Στις προτάσεις που έγιναν στην Ιταλία, για «μια ευρεία συμμαχία ενόψει των Ευρωεκλογών του 2019, η οποία να περιλαμβάνει ένα μέτωπο από τον Αλέξη Τσίπρα μέχρι τον Εμανουέλ Μακρόν» αναφέρεται η “Il Manifesto”
Η πρόταση ανήκει στον πρώην πρωθυπουργό Μάσσιμο Ντ΄Αλέμα, στον φιλόσοφο Μάσσιμο Κατσιάρι, στον πρώην πρωθυπουργό Ματτέο Ρέντσι και στον νυν γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος, Μαουρίτσιο Μαρτίνα.
Η εφημερίδα αναφέρει ότι δεν αποκλείεται, στην Ελλάδα, οι δημοτικές εκλογές και οι Ευρωεκλογές, να συμπέσουν και με τις βουλευτικές, και ότι αυτό το ενδεχόμενο να καθιστούσε την όλη εκλογική αναμέτρηση ακόμη πιο σημαντική.
Προσθέτει, δε, ότι ο πρόεδρος των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, Ούντο Μπούλμαν, κάλεσε πρόσφατα όλες τις ελληνικές προοδευτικές δυνάμεις να συνεργαστούν, αν και μεγάλο μέρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης δεν έχει ανταποκριθεί, προς το παρόν, στην πρόσκληση αυτή.
Παράλληλα, η Il Manifesto τονίζει ότι, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μια ευρεία συνεργασία θα έχει νόημα μόνον αν μπορέσει να υιοθετηθεί μια αριστερή, ουσιαστική πολιτική ατζέντα.
Και ως παράδειγμα, φέρνει την επιστροφή στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την οποία προώθησε η ελληνική κυβέρνηση. Αντιθέτως, γράφει η εφημερίδα της Ρώμης, στην Ιταλία το Δημοκρατικό Κόμμα του Ματτέο Ρέντσι στήριξε τις θέσεις της Fiat, η οποία έχει υιοθετήσει εταιρικές συμβάσεις.
Και σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, υπενθυμίζεται η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα, στην ανάγκη δίκαιου καταμερισμού ευθυνών και βαρών, μεταξύ των κρατών μελών, για να αντιμετωπισθούν τα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα. Παράλληλα, τονίζεται πως ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν δεν έχει δείξει πρόθυμος να φιλοξενήσει, στο έδαφος του, τους διασωθέντες που μεταφέρονται στις ευρωπαϊκές ακτές.
«Η Ελλάδα μπορεί να δεχθεί αυτή τη συμμαχία των προοδευτικών και φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, μόνον αν δημιουργηθούν σαφείς και συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Με προγράμματα που να αναδεικνύουν στόχους και αιτήματα της Αριστεράς, ώστε η Ευρώπη να καταφέρει να έρθει και πάλι πιο κοντά στους πολίτες και όχι μόνον, γενικά, «για να οικοδομηθεί ένα μέτωπο κατά των λαϊκιστικών δυνάμεων»» τονίζει, τέλος, στην ανάλυσή της η Il Manifesto.