Από τον Νίκο Καραμάνογλου Μαζί με τον σχεδιασμό, την οργάνωση και τη συνέπεια μάς εγκατέλειψε μοιραία και η αισιοδοξία. Γιατί χωρίς αυτά τα τρία προαπαιτούμενα, το αίσθημα ευφορίας που μπορεί να κατακλύζει κάποιον -και δη ένα έθνος- για το μέλλον λέγεται απλώς βλακεία. Έτσι λοιπόν, η έναρξη της καινούργιας χρονιάς, που παλαιότερα θα συνοδευόταν από […]
Από τον Νίκο Καραμάνογλου
Μαζί με τον σχεδιασμό, την οργάνωση και τη συνέπεια μάς εγκατέλειψε μοιραία και η αισιοδοξία. Γιατί χωρίς αυτά τα τρία προαπαιτούμενα, το αίσθημα ευφορίας που μπορεί να κατακλύζει κάποιον -και δη ένα έθνος- για το μέλλον λέγεται απλώς βλακεία. Έτσι λοιπόν, η έναρξη της καινούργιας χρονιάς, που παλαιότερα θα συνοδευόταν από την ελπίδα βελτίωσης της κατάστασής μας, μάς βρίσκει για μία ακόμη φορά στάσιμους και παθητικούς να κοιτάμε αποσβολωμένοι την πραγματικότητα.
Και ποιά είναι αυτή; Στα εκτός, ένα διαρκώς ρέον και ασταθές διεθνές περιβάλλον, που απαιτεί γρήγορες και έξυπνες κινήσεις, τονίζει με εμφατικό τρόπο τη βραδύτητά μας. Η ορκωμοσία Τραμπ μάς έχει, όπως και τον υπόλοιπο πλανήτη, σε στάση αναμονής, αλλά τα ελληνοτουρκικά βρίσκονται σε σημείο καμπής.
Το κυπριακό είναι σε κορύφωση, με την ελληνική κυβέρνηση να παρουσιάζεται αναβλητική, τη στιγμή που ο νεοσουλτάνος Ερντογάν χρησιμοποιεί όλα τα σημεία πίεσης, από το προσφυγικό μέχρι τις συνεχείς παραβιάσεις στο Αιγαίο και την έκδοση των 8 Τούρκων στρατιωτικών, που κατέφυγαν στην Ελλάδα.
Στο οικονομικό πεδίο η κυβέρνηση δίνει γη και ύδωρ για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση. Για να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,33 δισ. (1,8% του ΑΕΠ) η κυβέρνηση επιβάλλει μέτρα λιτότητας που ξεπερνάνε τα 4,5 δισ. ευρώ. Ενδεικτικά, βάσει του κρατικού προϋπολογισμού, το 2017 φέρνει αύξηση των άμεσων φόρων 1,035 δισ. ευρώ, αύξηση των εμμέσων φόρων 1,464 δισ. ευρώ, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών 1,452 δισ. ευρώ, μείωση στις επικουρικές 152 εκατ. ευρώ και μείωση του ΕΚΑΣ 434 εκατομμύρια ευρώ. Και όλα αυτά βέβαια με αύξηση του χρέους των ταμείων, καθυστερήσεις στην καταβολή των συντάξεων, ψαλίδισμα των κονδυλίων για τον ΕΟΠΥΥ και αμετάβλητο το ποσό που διατίθεται για τα επιδόματα ανεργίας.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ικανή σε θέματα τακτικισμού, ιδίως όσον αφορά στην πολιτική της επιβίωση. Έτσι τα προεορταστικά επιδόματα ακολούθησαν εξαγγελίες για αναδρομική απόδοση «παράνομων» (;) παρακρατήσεων σε κάποιους τομείς των δημοσίων υπαλλήλων, υποσχέσεις προσλήψεων, ενώ αποκαλύφθηκαν και οι 2.500 διορισμοί που είχαν γίνει στα hot spots. Με ταχύτητα και σταθερότητα η κυβέρνηση χτίζει το πελατολόγιό της με το βλέμμα στραμμένο στις επόμενες εκλογές. Άποψη που ενισχύεται και από την άλωση του ΔΟΛ από τον Σύριζα και την ανάληψη της διεύθυνσής του από τον πρώην πρόεδρο του ΔΣ της «Αυγής».
Παράλληλα, στον χώρο του κοινοβουλίου ρίχνει αναγνωριστικές βολές αναζητώντας πιθανές συμμαχίες, ώστε να βρεθούν οι 200 ψήφοι που χρειάζονται για να ισχύσει η απλή αναλογική από τις αμέσως επόμενες εκλογές. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως τις επιθυμεί. Πόσω μάλλον όταν τα πάντα δείχνουν την κατακόρυφη πτώση της δημοτικότητάς της.
Με τα υπάρχοντα δεδομένα φαίνεται πως η κυβέρνηση θα συνεχίσει να «πλέει», τουλάχιστον όσο υπάρχουν τα στοιχειώδη ποσά μισθοδοσίας και αποπληρωμής των χρεών. Σε κάθε περίπτωση, σημείο ορόσημο αποτελούν οι γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, μετά από τις οποίες θα κριθεί το ζήτημα του χρέους και εν πολλοίς η πολιτική επιβίωσή της.
Ωστόσο, μεθοδικά και με συνέπεια -και είναι ο μόνος τομέας που το κάνει αυτό- προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο εκλογικής αναμέτρησης με τη φιλοσοφία αν δεν κερδίσει η ίδια, να μην κερδίσει κανείς.
