Αθήνα

°C

kairos icon

Πέμπτη

25

Απριλίου 2024

alphafreepress.gr / ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / Ας δούμε τις άλλες όψεις
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ας δούμε τις άλλες όψεις

  Μια φινλανδική κοινωνική ταινία σε σκηνοθεσία Άκι Καουρισμάκι, με τους Σάκαρι Κουοσμάνεν, Σέρβαν Χάτζι και Γιάνε Χιτιάινεν. Η Άλλη Όψη της Ελπίδας (The Other Side of Hope) Ο Βίκστρεμ (Σάκαρι Κουοσμάνεν) είναι ένας πλασιέ πουκαμίσων που εγκαταλείπει σύζυγο, σπίτι και δουλειά. Κερδίζοντας μια καλή παρτίδα πόκερ, αγοράζει ένα εστιατόριο χωρίς να έχει ιδέα από […]

 

Μια φινλανδική κοινωνική ταινία σε σκηνοθεσία Άκι Καουρισμάκι, με τους Σάκαρι Κουοσμάνεν, Σέρβαν Χάτζι και Γιάνε Χιτιάινεν.

Η Άλλη Όψη της Ελπίδας (The Other Side of Hope)

Ο Βίκστρεμ (Σάκαρι Κουοσμάνεν) είναι ένας πλασιέ πουκαμίσων που εγκαταλείπει σύζυγο, σπίτι και δουλειά. Κερδίζοντας μια καλή παρτίδα πόκερ, αγοράζει ένα εστιατόριο χωρίς να έχει ιδέα από εστιατόρια. Τις ίδιες ημέρες ο Καλέντ (Σέρβαν Χάτζι), ένας πρόσφυγας από τη Συρία, φθάνει στη Φινλανδία ως λαθρεπιβάτης σε ένα πλοίο. Το άσυλο που δεν του δίνει το κράτος, θα του το δώσει ο Βίκστρεμ, όπως και μια θέση εργασίας στο εστιατόριό του.

Τι απέγιναν οι πρόσφυγες που «καλωσορίσαμε» στα νησιά του Αιγαίου και «αποχαιρετίσαμε» στην Ειδομένη; Ένας από αυτούς διέσχισε όλη την Ευρώπη και βρέθηκε στο Ελσίνκι. Από εκεί τον παραλαμβάνει o Άκι Καουρισμάκι, ο οποίος μετά το «Λιμάνι της Χάβρης» του 2011 επιστρέφει στο μεγάλο λιμάνι της χώρας του, επιχειρώντας να μας δείξει την άλλη όψη της μετανάστευσης, αλλά και της χώρας του.

Η Φινλανδία μέσα από τα μάτια ενός πρόσφυγα έχει φωτεινά, αλλά και πολύ σκοτεινά χρώματα. Ίσως ο Βίκστρεμ, που εμφανίζεται ως ο σωτήρας του, αποτελεί με τη σειρά του την άλλη όψη της Φινλανδίας. Ένας άνθρωπος που εγκαταλείπει και ρισκάρει τα πάντα και βουτάει στα βαθιά.

Ο Καουρισμάκι μοιάζει να γυρίζει την ίδια ταινία όλα αυτά τα χρόνια. Ίσως να αποτελεί και ο ίδιος την άλλη όψη ενός παγκοσμιοποιημένου ομοιογενούς κινηματογράφου της εποχής μας. Κατορθώνει να μας δώσει 100 λεπτά με σπάνια χρώματα, ενδιαφέρουσες εικόνες, ιδιότυπο χιούμορ και τραγούδια, αλλά και μια διαφορετική όψη του προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος. Αξίζει την Αργυρή Άρκτο που πήρε στο Φεστιβάλ Βερολίνου, αλλά και την προσοχή σας.

Ακολουθήστε μας στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις