του Νίκου Καραμάνογλου Ήταν αναμφισβήτητα ένας θρίαμβος για τον Ολλανδό πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε. Ίσως συνέβαλε σε αυτόν και η στάση της ολλανδικής κυβέρνησης να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις για το τουρκικό δημοψήφισμα και να απελάσει την υπουργό Οικογενειακών Υποθέσεων της Τουρκίας, που επιχείρησε -παρά την απαγόρευση- να παραστεί σε μια τέτοια εκδήλωση. Ίσως και η «τσιμπημένη» […]
του Νίκου Καραμάνογλου
Ήταν αναμφισβήτητα ένας θρίαμβος για τον Ολλανδό πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε. Ίσως συνέβαλε σε αυτόν και η στάση της ολλανδικής κυβέρνησης να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις για το τουρκικό δημοψήφισμα και να απελάσει την υπουργό Οικογενειακών Υποθέσεων της Τουρκίας, που επιχείρησε -παρά την απαγόρευση- να παραστεί σε μια τέτοια εκδήλωση. Ίσως και η «τσιμπημένη» αντίδραση της ολλανδικής αστυνομίας να ήταν ηθελημένη για να «καπελώσει» τη ρητορική του Βίλντερς. Το ίδιο και οι δηλώσεις των Ολλανδών πολιτικών. Έστω. Η Ολλανδία μπορεί να τσακώνεται με την Τουρκία όσο θέλει. Βρίσκεται στην άλλη άκρη της ηπείρου, συνορεύει με το Βέλγιο και τη Γερμανία και πιθανότατα ο στρατός της αριθμεί λιγότερο προσωπικό από αυτό της ελληνικής αστυνομίας. Η πιθανότητα να εμπλακεί σε πολεμικές περιπέτειες προϋποθέτει αλλαγή του σύμπαντος και για να «πνιγεί» από πρόσφυγες αυτοί θα πρέπει να περάσουν πρώτα από όλη την Ευρώπη.
Η δική μας θέση είναι διαφορετική. Μάλιστα είναι τόσο διαφορετική, όσο δεν γίνεται. Οι εθνικιστικές κορώνες και η τσαμπουκαλίδικη διάθεση εδώ μπορεί και να εξαργυρωθούν κάποια στιγμή. Πιθανότατα όχι γι’ αυτούς που τις εκφράζουν, αλλά σίγουρα για όλους τους άλλους. Ο γείτονας παραμένει σε σύγχυση, βαθιά απρόβλεπτος και εκδικητικός. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει υποχωρητική διάθεση. Σημαίνει όμως ότι οι όποιες συνομιλίες ή έστω δηλώσεις θα πρέπει να γίνονται με σοβαρότητα στη διπλωματική γλώσσα και όχι στη γλώσσα της αλάνας.
Υπάρχει βέβαια και ο αντίποδας. Ο ελλογιμώτατος κ. Κατρούγκαλος, αφού διέπρεψε στο ασφαλιστικό, τιμής ένεκεν μετετέθη στο υπουργείο των Εξωτερικών. Αναφερόμενος δε στην κόντρα Ολλανδίας-Τουρκίας, δήλωσε ότι τέτοιες συγκεντρώσεις συνηθίζουν να γίνονται στην Ευρώπη και σχεδόν προέτρεψε τους Τούρκους σε ανάλογες εκδηλώσεις στη Δυτική Θράκη. Τη δήλωση λάτρεψαν οι τουρκικές εφημερίδες και κατάπιε αμάσητη το υπουργείο του. Είχαν λησμονήσει, βλέπετε, να του αναφέρουν ότι οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης δεν είναι Τούρκοι, αλλά Έλληνες πολίτες, οι οποίοι ψηφίζουν εδώ και εκλέγουν μάλιστα και βουλευτές να τους εκπροσωπήσουν.
