Ο Σταύρος Τσακυράκης έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, στα 67 του χρόνια. Ο γνωστός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου είχε σημαντική δράση κατά της Χούντας, ενώ είχε συλληφθεί και βασανίστηκε στα υπόγεια της ΕΑΤ-ΕΣΑ. Τον περασμένο Απρίλιο παρέδωσε το τελευταίο μάθημά του στη Νομική Σχολή Αθηνών. Ο Σταύρος Τσακυράκης είχε γεννηθεί στη Μήθυμνα Λέσβου το 1951. […]
Ο Σταύρος Τσακυράκης έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, στα 67 του χρόνια.
Ο γνωστός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου είχε σημαντική δράση κατά της Χούντας, ενώ είχε συλληφθεί και βασανίστηκε στα υπόγεια της ΕΑΤ-ΕΣΑ. Τον περασμένο Απρίλιο παρέδωσε το τελευταίο μάθημά του στη Νομική Σχολή Αθηνών.
Ο Σταύρος Τσακυράκης είχε γεννηθεί στη Μήθυμνα Λέσβου το 1951. Βρέθηκε στην Αθήνα ως οικότροφος του Κολεγίου Αθηνών, επιλεγμένος από το σχολείο που έδινε βάρος στην ανάγκη να στηριχθούν οι σπουδές παιδιών από χαμηλά οικονομικά στρώματα.
Μπήκε στη Νομική και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά, φτάνοντας στη θέση του γενικού γραμματέα του «Ρήγα Φεραίου», της νεολαίας του ΚΚΕ Εσωτερικού.
Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία του δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ρώμης, ενώ το 1990 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του συνταγματικού δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών διετέλεσε γραμματέας της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και μέλος της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου.
Ηταν υποψήφιος με το Ποτάμι στις ευρωεκλογές του 2014, ενώ στο παρελθόν υπήρξε ακαδημαϊκός επισκέπτης στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Κολούμπια και Νέας Υόρκης.
Τον Απρίλη, ο σπουδαίος καθηγητής παρέδωσε το τελευταίο του μάθημα στη Νομική Αθηνών. Εκεί, ανάμεσα στο πλήθος και ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού, σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφιερώνει λίγα λόγια για τον διακεκριμένο καθηγητή και τον αγώνα που έχει δώσει για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η ανάρτηση του Σταύρου Θεοδωράκη:
«Το Αμφιθέατρο Σαριπόλων (από τους Σαρίπολους, πατέρα και γιο συνταγματολόγους) είναι ίσως το μεγαλύτερο της Νομικής Σχολής. Είναι στον 3ο όροφο, κάτω από την ταράτσα της Νομικής. Εκεί που τον Μάρτιο του ’73 συγκεντρώθηκαν οι φοιτητές στην πρώτη μεγάλη διαμαρτυρία τους κατά της Χούντας. Ανάμεσα τους και ο Ρηγάς τότε Σταύρος Τσακυράκης. Σαράντα πέντε χρόνια από τότε, σήμερα το μεσημέρι, ο καθηγητής Νομικής Σταύρος Τσακυράκης έδωσε το αποχαιρετιστήριο μάθημά του (οι καθηγητές πανεπιστημίου αφυπηρετούν στα 67 τους χρόνια).
Δεν μίλησε για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ούτε για τα βασανιστήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ. Ούτε καν για τις σπουδές του στη Ρώμη και αργότερα στην Αμερική. Αρνήθηκε να πει προσωπικές ιστορίες, αν και του το ζήτησαν πολλοί φοιτητές του. Μίλησε μόνο για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Σε αυτό έχει αφιερώσει την δικηγορική και πανεπιστημιακή του καριέρα. Το δικαίωμα! Την εξουσία μου δηλαδή να πράξω αυτό που θέλω ή να αρνηθώ να πράξω αυτό που οι άλλοι μου επιβάλλουν – όπως είπε κάποια στιγμή.
Τα 300 καθίσματα του αμφιθεάτρου δεν ήταν αρκετά, οι φοιτητές κρεμόντουσαν σαν τα τσαμπιά από τις σκάλες και τον εξώστη. Ανάμεσα τους και λίγοι φίλοι από την δημοσιογραφία, την πολιτική, τα πανεπιστήμια.
Το ατέλειωτο χειροκρότημα στο τέλος ήταν ίσως ο καλύτερος χαιρετισμός για τον καθηγητή Τσακυράκη. Για τον πολίτη Τσακυράκη όμως το χειροκρότημα δεν τελειώνει εδώ. Θα κρατάει όσο συνεχίζει να μας συνεγείρει με τις καθαρές του απόψεις. Και με την ισχυρή και ταυτόχρονα σεμνή – τι δύσκολος συνδυασμός και αυτός; – παρουσία του.
Τα σέβη μας κύριε καθηγητά».
