενέργεια αστυνομικού που αναφέρθηκε στην κατάθεση του δεύτερου κατηγορούμενου στις Βουλγαρικές αρχές στις 28 Απριλίου 2015, που σύμφωνα με την υπεράσπιση του αποτέλεσε την αφορμή για να ξετυλιχτεί το κουβάρι της υπόθεσης προκάλεσε την αντίδραση του πατέρα της Άννυ.
«Εγώ μόνος μου πήγα στην Αστυνομία στις 27 Απριλίου 2015 και είπα ότι είμαι ο πατέρας του παιδιού και ότι έγινε, έγινε μαζί μου.
Είπα ότι το παιδί χάθηκε από εμένα ότι δεν έχει σχέση η γυναίκα μου ούτε αυτός (σ.σ. έδειξε συγκατηγορούμενο του)».
Το αρμόδιο κλιμάκιο της Αστυνομίας άρχισε να έρευνα το ενδεχόμενο ανθρωποκτονίας στο σπίτι – σφαγείο στις 29 Απριλίου 2015. Περίπου 20 ημέρες μετά το μοιραίο τέλος της ανήλικης.
Υπενθυμίζεται, ότι πρωτόδικα ο πατέρας της Άννυ καταδικάστηκε σε ισόβια και 3,5 χρόνια.
Καταδικάστηκε για την δολοφονία και τον τεμαχισμό της μικρής και τα αδικήματα της παράνομης οπλοκατοχής και της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία.
Ισόβια και 3 χρόνια, επέβαλαν οι δικαστές στον νεαρό συγκατηγορούμενο του.
Η μητέρα της κατά πλειοψηφία κρίθηκε ένοχη για το κακούργημα της θανατηφόρας έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο.
Καταδικάστηκε σε κάθειρξη 6 ετών, με αναστολή μέχρι το Εφετείο.
