Νόμιμη έκρινε το Διοικητικό Πρωτοδικείο τη νέα σύλληψη του Τούρκου αξιωματικού, κρίνοντας ότι τηρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου. Το δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς των συνηγόρων του αξιωματικού, αλλά και την πρόταση που υπέβαλαν για απελευθέρωσή του και υποχρεωτική διαμονή του σε συγκεκριμένη διεύθυνση ώστε να επιτηρείται από την αστυνομία. Σύμφωνα με την απόφαση, είναι νόμιμη και αναγκαία […]
Νόμιμη έκρινε το Διοικητικό Πρωτοδικείο τη νέα σύλληψη του Τούρκου αξιωματικού, κρίνοντας ότι τηρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου.
Το δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς των συνηγόρων του αξιωματικού, αλλά και την πρόταση που υπέβαλαν για απελευθέρωσή του και υποχρεωτική διαμονή του σε συγκεκριμένη διεύθυνση ώστε να επιτηρείται από την αστυνομία.
Σύμφωνα με την απόφαση, είναι νόμιμη και αναγκαία η κράτησή του.
«Μετά την έκδοση της προσωρινής διαταγής, ο αλλοδαπός παραμένει στη χώρα με το προηγούμενο καθεστώς, χωρίς να έχει τα απαραίτητα έγγραφα και χωρίς την προστασία και την ασφάλεια που παρέχει σε αυτόν η χορήγηση ασύλου. Βρίσκεται σε καθεστώς του αιτούντος ασύλου», αναφέρει το σκεπτικό.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται τόσο στην αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου που απέρριψε το αίτημα έκδοσής του στην Τουρκία, όσο και στον όρο που έθεσε στη Διοίκηση το Διοικητικό Εφετείο, με τον οποίο απαγορεύει την εξαναγκασμένη απομάκρυνσή του από τη χώρα.
Συνεπώς, αναφέρει ο δικαστής, «εφόσον δεν είναι εφικτή η απομάκρυνσή του από τη χώρα, καθώς ο αλλοδαπός προστατεύεται από τις δικαστικές αποφάσεις, δεν παραβιάζεται το άρθρο 5 της ΕΣΔΑ».
Σύμφωνα με την απόφαση, δεν έχει συμπληρωθεί το ανώτατο όριο κράτησης που είναι το 18μηνο, ενώ γίνεται αναλυτική αναφορά στο ιστορικό της παράνομης άφιξης του στρατιωτικού στην Ελλάδα.
«Η ατομική συμπεριφορά του, όπως η παράνομη είσοδος στη χώρα, συνιστά για τη Διοίκηση σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη και για την εθνική ασφάλεια», αναφέρει ο πρόεδρος υπηρεσίας του Διοικητικού Πρωτοδικείου, ο οποίος απορρίπτει και την εναλλακτική «λύση» της υποχρεωτικής διαμονής του Τούρκου σε συγκεκριμένη κατοικία και υπό αστυνομική επιτήρηση, με το σκεπτικό ότι «η προσωπική ασφάλεια του αλλοδαπού δεν επιτρέπει εφαρμογή εναλλακτικού τρόπου κράτησης».
