Μια μελέτη, που διήρκεσε πέντε χρόνια, , διαπίστωσε ότι η υποχρεωτική αγαμία και μια κουλτούρα μυστικότητας, μέσα στον αποκλειστικά ανδροκρατούμενο κλήρο είναι «οι κύριοι παράγοντες για την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών». Ο πρώην καθολικός ιερέας, Ντες Κέιχιλ και ο θεολόγος Πήτερ Γουίλκινσον, συγκέντρωσαν πληροφορίες από 26 βασιλικές επιτροπές και έρευνες από την Αυστραλία, την Ιρλανδία, το […]
Μια μελέτη, που διήρκεσε πέντε χρόνια, , διαπίστωσε ότι η υποχρεωτική αγαμία και μια κουλτούρα μυστικότητας, μέσα στον αποκλειστικά ανδροκρατούμενο κλήρο είναι «οι κύριοι παράγοντες για την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών».
Ο πρώην καθολικός ιερέας, Ντες Κέιχιλ και ο θεολόγος Πήτερ Γουίλκινσον, συγκέντρωσαν πληροφορίες από 26 βασιλικές επιτροπές και έρευνες από την Αυστραλία, την Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και τις Κάτω Χώρες, από το 1985 μέχρι σήμερα, για μία μελέτη σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση, στο περιβάλλον της Καθολικής Εκκλησίας.
Ο Κέιχιλ είναι παντρεμένος αλλά εξακολουθεί όπως υποστηρίζει να ζει με τους κανόνες του καθολικού δόγματος. Από τη στιγμή που ανακάλυψε πως είχε ζήσει με πολλούς παιδεραστές ιερείς, αποφάσισε να ξεκινήσει την έρευνα, η οποία διήρκησε μια πενταετία.
«Από όταν το θέμα της κακοποίησης έγινε αρχικά γνωστό, γύρω στο 1978, άρχισα να αναρωτιέμαι: “Γιατί αυτό συνέβη;” Ήξερα κάποιους από τους δράστες και σπούδασα μαζί τους και έζησα με έναν από αυτούς. Και όμως δεν ήξερα ποτέ όταν ήμουν στην εκκλησία. Πρέπει να καταλάβετε, ένας δράστης ιερέας είναι πολύ μυστικοπαθής και δεν θέλει να ανακαλυφθεί», είπε στον Guardian Australia.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά και αηδιαστικά των συμπερασμάτων της έκθεσης είναι ότι περίπου το 7% του καθολικού κλήρου κακοποίησε παιδιά μεταξύ του 1950 και του 2000.
Ακόμα και κάποιες καλόγριες κακοποίησαν παιδιά, όμως η συντριπτική πλειοψηφία ήταν άνδρες ιερείς και επισκόποι.
Η βασιλική επιτροπή της Αυστραλίας ζήτησε πρόσφατα τη δίωξη των καθολικών ιερέων που απέτυχαν να αποκαλύψουν την κακοποίηση παιδιών που τους είχε γνωστοποιηθεί μέσω εξομολόγησης.
Η έκθεση αναφέρει ότι η απόφαση του Πάπα Πίου Ι’, του 1910, να μειώσει την ηλικία της εξομολόγησης στα επτά έτη, έμμεσα θέσει τα παιδιά σε κίνδυνο.
«Η επαφή τους με τις γυναίκες στα ιδρύματα κατάρτισης εκπαιδευτικών ήταν προσεκτικά απαγορευμένη και στη συνέχεια διορίζονταν σε αρσενικά σχολεία όπου θα ήταν υπεύθυνα για νεαρά αγόρια και εφήβους», ανέφερε η έκθεση.
«Και ζούσαν αποκλειστικά ανδρικές θρησκευτικές κοινότητες. Έπρεπε να πορευθούν με μια ιεραρχημένη εικόνα μιας Παναγίας χωρίς σεξ. Ήταν μια συνταγή για ψυχο-πνευματική καταστροφή».
Η έκθεση τόνισε επίσης συγκεκριμένα τον συνεχιζόμενο κίνδυνο που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε περισσότερα από 9.000 ορφανοτροφεία που λειτουργούν από την καθολική εκκλησία σε όλο τον κόσμο.
Η έκθεση 384 σελίδων δημοσιεύθηκε την Τετάρτη από το Κέντρο Παγκόσμιας Έρευνας στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μελβούρνης.
