Μήνυμα στην ελληνική κυβέρνηση στέλνουν οι «53», όσο αφορά στην α’ κατοικία και σε όσα συμβαίνουν ανάμεσα στους διαδηλωτές και στα ΜΑΤ. «Δηλητηριώδες» είναι το συντροφικό σχόλιο, επικρίνοντας την ΕΛ.ΑΣ για τις πρακτικές καταστολής, στέλνοντας μήνυμα στον αρμόδιο υπουργό Νίκο Τόσκα. Οι «53» θέτουν το ερώτημα αν υπάρχει η πολιτική βούληση να περιοριστούν μέχρις εξαφάνισης […]
Μήνυμα στην ελληνική κυβέρνηση στέλνουν οι «53», όσο αφορά στην α’ κατοικία και σε όσα συμβαίνουν ανάμεσα στους διαδηλωτές και στα ΜΑΤ.
«Δηλητηριώδες» είναι το συντροφικό σχόλιο, επικρίνοντας την ΕΛ.ΑΣ για τις πρακτικές καταστολής, στέλνοντας μήνυμα στον αρμόδιο υπουργό Νίκο Τόσκα.
Οι «53» θέτουν το ερώτημα αν υπάρχει η πολιτική βούληση να περιοριστούν μέχρις εξαφάνισης οι συμπεριφορές καταστολής, ζητώντας συγκεκριμένες αποφάσεις προς τον εκδημοκρατισμό της αστυνομίας όπως: απαγόρευση χρήσης χημικών και υποχρεωτική χρήση διακριτικών στα όργανα.
Αναλυτικά, το κείμενο έχει ως εξής:
«Eίναι πικρό, αλλά τις χθεσινές σκηνές στο κέντρο της Αθήνας, τις έχουμε ξαναδεί ή μάλλον τις βλέπαμε διαρκώς, σε όλη την περίοδο της διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
Διαβάστε ακόμα: Η απάντηση Δελλατόλα για Novartis και Φρουζή
Και δεν είναι μόνο τα γεγονότα αδικαιολόγητης βίας της Τετάρτης 14/03/2018, έξω από το συμβολαιογραφείο της οδού Θεμιστοκλέους, αλλά και τα πρόσφατα γεγονότα έξω από το Υπουργείο Παιδείας της περασμένης εβδομάδας, όπου δάσκαλοι και δασκάλες, καθηγητές και καθηγήτριες, μόνιμοι, αναπληρωτές, αδιόριστοι, υπέστησαν την αδικαιολόγητη βία των ΜΑΤ, γεγονός που και σωστά στιγματίσθηκε και από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας.
Όλα τα παραπάνω θέτουν σκληρά και σοβαρά ερωτήματα, και κυρίως το ερώτημα εάν υπάρχει η πολιτική βούληση να περιορισθούν μέχρι οριστικής εξαφάνισης τα φαινόμενα καταστολής.
Γνωρίζουμε ότι σε πολιτικό επίπεδο η απάντηση είναι καταφατική, όμως αυτό δεν αρκεί, χρειάζονται συγκεκριμένα μέτρα στην κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού της ΕΛ.ΑΣ (απαγόρευση χρήσης χημικών, υποχρεωτική χρήση διακριτικών στα όργανα). Εδώ οφείλουμε να ομολογήσουμε, ότι ήδη έχουμε αργήσει, καθώς έχουν περάσει 3 χρόνια από την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και το επίδικο παραμένει ανοιχτό.
Είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε ότι η κοινωνική διαμαρτυρία, ακόμα και όταν τα κίνητρά της είναι ασαφή, δεν αντιμετωπίζεται με ποινικοποίηση και καταστολή.
Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρξουν οι πρωτοβουλίες που θα εξασφαλίζουν την απόλυτη προστασία της κατοικίας των αδύναμων οφειλετών, μόνο έτσι θα πεισθεί η κοινωνία.
ΥΓ: Και θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτές οι απαράδεκτες εικόνες δεν θα επαναληφθούν στην αυριανή κινητοποίηση των εκπαιδευτικών».
